Robert Janowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 33: Linia 33:


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Wychował się ze starszą siostrą na jednym z osiedli wojskowych w [[Sochaczew]]ie. Jego matka Urszula pracowała jako reżyserka spektakli teatralnych i poetyckich w placówkach kulturalnych, a ojciec był pilotem i majorem w wojskach lotniczych [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]]. Gdy miał 11 lat, jego rodzice rozwiedli się, a po rozwodzie został z siostrą pod opieką matki.
Wychował się ze starszą siostrą na jednym z osiedli wojskowych w [[Sochaczew]]ie. Jego matka Urszula pracowała jako reżyserka spektakli teatralnych i poetyckich w placówkach kulturalnych, a ojciec był pilotem i majorem w wojskach lotniczych [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]]. Kiedy miał 11 lat, jego rodzice się rozwiedli, a po rozwodzie został z siostrą pod opieką matki.


Jest absolwentem szkoły muzycznej I stopnia w klasie [[fortepian]]u. Ukończył Szkołę Podstawową im. Hanki Sawickiej i [[Liceum Ogólnokształcące im. Fryderyka Chopina w Sochaczewie]]. W czasach licealnych tworzył akademie i apele szkolne oraz spektakle kabaretowe. Pisał też scenariusze i wiersze. Jako student współpracował z magazynem „Literatura” i był akademickim reprezentantem Polski w tenisie stołowym. Ukończył [[Medycyna weterynaryjna|medycynę weterynaryjną]] na [[Wydział Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie|WMW SGGW]]<ref name="a1" /> i podyplomowe studia pedagogiczne.
Jest absolwentem szkoły muzycznej I stopnia w klasie [[fortepian]]u, Szkoły Podstawowej im. Hanki Sawickiej i [[Liceum Ogólnokształcące im. Fryderyka Chopina w Sochaczewie|LO im. Fryderyka Chopina w Sochaczewie]]. Ukończył [[Medycyna weterynaryjna|medycynę weterynaryjną]] na [[Wydział Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie|WMW SGGW]]<ref name="a1" /> i podyplomowe studia pedagogiczne.


