Stanisław Twardo: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 22:15, 3 kwi 2020

Stanisław Twardo (ur. 13 grudnia 1883, zm. 8 listopada 1982 w Warszawie) , polski inżynier, działacz niepodległościowy, żołnierz, działacz państwowy i urzędnik II Rzeczypospolitej. Wojewoda warszawski.

Życiorys

Przed I wojną światową członek PPS i Organizacji Bojowej PPS . Jeden z organizatorów strajku szkolnego w Kongresówce w czasie rewolucji 1905 roku. Po 1908 kierownik oddziału Związku Walki Czynnej w Pradze. Od 1915 żołnierz Legionów.

Po odzyskaniu niepodległości od listopada 1918 do stycznia 1919 roku pierwszy komisarz Rządu RP do spraw gospodarki M.St.Warszawy. Następnie dyrektor Miejskich Szkół Rzemieślniczych w Warszawie, urzędnik w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego i główny inspektor administracyjny Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Od 28 listopada 1927–3 lipca 1934 wojewoda warszawski.

W latach 1929-1936 prezes Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych. W sierpniu 1935 na kongresie pożarniczym w Dreźnie, w uznaniu zasług polskiego pożarnictwa dla współpracy międzynarodowej Stanisław Twardo został wybrany na stanowisko wiceprezesa CTIF (fr. Comité Technique International de Prévention et d’Extinction du Feu – Międzynarodowy Komitet Techniczny Prewencji i Zwalczania Pożarów). W 1935 roku został dyrektorem Państwowych Zakładów Przemysłu Drzewnego w Hajnówce^[1].

W okresie międzywojennym angażował się również w działalność społeczną. Przy jego pomocy w 1930 utworzone zostało Księżackie Ognisko Kultury, Sztuki i Przemysłu Ludowego w Złakowie Kościelnym^[2].

Po agresji Niemiec i ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 na emigracji we Francji. Po 1945 wrócił do Polski. Do 1948 mieszkał w Szczecinie i był m.in. założycielem oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Później powrócił wraz z rodziną do Warszawy. Zmarł w wieku prawie 99 lat i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.

Członek honorowy Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.

Był odznaczony m.in. Krzyżem Niepodległości z Mieczami (19 grudnia 1930)^[3] i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[4].

Przypisy

↑ Echa Leśne, nr 42/43, 1935
↑ Praca zbiorowa 1930 ↓.
↑ Monitor Polski z 1930 r. Nr 300, poz. 423
↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 761.

Bibliografia

„Kto był kim w II Rzeczypospolitej”, pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd I.
Praca zbiorowa: Statut Ogniska Książackiego Kultury, Sztuki i Przemysłu Ludowego w Złakowie Kościelnym pow. łowickiego.. Warszawa: Warszawski Wojewódzki Komitet Regjonalny, Warszawskie Zakłady Graficzne, 1930.

[1] Echa Leśne, nr 42/43, 1935

[CITEREFPraca_zbiorowa1930-2] Praca zbiorowa 1930 ↓.

[3] Monitor Polski z 1930 r. Nr 300, poz. 423

[sl-4] Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 761.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linia 6: / Linia 6: @@
 Po odzyskaniu niepodległości od listopada 1918 do stycznia 1919 roku pierwszy komisarz Rządu RP do spraw gospodarki [[Warszawa|M.St.Warszawy]]. Następnie dyrektor [[Miejskie Szkoły Rzemieślnicze|Miejskich Szkół Rzemieślniczych]] w Warszawie, urzędnik w [[Ministerstwo Edukacji Narodowej|Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego]] i główny inspektor administracyjny [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji|Ministerstwa Spraw Wewnętrznych]]. Od 28 listopada 1927–3 lipca 1934 [[województwo warszawskie (II Rzeczpospolita)|wojewoda warszawski]].
-W latach 1929-1936 prezes Zarządu Głównego [[Związek Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej|Związku Ochotniczych Straży Pożarnych]].  W sierpniu 1935 na kongresie pożarniczym w [[Drezno|Dreźnie]], w uznaniu zasług polskiego pożarnictwa dla współpracy międzynarodowej Stanisław Twardo został wybrany na stanowisko wiceprezesa [[Międzynarodowy Komitet Techniczny Prewencji i Zwalczania Pożarów|CTIF]] ([[język francuski|fr.]] ''Comité Technique International de Prévention et d’Extinction du Feu'' – Międzynarodowy Komitet Techniczny Prewencji i Zwalczania Pożarów).
+W latach 1929-1936 prezes Zarządu Głównego [[Związek Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej|Związku Ochotniczych Straży Pożarnych]].  W sierpniu 1935 na kongresie pożarniczym w [[Drezno|Dreźnie]], w uznaniu zasług polskiego pożarnictwa dla współpracy międzynarodowej Stanisław Twardo został wybrany na stanowisko wiceprezesa [[Międzynarodowy Komitet Techniczny Prewencji i Zwalczania Pożarów|CTIF]] ([[język francuski|fr.]] ''Comité Technique International de Prévention et d’Extinction du Feu'' – Międzynarodowy Komitet Techniczny Prewencji i Zwalczania Pożarów). W 1935 roku został dyrektorem Państwowych Zakładów Przemysłu Drzewnego w [[Hajnówka|Hajnówce]]<ref>[[Echa Leśne]], nr 42/43, 1935</ref>.
 W okresie międzywojennym angażował się również w działalność społeczną. Przy jego pomocy w 1930 utworzone zostało ''Księżackie Ognisko Kultury, Sztuki i Przemysłu Ludowego w [[Złaków Kościelny|Złakowie Kościelnym]]''{{odn|Praca zbiorowa|1930}}.