Skoków (województwo wielkopolskie)
51°55′34″N 17°15′38″E/51,926111 17,260556
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
65 |
| Kod pocztowy |
63-810[2] |
| Tablice rejestracyjne |
PGS |
| SIMC |
0369521 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego  | |
Położenie na mapie gminy Borek Wielkopolski  | |
| 51°55′34″N 17°15′38″E/51,926111 17,260556[1]
| |
Skoków – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Borek Wielkopolski. Dzieli się na część Górną i starszą Dolną. Wieś jest zamieszkała przez około 200 osób, a istnieje 42 gospodarstwa rolne[3]. Nazwa wsi pochodzi od „skoków” czyli zający, które w przeszłości żyły masowo na obszarze na którym obecnie leży sołectwo[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś założona prawdopodobnie pod koniec XIII wieku[3]. W roku 1394 Skoków stanowił osadę rycerską z młynem wodnym na Pogonie oraz karczmą[3]. Po pożarze miasta Zdzieża w 1432 roku, chłopów z tamtego obszaru przeniesiono do Skokowa[3]. Na początku XVI wiek sołectwa zostało wykupione i stało się folwarkiem pańszczyźnianym. W połowie XVII wieku, majątek należał do filipinów zdzieskich, później został włączony do ekonomii zdzieskiej, a w 1834 roku nabył go Karol Graeve[3]. Baron ten w 1838 roku uwłaszczył chłopów i przeniósł do Skokowa Małego, które dzisiaj nazywane jest Skokówkiem[3].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoszyn w rejencji poznańskiej[4]. Skoków należał do okręgu borkowskiego tego powiatu i stanowił część majątku Zdziesz, którego właścicielem był wówczas Karol Gräve[4]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 251 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 30 dymów (domostw)[4].
W końcu XIX wieku wieś, podobnie jak wiele okolicznych miejscowości, doświadczyła epidemii cholery, w wyniku których zmarło wielu mieszkańców. Na pamiątkę postawiono w Skokowie Górnym krzyż[3]. Losy mieszkańców Skokowa w czasie II wojny światowej były równie dramatyczne. W grudniu 1939 roku, hitlerowcy zdecydowali o wywłaszczeniu wsi[3], a ci, którzy nie opuścili swoich gospodarstw, zapłacili za to życiem[3]. Maria Adamska została ścięta gilotyną w Gostyniu, Stanisław Adamski rozstrzelany na rynku w Gostyniu, a Michała Szymurka Niemcy rozstrzelali na jego własnym podwórku. Józef Andrzejczak zginął w obozie koncentracyjnym, a Wojciech Pachurka został rozstrzelany na lubelszczyźnie za ukrywanie Żydów[3].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie leszczyńskim.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 123653
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1172 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d e f g h i j k Edmund Wolski: Borek Wielkopolski: miasto i gmina. Piła: Wydawnictwo "Media", 2011, s. 42-43. ISBN 978-83-60546-62-8. (pol.).
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Jan Nepomucen Bobrowicz, Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 246.