Debiutował jako wokalista na deskach amatorskich teatrów. W latach 80. występował w kilkunastu formacjach [[rock]]owych, a były to m.in. Sekcja Z. (pierwotnie Sekcja Zwłok), [[Zoo (zespół muzyczny)|Zoo]] czy [[Oddział Zamknięty]]<ref name="a1" />. W 1983 stworzył muzykę do musicalu rockowego [[Jonasz Kofta|Jonasza Kofty]] i [[Zdzisław Rychter|Bene Rychtera]] ''Kompot'', w którym zagrał głównego bohatera, Love’a<ref name="a1" />. W 1988 i 1989 brał udział w Ogólnopolskich Przeglądach Teatrów Poezji. Przez osiem lat grał w musicalu ''[[Metro (musical)|Metro]]'' [[Janusz Józefowicz|Janusza Józefowicza]] i [[Janusz Stokłosa|Janusza Stokłosy]]<ref name="a1" />, co przyniosło mu ogólnopolski rozgłos. Ze spektaklem wystąpił na [[Broadway (teatr)|Broadwayu]]. Śpiewał w oratorium ''[[Świętokrzyska Golgota]]'' [[Zbigniew Książek|Zbigniewa Książka]] i [[Piotr Rubik|Piotra Rubika]]. Współpracował przy tworzeniu [[musical]]i, m.in. ''[[Do grającej szafy grosik wrzuć]]'' i ''[[Grosik-2]]'' oraz brał udział w przedstawieniach piosenek [[Jacques Brel|Jacquesa Brela]] w [[Studio Buffo|Teatrze Buffo w Warszawie]]. Współpracował z warszawskimi teatrami: [[Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy|Dramatycznym]], [[Teatr Muzyczny „Roma”|Roma]]<ref name="a1" />, [[Teatr Komedia w Warszawie|Komedia]]<ref name="a1" />, [[Teatr Rampa|Rampa]]<ref name="a1" />, [[Teatr Ateneum w Warszawie|Ateneum]] (''[[Opętany (spektakl)|Opętany]]'' w reż. Małgorzaty Boratyńskiej) i [[TR Warszawa|Rozmaitości]].
W czasach licealnych tworzył akademie i apele szkolne oraz spektakle kabaretowe, a także pisał scenariusze i wiersze. Jako student współpracował z magazynem „Literatura” i był akademickim reprezentantem Polski w tenisie stołowym. Jako wokalista zadebiutował w amatorskich teatrach. Występował m.in. w kabarecie w Ursynowskim Domu Sztuki w Warszawie<ref name="rj">{{Cytuj książkę | imię = Krystyna | nazwisko = Gucewicz | tytuł = Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo | isbn = 83-85056-40-8 | wydawca = Wydawnictwo Zetdezet | data = 1995 | strony = 35 }}</ref>. W latach 80. występował w kilku formacjach [[rock]]owych, takich jak m.in. Sekcja Z. (wcześniej: Sekcja Zwłok), [[Zoo (zespół muzyczny)|Zoo]], Exodus czy [[Oddział Zamknięty]]<ref name="a1" /><ref name="rj1"/>. W 1983 stworzył muzykę do musicalu rockowego [[Jonasz Kofta|Jonasza Kofty]] i [[Zdzisław Rychter|Bene Rychtera]] ''Kompot'', w którym zagrał głównego bohatera, Love’a<ref name="a1" /><ref name="rj"/>. W 1988 i 1989 brał udział w Ogólnopolskich Przeglądach Teatrów Poezji. Przez osiem lat grał Jana w musicalu ''[[Metro (musical)|Metro]]'' [[Janusz Józefowicz|Janusza Józefowicza]] i [[Janusz Stokłosa|Janusza Stokłosy]]<ref name="a1" />. Rola w spektaklu przyniosła mu ogólnopolski rozgłos, z zespołem teatru wystąpił na [[Broadway (teatr)|Broadwayu]]. Śpiewał także w oratorium ''[[Świętokrzyska Golgota]]'' [[Zbigniew Książek|Zbigniewa Książka]] i [[Piotr Rubik|Piotra Rubika]], a także współpracował przy tworzeniu [[musical]]i: ''[[Do grającej szafy grosik wrzuć]]'' i ''[[Grosik-2]]'' oraz brał udział w przedstawieniach piosenek [[Jacques Brel|Jacquesa Brela]] w [[Studio Buffo|Teatrze Buffo w Warszawie]]. Współpracował również z warszawskimi teatrami: [[Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy|Dramatycznym]], [[Teatr Muzyczny „Roma”|Roma]], [[Teatr Komedia w Warszawie|Komedia]] i [[Teatr Rampa|Rampa]]<ref name="a1" /> oraz [[Teatr Ateneum w Warszawie|Ateneum]] (''[[Opętany (spektakl)|Opętany]]'' w reż. Małgorzaty Boratyńskiej) i [[TR Warszawa|Rozmaitości]].


