Sobór Trójcy Świętej w Słonimie

Sobór Trójcy Świętej
Троіцкая царква
	412Г000496
	sobór parafialny
	; Sobór od frontu
Państwo	Białoruś
Obwód	grodzieński
Miejscowość	Słonim
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny; (Egzarchat Białoruski)
Eparchia	nowogródzka
Sobór	od 2002
Wezwanie	Trójcy Świętej
Wspomnienie liturgiczne	Święto Trójcy Świętej; (niedziela Pięćdziesiątnicy)
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1639
Data zakończenia budowy	1645
Data poświęcenia	1645, 1864 (jako cerkiew)
Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna
Poprzednie wyznanie	rzymskokatolickie (do 1864);; prawosławne (1864 – lata 20.XX w.);; rzymskokatolickie (okres międzywojenny)
Fundator	Andrzej i Katarzyna Radwan
Dane świątyni
Styl	barokowy
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Liczba ikonostasów	1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 3
Liczba naw	1
	Położenie na mapie Słonima Sobór Trójcy Świętej
	Położenie na mapie Białorusi Sobór Trójcy Świętej
	Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Sobór Trójcy Świętej
	53°05′31,0″N 25°19′15,0″E/53,091944 25,320833
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sobór Trójcy Świętej – prawosławny sobór parafialny w Słonimie, w dekanacie słonimskim eparchii nowogródzkiej Egzarchatu Białoruskiego^[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na miejscu istniejącego współcześnie (XXI w.) soboru w XVI w. istniała prawosławna drewniana cerkiew, ośrodek kultu ikony św. Antoniego Pieczerskiego. Świątynia ta została odebrana prawosławnym po unii brzeskiej^[1]. Na jej miejscu w 1630 Andrzej Radwan ufundował klasztor Bernardynów z kościołem Trójcy Świętej, wzniesiony w latach 1639–1645^[2].

W 1864 klasztor bernardyński został skasowany przez władze carskie, zaś dawny kościół przekazano parafii prawosławnej, zachowując wezwanie Trójcy Świętej^[2]. Po I wojnie światowej obiekt został ponownie przekazany katolikom. Funkcjonował jako kościół do II wojny światowej, w czasie której ponownie został przekazany prawosławnym^[1]. W 2002 cerkiew otrzymała status soboru^[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Sobór jest budowlą jednonawową, z wydłużonym prezbiterium, do którego przylegają dwie zakrystie. Wejście do świątyni prowadzi przez portal zdobiony półkolumnami. Ściany boczne cerkwi wspierają skarpy. Wieża kościelna jest trójkondygnacyjna – dwie górne kondygnacje skonstruowano na planie ośmioboku, w ich narożach znajdują się ozdobne pilastry. Dolna kondygnacja wieży jest czworoboczna^[2].

We wnętrzu soboru znajduje się czterorzędowy ikonostas^[1]. Z pierwotnego, kościelnego wyposażenia przetrwały trzy ołtarze – główny i dwa boczne, z figurami aniołów. Zachowano także osiemnastowieczny chór muzyczny^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e СВЯТО-ТРОИЦКИЙ СОБОР. eparhia.by. [dostęp 2021-02-24]. (ros.).
↑ ^a ^b ^c ^d GrzegorzG. Rąkowski GrzegorzG., Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Burchard Edition, 1997, s. 218–219, ISBN 83-904446-9-0, OCLC 835719268 .

[sob-1] СВЯТО-ТРОИЦКИЙ СОБОР. eparhia.by. [dostęp 2021-02-24]. (ros.).

[prz-2] GrzegorzG. Rąkowski GrzegorzG., Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Burchard Edition, 1997, s. 218–219, ISBN 83-904446-9-0, OCLC 835719268 .

[1]

[2]