Stanisław Dziewiszek
 major dyplomowany artylerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 maja 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 marca 1962 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
9 Dywizjon Artylerii Konnej |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Stanisław Dziewiszek (ur. 12 maja 1896 w Rycicach, zm. 18 marca 1962 we Wrocławiu) – major dyplomowany artylerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 12 maja 1896 we wsi Rycice, w ówczesnym powiecie nowoaleksandryjskim guberni lubelskiej, w rodzinie Stanisława i Heleny z Mejerów[1].
W kwietniu 1928 został przeniesiony z 9 dywizjonu artylerii konnej w Baranowiczach do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przydziałem do składu osobowego inspektora armii we Lwowie na stanowisko oficera ordynansowego[2][3]. W lipcu 1929 razem z inspektorem armii gen. dyw. Mieczysławem Norwid-Neugebauerem został przeniesiony do Torunia[4]. 5 stycznia 1931, po ukończeniu kursu próbnego, został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza kursu 1930/1932[5][6]. 1 listopada 1932, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przydzielony do Brygady Kawalerii „Poznań”[7]. W czerwcu 1934 został przeniesiony do 8 pułku artylerii lekkiej w Płocku z pozostawieniem na kursie w Szkole Strzelań Artylerii w Toruniu[8]. Później w tym pułku został wyznaczony na stanowisko dowódcy dywizjonu. Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 i 39. lokatą w korpusie oficerów artylerii[9]. W marcu 1939 pełnił służbę w Inspektoracie Obrony Powietrznej Państwa na stanowisku kierownika referatu w wydziale artylerii przeciwlotniczej[10].
Po zakończeniu II wojny światowej został zarejestrowany w jednej z rejonowych komend uzupełnień[1].
Zmarł 18 marca 1962 we Wrocławiu. Pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim (pole 1-rz. 3 od ogrodzenia-gr. 127)[11].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3138 – 3 lutego 1922[12][13]
- Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[14]
- Krzyż Walecznych „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi[9]
- Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych – 12 maja 1936
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2021-03-28].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 145.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 437, 470.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 200.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 7.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 192, 800.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 406.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 164.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 164.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 417.
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych we Wrocławiu - wyszukiwarka grobów [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2021-06-17].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922, s. 106.
- ↑ Górecki 1929 ↓, s. 32.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Witold Górecki: Zarys historji wojennej 3-go dywizjonu artylerii konnej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Majorowie artylerii II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Odznaką Pamiątkową Więźniów Ideowych
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 3 Dywizjonu Artylerii Konnej
- Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej
- Pochowani na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1962