Jego piosenka „W nas i wokół nas”, wykorzystana w ścieżce dźwiękowej do filmu ''[[Pora na czarownice]]'' (1993), utrzymywała się przez osiem miesięcy na pierwszym miejscu w programie ''[[Muzyczna Jedynka]]''. W grudniu 1994 wydał swój debiutancki album studyjny pt. ''[[Co mogę dać]]''. W marcu 2010 za album ''Song.pl'' uzyskał status [[Certyfikat sprzedaży w przemyśle muzycznym|platynowej płyty]]<ref name="bestsellery.zpav.pl">{{Cytuj stronę |url = http://bestsellery.zpav.pl/wyroznienia/platynoweplyty/cd/archiwum.php?year=2010#title |tytuł = ZPAV: platynowe płyty 2010 |opublikowany = bestsellery.zpav.pl |język = pl |data dostępu = 2015-03-10}}</ref>. Z utworem „Lubię ten smutek” wziął udział w nagraniu płyty Tomasza Filipczaka i Piotra Rodowicza z jazzowymi coverami kompozycji [[Seweryn Krajewski|Seweryna Krajewskiego]] ''Seweryn Krajewski Smooth Jazz'' wydanej 25 czerwca 2007 przez Polskie Radio<ref>{{Cytuj |tytuł = Piotr Rodowicz i Tomasz Filipczak – „Seweryn Krajewski Smooth Jazz” – Muzyka |data dostępu = 2017-08-24 |opublikowany = muzyka.onet.pl |url = http://muzyka.onet.pl/piotr-rodowicz-i-tomasz-filipczak-seweryn-krajewski-smooth-jazz |język = pl}}</ref>.
Jego piosenka „W nas i wokół nas”, wykorzystana w ścieżce dźwiękowej do filmu ''[[Pora na czarownice]]'' (1993), utrzymywała się przez osiem miesięcy na pierwszym miejscu w programie ''[[Muzyczna Jedynka]]''. W grudniu 1994 wydał swój debiutancki album studyjny pt. ''[[Co mogę dać]]''. W marcu 2010 za album ''Song.pl'' uzyskał status [[Certyfikat sprzedaży w przemyśle muzycznym|platynowej płyty]]<ref name="bestsellery.zpav.pl">{{Cytuj stronę |url = http://bestsellery.zpav.pl/wyroznienia/platynoweplyty/cd/archiwum.php?year=2010#title |tytuł = ZPAV: platynowe płyty 2010 |opublikowany = bestsellery.zpav.pl |język = pl |data dostępu = 2015-03-10}}</ref>. Z utworem „Lubię ten smutek” wziął udział w nagraniu płyty Tomasza Filipczaka i Piotra Rodowicza z jazzowymi coverami kompozycji [[Seweryn Krajewski|Seweryna Krajewskiego]] ''Seweryn Krajewski Smooth Jazz'' wydanej 25 czerwca 2007 przez Polskie Radio<ref>{{Cytuj |tytuł = Piotr Rodowicz i Tomasz Filipczak – „Seweryn Krajewski Smooth Jazz” – Muzyka |data dostępu = 2017-08-24 |opublikowany = muzyka.onet.pl |url = http://muzyka.onet.pl/piotr-rodowicz-i-tomasz-filipczak-seweryn-krajewski-smooth-jazz |język = pl}}</ref>.


W latach 1994–2007 współprowadził program śniadaniowy TVP1 ''[[Kawa czy herbata?]]'', po czym od 2008 do 2013 współprowadził program ''[[Pytanie na śniadanie]]'' w [[TVP2]]. W latach 1997–2018 prowadził teleturniej ''[[Jaka to melodia?]]''<ref name="a1" />; za to w 2009 odebrał [[Telekamery 2009|Złotą Telekamerę]], wcześniej zdobywając trzykrotnie [[Telekamery|Telekamerę]] (2000, 2003, 2008).
W latach 1994–2007 współprowadził program śniadaniowy ''[[Kawa czy herbata?]]'' w TVPQ, a w latach 2008–2013 współprowadził program ''[[Pytanie na śniadanie]]'' w [[TVP2]]. W latach 1997–2018 prowadził teleturniej ''[[Jaka to melodia?]]''<ref name="a1" />, za co w 2009 odebrał [[Telekamery 2009|Złotą Telekamerę]], wcześniej zdobywając trzy [[Telekamery|Telekamery]] (2000, 2003, 2008).


