Potok Złoty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
→= Historia: drobne redakcyjne |
||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
'''Potok Złoty''' ([[język ukraiński|ukr.]] Золотий Потік) – [[osiedle typu miejskiego]] na [[Ukraina|Ukrainie]], 24 km od [[Buczacz]]a, w [[rejon buczacki|rejonie buczackim]] na południu [[obwód tarnopolski|obwodu tarnopolskiego]]. |
'''Potok Złoty''' ([[język ukraiński|ukr.]] Золотий Потік) – [[osiedle typu miejskiego]] na [[Ukraina|Ukrainie]], 24 km od [[Buczacz]]a, w [[rejon buczacki|rejonie buczackim]] na południu [[obwód tarnopolski|obwodu tarnopolskiego]]. |
||
=== Historia == |
=== Historia === |
||
W [[1545]] r. dobra na których leży Złoty Potok zostały darowane przez króla Polski [[Zygmunt I Stary|Zygmunta Starego]] ówczesnemu [[podkomorzy|podkomorzemu]] halickiemu [[Jakub Potocki (podkomorzy halicki)|Jakubowi z Potoka]] herbu [[Pilawa]]. Założycielem miasta był polski szlachcic, wojewoda bracławski [[Stefan Potocki (wojewoda bracławski)|Stefan Potocki]] (1568-1631), który w 1601 roku uzyskał dla miejscowości [[prawo magdeburskie|prawo miejskie magdeburskie]] i dokonał zmiany nazwy na Złoty Potok. On też zbudował zamek obronny. |
W [[1545]] r. dobra na których leży Złoty Potok zostały darowane przez króla Polski [[Zygmunt I Stary|Zygmunta Starego]] ówczesnemu [[podkomorzy|podkomorzemu]] halickiemu [[Jakub Potocki (podkomorzy halicki)|Jakubowi z Potoka]] herbu [[Pilawa]]. Założycielem miasta był polski szlachcic, wojewoda bracławski [[Stefan Potocki (wojewoda bracławski)|Stefan Potocki]] (1568-1631), który w 1601 roku uzyskał dla miejscowości [[prawo magdeburskie|prawo miejskie magdeburskie]] i dokonał zmiany nazwy na Złoty Potok. On też zbudował zamek obronny. |
||
Wersja z 15:05, 16 gru 2012
Szablon:Miasto zagranica infobox Potok Złoty (ukr. Золотий Потік) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, 24 km od Buczacza, w rejonie buczackim na południu obwodu tarnopolskiego.
Historia
W 1545 r. dobra na których leży Złoty Potok zostały darowane przez króla Polski Zygmunta Starego ówczesnemu podkomorzemu halickiemu Jakubowi z Potoka herbu Pilawa. Założycielem miasta był polski szlachcic, wojewoda bracławski Stefan Potocki (1568-1631), który w 1601 roku uzyskał dla miejscowości prawo miejskie magdeburskie i dokonał zmiany nazwy na Złoty Potok. On też zbudował zamek obronny.
Pod koniec XVIII wieku Potoccy sprzedali Potok Złoty i majątek zaczął przechodzić z rąk do rąk, co spowodowało jego zubożenie. W 1875 roku jego właścicielem jednak został Włodzimierz Gniewosz (1838–1909), który położył duże zasługi w odbudowie miasteczka, oraz zbudował tzw. "Dwór Gniewoszów". Mieściła się w nim znakomita kolekcja malarstwa m.in. Fałata i Kossaka. Po Włodzimierzu Złoty Potok odziedziczył Aleksander Gniewosz (1873-1930), a po nim Aleksander jr Gniewosz (1920-2003) – uczestnik bitwy pod Monte Cassino oraz Antoni Gniewosz (ur. 1922). W rodzinie Gniewoszów Złoty Potok pozostawał do 1939 roku. W 1939 roku miasteczko spłonęło podpalone przez tzw. "nieznanych sprawców", a w roku 1945 roku wszyscy Polacy zostali ze Złotego Potoku wygnani.
Zabytki
- kościół rzymskokatolicki, zrujnowany w okresie Ukraińskiej SRR po wysiedleniu z tych ziem Polaków, wyremontowany po upadku ZSRR z inicjatywy polskiego duchownego i działacza kresowego ks. Ludwika Rutyny.
- Zamek z początku XVII wieku, zbudowany przez Potockich na planie kwadratu z sześciobocznymi basztami w narożach i wieżą bramną od północy. Od tej strony znajdował się też pałac Potockich. Całość otaczały wały ziemne i nawodniona fosa. W 1672 roku zajęty przez Turków i ponownie w 1676 roku. Od czasów Rozbiorów Polski w ruinie.
Linki zewnętrzne
- Potok Złoty (16), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 871.
- Ruiny zamku i pałacu w Złotym Potoku
- Zdjęcia miasta
