Sobór Przemienienia Pańskiego w Abakanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sobór Przemienienia Pańskiego
Спасо-Преображенский кафедральный собор
sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Republika

 Chakasja

Miejscowość

Abakan
Sobornaja Płoszczad' 2

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Parafia

Przemienienia Pańskiego w Abakanie

Wezwanie

Przemienienia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

6/19 sierpnia

Położenie na mapie Abakanu
Mapa konturowa Abakanu, u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole znajduje się punkt z opisem „Sobór Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie Chakasji
Mapa konturowa Chakasji, po prawej znajduje się punkt z opisem „Sobór Przemienienia Pańskiego”
53,742°N 91,427°E/53,741994 91,427053
Strona internetowa

Sobór Przemienienia Pańskiegoprawosławny sobór w Abakanie, katedra eparchii abakańskiej i chakaskiej.

Budowa soboru została rozpoczęta w 1994, według projektu zespołu inżynierów instytutu „Abakangrażdanprojekt”; głównym autorem planu budynku był A. Usow. W pierwszej fazie prac dokonano podniesienia poziomu gruntu, na którym miała znajdować się świątynia, następnie z powodu wycofania się głównego sponsora wznoszenie soboru zostało zawieszone do 1999. Wówczas nowym fundatorem inwestycji został Sajański Zakład Aluminiowy. 27 maja 1999 biskup abakański i kyzyłski Wincenty poświęcił kamień węgielny. 19 sierpnia 2001 dokonano poświęcenia znajdującej się w piwnicach obiektu cerkwi Świętych Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich. 23 sierpnia 2001 miało miejsce poświęcenie głównej świątyni; w tym czasie trwały jeszcze prace nad urządzeniem jej wnętrza. Gotowy pięciorzędowy ikonostas został konsekrowany dopiero 19 sierpnia 2006. W tym samym roku urządzono w cerkwi dwie kaplice boczne: św. Innocentego z Alaski oraz Ikony Matki Bożej „Krzew Gorejący”.

Sobór wzniesiono w tradycyjnym ruskim stylu. Budynek został zwieńczony siedmioma kopułami; od frontu znajduje się wieża-dzwonnica z dwunastoma dzwonami, z którym największy waży 5670 kg. Łączna wysokość obiektu wynosi 49,2 m, powierzchnia – 1637 metrów kwadratowych; umożliwia to jednoczesny udział tysiąca wiernych w nabożeństwie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]