W latach 2006–2010 był gospodarzem audycji ''Wasza muzyka'' w [[RMF FM]]. W 2008 uczestniczył w siódmej edycji programu rozrywkowego [[TVN]] ''[[Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami|Taniec z gwiazdami]]''<ref name="a1" />. Od 2012 do 2018 pracował w [[Radio Złote Przeboje|Radiu Złote Przeboje]], gdzie prowadził programy ''Muzyka mojego życia,'' ''Weekend z gwiazdą'' i ''Złota dwudziestka Radia Złote Przeboje''. W 2018 został dziennikarzem [[Radio Pogoda (sieć)|Radia Pogoda]], dla którego do 25 czerwca 2021 prowadził cykl ''Najpiękniejsze melodie Roberta Janowskiego'', a od września tego samego roku w weekendy prowadzi ''Koncert życzeń''<ref>{{Cytuj |tytuł = Robert Janowski z audycją w Radiu Pogoda, zamiast w Radiu Złote Przeboje |data dostępu = 2020-08-05 |opublikowany = Press.pl |url = https://www.press.pl/tresc/51510,robert-janowski-z-audycja-w-radiu-pogoda_-zamiast-w-radiu-zlote-przeboje |język = pl}}</ref>, ponadto został gospodarzem konkursów dla widzów. W 2018 był bohaterem programu Polsatu ''Aż chcę się żyć''. W 2019 prowadził teleturniej ''[[Gra muzyka]]'' w [[TV Puls]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Show ‘Gra muzyka’ w TV Puls, prowadzącym Robert Janowski |data dostępu = 2020-08-13 |opublikowany = www.wirtualnemedia.pl |url = https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/gra-muzyka-w-tv-puls-prowadzacym-robert-janowski-produkcja-programu |język = pl}}</ref>.
W latach 2006–2010 prowadził audycję ''Wasza muzyka'' w [[RMF FM]]. W 2008 uczestniczył w siódmej edycji programu rozrywkowego [[TVN]] ''[[Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami|Taniec z gwiazdami]]''<ref name="a1" />. W latach 2012–2018 pracował w [[Radio Złote Przeboje|Radiu Złote Przeboje]], w którym prowadził audycje: ''Muzyka mojego życia,'' ''Weekend z gwiazdą'' i ''Złota dwudziestka Radia Złote Przeboje''. W 2018 został prezenterem [[Radio Pogoda (sieć)|Radia Pogoda]], w którym do 25 czerwca 2021 prowadził cykl ''Najpiękniejsze melodie Roberta Janowskiego'', od września tego samego roku w weekendy prowadzi ''Koncert życzeń''<ref>{{Cytuj |tytuł = Robert Janowski z audycją w Radiu Pogoda, zamiast w Radiu Złote Przeboje |data dostępu = 2020-08-05 |opublikowany = Press.pl |url = https://www.press.pl/tresc/51510,robert-janowski-z-audycja-w-radiu-pogoda_-zamiast-w-radiu-zlote-przeboje |język = pl}}</ref>, a także został gospodarzem konkursów dla widzów. W 2018 był bohaterem programu Polsatu ''Aż chcę się żyć''. W 2019 prowadził teleturniej ''[[Gra muzyka]]'' w [[TV Puls]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Show ‘Gra muzyka’ w TV Puls, prowadzącym Robert Janowski |data dostępu = 2020-08-13 |opublikowany = www.wirtualnemedia.pl |url = https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/gra-muzyka-w-tv-puls-prowadzacym-robert-janowski-produkcja-programu |język = pl}}</ref>.


