Zamek Górny w Wilnie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 2: Linia 2:
'''Zamek Górny w Wilnie''' ([[lit.]] ''Vilniaus aukštutinės pilis'') powstał w średniowieczu na szczycie [[Góra Zamkowa (Wilno)|Góry Zamkowej]] wcześniej zwanej ''Turzą''.
'''Zamek Górny w Wilnie''' ([[lit.]] ''Vilniaus aukštutinės pilis'') powstał w średniowieczu na szczycie [[Góra Zamkowa (Wilno)|Góry Zamkowej]] wcześniej zwanej ''Turzą''.


W XIV wieku [[Giedymin]] wzniósł na miejscu drewnianej murowaną warownię. W 1419 zamek spłonął. [[Witold Kiejstutowicz|Witold]] odbudował zamek w stylu [[gotyk|gotyckim]]. Od czasów [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandra I Jagiellończyka]] mieściły się w zamku ludwisarnia i więzienie. [[Zygmunt II August]] odnowił budynek i umieścił w nim swoją bibliotekę. Uległ zniszczeniu w czasie najazdu moskiewskiego w latach 1655–1661. Odbudowany został częściowo pod koniec [[XVIII wiek|XVIII]] wieku, wtedy też rozebrano dwie [[baszta|baszty]]. Częściowo zachowaną trzecią basztę, zwaną dziś basztą Giedymina, w 1830 podwyższono o drewnianą nadbudówkę, którą rozebrano około 1930 roku. W latach 1938-1939 polscy konserwatorzy nadbudowali wieżę o jedno piętro. Baszta została częściowo uszkodzona w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] i odbudowana w latach 1956–1960 z przeznaczeniem na [[Muzeum Zamku Wileńskiego]].
W XIV wieku [[Giedymin]] wzniósł na miejscu drewnianej murowaną warownię. W 1419 zamek spłonął. [[Witold Kiejstutowicz|Witold]] odbudował zamek w stylu [[gotyk|gotyckim]]. Od czasów [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandra I Jagiellończyka]] mieściły się w zamku ludwisarnia i więzienie. [[Zygmunt II August]] odnowił budynek i umieścił w nim swoją bibliotekę. Uległ zniszczeniu w czasie najazdu moskiewskiego w latach 1655–1661. W 1661 roku bronił się w nim garnizon moskiewski, którym dowodził gubernator Daniło Myszecki, skazany po opanowaniu zamku na śmierć za zbrodnie popełnione podczas okupacji miasta<ref>http://pbc.biaman.pl/Content/14108/ks6169_OCR.pdf</ref>. Odbudowany został częściowo pod koniec [[XVIII wiek|XVIII]] wieku, wtedy też rozebrano dwie [[baszta|baszty]]. Częściowo zachowaną trzecią basztę, zwaną dziś basztą Giedymina, w 1830 podwyższono o drewnianą nadbudówkę, którą rozebrano około 1930 roku. W latach 1938-1939 polscy konserwatorzy nadbudowali wieżę o jedno piętro. Baszta została częściowo uszkodzona w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] i odbudowana w latach 1956–1960 z przeznaczeniem na [[Muzeum Zamku Wileńskiego]].


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==

Wersja z 17:41, 2 lip 2018

Baszta zachodnia (Baszta Giedymina)

Zamek Górny w Wilnie (lit. Vilniaus aukštutinės pilis) powstał w średniowieczu na szczycie Góry Zamkowej wcześniej zwanej Turzą.

W XIV wieku Giedymin wzniósł na miejscu drewnianej murowaną warownię. W 1419 zamek spłonął. Witold odbudował zamek w stylu gotyckim. Od czasów Aleksandra I Jagiellończyka mieściły się w zamku ludwisarnia i więzienie. Zygmunt II August odnowił budynek i umieścił w nim swoją bibliotekę. Uległ zniszczeniu w czasie najazdu moskiewskiego w latach 1655–1661. W 1661 roku bronił się w nim garnizon moskiewski, którym dowodził gubernator Daniło Myszecki, skazany po opanowaniu zamku na śmierć za zbrodnie popełnione podczas okupacji miasta[1]. Odbudowany został częściowo pod koniec XVIII wieku, wtedy też rozebrano dwie baszty. Częściowo zachowaną trzecią basztę, zwaną dziś basztą Giedymina, w 1830 podwyższono o drewnianą nadbudówkę, którą rozebrano około 1930 roku. W latach 1938-1939 polscy konserwatorzy nadbudowali wieżę o jedno piętro. Baszta została częściowo uszkodzona w czasie II wojny światowej i odbudowana w latach 1956–1960 z przeznaczeniem na Muzeum Zamku Wileńskiego.

Zobacz też

Bibliografia

  • Jadwiga Rogoża, Jarosław Swajdo, Wilno: barok z kamienia i obłoków, Kraków, wydawnictwo "Bezdroża" 2003 r. ISBN 83-916762-8-5

Linki zewnętrzne