Stanisław Skarbek (pułkownik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Skarbek
pułkownik pułkownik
Data urodzenia

18 listopada 1893

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 1982
Anglia

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier,
Wojsko Polskie,
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

2 Pułk Szwoleżerów
14 Pułk Ułanów Jazłowieckich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami

Stanisław hr. Skarbek[a] herbu Awdaniec (ur. 18 listopada 1893, zm. 14 sierpnia 1982 w Anglii) – pułkownik Wojska Polskiego.

Stanisław Skarbek przemawia podczas 50-lecia Zakładu w Drohowyżu (lipiec 1925)

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 18 listopada 1893[1][2][3]. Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu podporucznika[4]. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej[2]. Został awansowany na stopień rotmistrza kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 2 pułku szwoleżerów w Bielsku[7][8]. W 1934 był rotmistrzem rezerwy 14 pułku ułanów jazłowieckich ze Lwowa i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[9][1]. Do 1939 pozostawał poza wojskową służbą czynną[2]. W okresie II Rzeczypospolitej sprawował posadę ostatniego kuratora Fundacji hr. Stanisława Skarbka, sprawującej pieczę nad Zakładem Sierot i Ubogich w Drohowyżu[10][11][1][3].

Po wybuchu II wojny światowej w listopadzie 1939 w stopniu rotmistrza został przydzielony do Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP Władysława Raczkiewicza, gdzie objął stanowisko I adiutanta oraz zastępcy szefa GWPRP (II adiutantem był rtm. Jan Kościa)[2][3]. Swoje funkcje pełnił do czasu przejścia do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia, utworzonego po zakończeniu wojny w 1945[2]. Po wojnie pozostał na emigracji[1]. Będąc w stopniu podpułkownika 7 marca 1960 został powołany na członka Kapituły Krzyża Orderu Wojennego Virtuti Militari[12]. Awansowany na stopień pułkownika[2].

Zmarł 14 sierpnia 1982 w Anglii[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W ewidencji Wojska Polskiego II RP był określany jako „Stanisław I Skarbek”, celem odróżnienia od innego oficera o tej tożsamości, |„Stanisława II Skarbka” (ur. 1899), podporucznika rezerwy piechoty, a później uzbrojenia. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 322, 588 Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 195, 728 Ponadto w Wojsku Polskim był także Stanisław Skarbek (ur. 1892), podporucznik rezerwy w korpusie oficerów geografów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]