Napisał i wydał trzy książki: „Muzyka mojego życia” (wydana przez [[Agora (przedsiębiorstwo)|Agorę]] 18 lutego 2016<ref>{{Cytuj |tytuł = Muzyka mojego życia |data dostępu = 2017-08-24 |opublikowany = www.empik.com |url = http://www.empik.com/muzyka-mojego-zycia-janowski-robert,p1125046214,ksiazka-p |język = pl}}</ref>), „Przypadki. Robert Janowski” (z [[Maria Szabłowska|Marią Szabłowską]], wydana przez Znak Literanova 9 listopada 2016<ref>{{Cytuj |tytuł = Przypadki. Robert Janowski |data dostępu = 2017-08-24 |opublikowany = www.empik.com |url = http://www.empik.com/przypadki-robert-janowski-w-rozmawie-z-maria-szablowska-janowski-robert-szablowska-maria,p1113212470,ksiazka-p |język = pl}}</ref>) oraz napisana przez niego książka „Wielcy muzycy”, będąca trzecim tomem z serii „Wielcy ludzie” (wydana przez Dwukropek, 2020). W ostatniej książce wśród opisanych postaci znalazły się takie gwiazdy muzyki jak: [[Bob Dylan]], [[Édith Piaf]], [[Elvis Presley]], [[Bob Marley]], [[Leonard Cohen]] i inni. Publikacja jest adresowana głównie do dzieci w wieku od 9 do 12 lat, a ilustracje do niej wykonał [[Maciej Szymanowicz]]. Jest także autorem kilku tomików poezji: „Mądrość z natury”, „Anioły”, „Pragnienia”, „Głosy”, „Noce” i „Lustra”<ref>{{Cytuj |tytuł = Robert Janowski – oficjalna strona artysty |data dostępu = 2017-08-24 |opublikowany = www.robertjanowski.pl |url = http://www.robertjanowski.pl/poezja.php |język = pl}}</ref>.
Napisał i wydał trzy książki: „Muzyka mojego życia” (wydana przez [[Agora (przedsiębiorstwo)|Agorę]] 18 lutego 2016<ref>{{Cytuj |tytuł = Muzyka mojego życia |data dostępu = 2017-08-24 |opublikowany = www.empik.com |url = http://www.empik.com/muzyka-mojego-zycia-janowski-robert,p1125046214,ksiazka-p |język = pl}}</ref>), „Przypadki. Robert Janowski” (z [[Maria Szabłowska|Marią Szabłowską]], wydana przez Znak Literanova 9 listopada 2016<ref>{{Cytuj |tytuł = Przypadki. Robert Janowski |data dostępu = 2017-08-24 |opublikowany = www.empik.com |url = http://www.empik.com/przypadki-robert-janowski-w-rozmawie-z-maria-szablowska-janowski-robert-szablowska-maria,p1113212470,ksiazka-p |język = pl}}</ref>) oraz „Wielcy muzycy”, będąca trzecim tomem z serii „Wielcy ludzie” (wydana przez Dwukropek, 2020). Jest także autorem kilku tomików poezji: „Mądrość z natury”, „Anioły”, „Pragnienia”, „Głosy”, „Noce” i „Lustra”<ref>{{Cytuj |tytuł = Robert Janowski – oficjalna strona artysty |data dostępu = 2017-08-24 |opublikowany = www.robertjanowski.pl |url = http://www.robertjanowski.pl/poezja.php |język = pl}}</ref>.


Jesienią 2021 nawiązał współpracę z [[Polsat]]em. Zwyciężył w finale 15. edycji programu rozrywkowego ''[[Twoja twarz brzmi znajomo]]'', później wystąpił także w świątecznym odcinku programu. W 2022 zasiadł gościnnie w jury w jednym odcinku 16. edycji ''Twojej twarzy...'' w zastępstwie za [[Michał Wiśniewski|Michała Wiśniewskiego]] i od siedemnastej edycji został jurorem programu<ref>{{Cytuj |autor = Olga Szarycka |tytuł = Robert Janowski już tak nie wygląda! 61-latek zasiądzie w jury popularnego show! Poznajecie go? |data = 2022-05-31 |data dostępu = 2022-06-07 |opublikowany = styl.fm |url = https://styl.fm/newsy/510200.robert-janowski-juz-tak-nie-wyglada |język = pl}}</ref>.
Jesienią 2021 nawiązał współpracę z [[Polsat]]em. Zwyciężył w finale 15. edycji programu rozrywkowego ''[[Twoja twarz brzmi znajomo]]'', wystąpił też w świątecznym odcinku programu, w 2022 zasiadł gościnnie w jury w jednym odcinku 16. edycji ''Twojej twarzy...'' (w zastępstwie za [[Michał Wiśniewski|Michała Wiśniewskiego]]), a od 17. edycji jest jurorem programu<ref>{{Cytuj |autor = Olga Szarycka |tytuł = Robert Janowski już tak nie wygląda! 61-latek zasiądzie w jury popularnego show! Poznajecie go? |data = 2022-05-31 |data dostępu = 2022-06-07 |opublikowany = styl.fm |url = https://styl.fm/newsy/510200.robert-janowski-juz-tak-nie-wyglada |język = pl}}</ref>.


== Życie prywatne ==
== Życie prywatne ==

Wersja z 22:30, 21 kwi 2024

Robert Janowski
Ilustracja
Robert Janowski (2020)
Imię i nazwisko

Robert Mariusz Janowski

Data i miejsce urodzenia

22 marca 1961
Inowrocław

Gatunki

pop, pop-rock, rock

Zawód

piosenkarz, kompozytor, poeta, aktor, prezenter telewizyjny, dziennikarz radiowy

Aktywność

od 1983

Zespoły
Sekcja Z., Zoo, Oddział Zamknięty (1985–1986)
Odznaczenia
Order Uśmiechu
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Robert Mariusz Janowski (ur. 22 marca 1961 w Inowrocławiu) – polski piosenkarz, kompozytor, poeta, aktor, prezenter telewizyjny i radiowy, lektor radiowy.

Z wykształcenia lekarz weterynarii. W latach 80. był wokalistą zespołów nowofalowych[1]. Ogólnopolski rozgłos przyniosły mu występy w musicalu Metro. W latach 1997–2018 prowadził teleturniej telewizyjny Jaka to melodia?. Zdobywca Złotej Telekamery i wielokrotny laureat Wiktorów[1].

Życiorys

Wychował się ze starszą siostrą na jednym z osiedli wojskowych w Sochaczewie. Jego matka Urszula pracowała jako reżyserka spektakli teatralnych i poetyckich w placówkach kulturalnych, a ojciec był pilotem i majorem w wojskach lotniczych Wojska Polskiego. Kiedy miał 11 lat, jego rodzice się rozwiedli, a po rozwodzie został z siostrą pod opieką matki.

Jest absolwentem szkoły muzycznej I stopnia w klasie fortepianu, Szkoły Podstawowej im. Hanki Sawickiej i LO im. Fryderyka Chopina w Sochaczewie. Ukończył medycynę weterynaryjną na WMW SGGW[1] i podyplomowe studia pedagogiczne.

W czasach licealnych tworzył akademie i apele szkolne oraz spektakle kabaretowe, a także pisał scenariusze i wiersze. Jako student współpracował z magazynem „Literatura” i był akademickim reprezentantem Polski w tenisie stołowym. Jako wokalista zadebiutował w amatorskich teatrach. Występował m.in. w kabarecie w Ursynowskim Domu Sztuki w Warszawie[2]. W latach 80. występował w kilku formacjach rockowych, takich jak m.in. Sekcja Z. (wcześniej: Sekcja Zwłok), Zoo, Exodus czy Oddział Zamknięty[1][3]. W 1983 stworzył muzykę do musicalu rockowego Jonasza Kofty i Bene Rychtera Kompot, w którym zagrał głównego bohatera, Love’a[1][2]. W 1988 i 1989 brał udział w Ogólnopolskich Przeglądach Teatrów Poezji. Przez osiem lat grał Jana w musicalu Metro Janusza Józefowicza i Janusza Stokłosy[1]. Rola w spektaklu przyniosła mu ogólnopolski rozgłos, z zespołem teatru wystąpił na Broadwayu. Śpiewał także w oratorium Świętokrzyska Golgota Zbigniewa Książka i Piotra Rubika, a także współpracował przy tworzeniu musicali: Do grającej szafy grosik wrzuć i Grosik-2 oraz brał udział w przedstawieniach piosenek Jacquesa Brela w Teatrze Buffo w Warszawie. Współpracował również z warszawskimi teatrami: Dramatycznym, Roma, Komedia i Rampa[1] oraz Ateneum (Opętany w reż. Małgorzaty Boratyńskiej) i Rozmaitości.

Jego piosenka „W nas i wokół nas”, wykorzystana w ścieżce dźwiękowej do filmu Pora na czarownice (1993), utrzymywała się przez osiem miesięcy na pierwszym miejscu w programie Muzyczna Jedynka. W grudniu 1994 wydał swój debiutancki album studyjny pt. Co mogę dać. W marcu 2010 za album Song.pl uzyskał status platynowej płyty[4]. Z utworem „Lubię ten smutek” wziął udział w nagraniu płyty Tomasza Filipczaka i Piotra Rodowicza z jazzowymi coverami kompozycji Seweryna Krajewskiego Seweryn Krajewski Smooth Jazz wydanej 25 czerwca 2007 przez Polskie Radio[5].

W latach 1994–2007 współprowadził program śniadaniowy Kawa czy herbata? w TVPQ, a w latach 2008–2013 współprowadził program Pytanie na śniadanie w TVP2. W latach 1997–2018 prowadził teleturniej Jaka to melodia?[1], za co w 2009 odebrał Złotą Telekamerę, wcześniej zdobywając trzy Telekamery (2000, 2003, 2008).

W latach 2006–2010 prowadził audycję Wasza muzyka w RMF FM. W 2008 uczestniczył w siódmej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami[1]. W latach 2012–2018 pracował w Radiu Złote Przeboje, w którym prowadził audycje: Muzyka mojego życia, Weekend z gwiazdą i Złota dwudziestka Radia Złote Przeboje. W 2018 został prezenterem Radia Pogoda, w którym do 25 czerwca 2021 prowadził cykl Najpiękniejsze melodie Roberta Janowskiego, od września tego samego roku w weekendy prowadzi Koncert życzeń[6], a także został gospodarzem konkursów dla widzów. W 2018 był bohaterem programu Polsatu Aż chcę się żyć. W 2019 prowadził teleturniej Gra muzyka w TV Puls[7].

Napisał i wydał trzy książki: „Muzyka mojego życia” (wydana przez Agorę 18 lutego 2016[8]), „Przypadki. Robert Janowski” (z Marią Szabłowską, wydana przez Znak Literanova 9 listopada 2016[9]) oraz „Wielcy muzycy”, będąca trzecim tomem z serii „Wielcy ludzie” (wydana przez Dwukropek, 2020). Jest także autorem kilku tomików poezji: „Mądrość z natury”, „Anioły”, „Pragnienia”, „Głosy”, „Noce” i „Lustra”[10].

Jesienią 2021 nawiązał współpracę z Polsatem. Zwyciężył w finale 15. edycji programu rozrywkowego Twoja twarz brzmi znajomo, wystąpił też w świątecznym odcinku programu, w 2022 zasiadł gościnnie w jury w jednym odcinku 16. edycji Twojej twarzy... (w zastępstwie za Michała Wiśniewskiego), a od 17. edycji jest jurorem programu[11].

Życie prywatne

Trzykrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Katarzyna Kalicińska-Goczał, z którą ma syna Makarego (ur. 18 grudnia 1988; były mąż Moniki Borzym). Z małżeństwa z Katarzyną Dańską ma dwie córki: Anielę (ur. 1998) i Tolę (ur. 9 sierpnia 2000[12]). 14 września 2013 ożenił się z Moniką Głodek (ur. 5 sierpnia 1974).

Filmografia

Filmy i seriale

Teatr

  • 1982: Katarynka (etiuda szkolna) – chłopak
  • 1986: Poezja grozy (spektakl telewizyjny) – młody poeta
  • 1991: Metro – Jan
  • 1992: Hamlet – Rosenkrantz
  • 1993: Upadłe Anioły – Lucyfer
  • 1994: Szósty Stopień Oddalenia – Ricky
  • 1995: Klimaty (spektakl telewizyjny) – Franciszek
  • 1997: Kram z piosenkami (spektakl telewizyjny) – romantyk
  • 1998: Duże i małe (spektakl telewizyjny) – gitarzysta
  • 2019: Love machines (etiuda szkolna) – biznesmen

Publikacje książkowe

  • 2016: „Muzyka mojego życia”, wyd. Agora
  • 2016: „Przypadki. Robert Janowski” (wywiad przeprowadzony przez Marię Szabłowską), wyd. Znak Literanova
  • 2020: „Wielcy muzycy”, czwarty tom z serii „Wielcy ludzie”, wyd. Wielokropek

Audycje radiowe

  • 2006–2010: Wasza Muzyka (RMF FM)
  • 2012–2018: Muzyka mojego życia, Weekend z gwiazdą i Złota dwudziestka (Radio Złote Przeboje)
  • od 2018: Najpiękniejsze melodie Roberta Janowskiego (Radio Pogoda)

Dyskografia

Albumy studyjne
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
POL
Co mogę dać
  • Data: 1994
  • Wydawca: Pomaton
 –
Powietrze
  • Data: 1995
  • Wydawca: Pomaton
 –
Nieważkość
  • Data: 2 kwietnia 2001[13]
  • Wydawca: ZPR Records
 –
Song.pl
  • Data: 5 lutego 2009[14]
  • Wydawca: Bauer
 –
Kolędy
  • Data: 2010
  • Wydawca: Basplus
 –
Osiemdziesiąte.pl
  • Data: 8 marca 2012
  • Wydawca: MTJ
 35[15]
Najpiękniejsze melodie
  • Data: 28 września 2018[16]
  • Wydawca: Agora
 49[17]
„–” album nie był notowany.
Kompilacje
Tytuł Dane dot. albumu
Skrzydła: The Best Of
  • Data: 3 października 2008
  • Wydawca: EMI Music Poland

Nagrody i wyróżnienia

Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
1995 Album roku – piosenka poetycka Powietrze Fryderyki 1995 Nominacja [18]

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Taniec z gwiazdami VII – Uczestnicy – Para nr XIII: Robert i Anna. tanieczgwiazdami.onet.pl, 2008-02-27. (pol.).
  2. ↑ a b Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 35. ISBN 83-85056-40-8.
  3. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie rj1
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. ↑ a b ZPAV: platynowe płyty 2010. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-03-10]. (pol.).
  5. ↑ Piotr Rodowicz i Tomasz Filipczak – „Seweryn Krajewski Smooth Jazz” – Muzyka [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2017-08-24] (pol.).
  6. ↑ Robert Janowski z audycją w Radiu Pogoda, zamiast w Radiu Złote Przeboje [online], Press.pl [dostęp 2020-08-05] (pol.).
  7. ↑ Show ‘Gra muzyka’ w TV Puls, prowadzącym Robert Janowski [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-08-13] (pol.).
  8. ↑ Muzyka mojego życia [online], www.empik.com [dostęp 2017-08-24] (pol.).
  9. ↑ Przypadki. Robert Janowski [online], www.empik.com [dostęp 2017-08-24] (pol.).
  10. ↑ Robert Janowski – oficjalna strona artysty [online], www.robertjanowski.pl [dostęp 2017-08-24] (pol.).
  11. ↑ Olga Szarycka, Robert Janowski już tak nie wygląda! 61-latek zasiądzie w jury popularnego show! Poznajecie go? [online], styl.fm, 31 maja 2022 [dostęp 2022-06-07] (pol.).
  12. ↑ Patrycja Ceglińska, Robert Janowski pokazał 17-letnią córkę. Podobna do znanego ojca?, „teleshow.wp.pl”, 11 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-24] (pol.).
  13. ↑ Robert Janowski – Nieważkość. www.nuta.pl. [dostęp 2015-03-10]. (pol.).
  14. ↑ Robert Janowski, Song.pl. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-03-10]. (pol.).
  15. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 19.03.2012 – 25.03.2012. olis.onyx.pl. [dostęp 2015-03-10]. (pol.).
  16. ↑ Robert Janowski – Najpiękniejsze melodie.
  17. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 28.09.2018 – 04.10.2018. olis.onyx.pl. [dostęp 2018-10-21]. (pol.).
  18. ↑ Fryderyki 1995: nominowani i laureaci. www.zpav.pl. [dostęp 2015-03-09]. (pol.).
  19. ↑ Robert Lewandowski odznaczony Orderem Uśmiechu [online], Misyjne.pl, 3 maja 2022 [dostęp 2022-05-05] (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Robert_Janowski&oldid=73567687”