Stefan Tarczyński
Data i miejsce urodzenia |
18 lipca 1919 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 marca 2002 |
prof. dr hab. nauk przyrodniczych | |
Specjalność: parazytologia weterynaryjna | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura |
1968 (ndzw.) 1976 (zw.) |
Odznaczenia | |
Stefan Szymon Tarczyński (ur. 18 lipca 1919 w Warszawie, zm. 24 marca 2002 tamże[1]) – polski lekarz weterynarii parazytolog, prof. dr. hab. Akademii Rolniczo-Technicznej (Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie), założyciel Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, doktor honoris causa tej uczelni.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1937 ukończył I Miejskie Gimnazjum Męskie im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie[2], w 1938 rozpoczął studia weterynaryjne, które przerwał wybuch II wojny światowej.
Podczas okupacji, w latach 1942–1943 pracował w Państwowym Zakładzie Higieny w Warszawie na Oddziale Tyfusu Plamistego. 20 października 1943 został aresztowany i uwięziony na Pawiaku, z którego został zwolniony 27 stycznia 1944.
Po zakończeniu wojny kontynuował naukę na Uniwersytecie Warszawskim, który ukończył w 1950. W latach 1946–1951 był asystentem, a następnie starszym asystentem. Od 1952 do 1961 pracował naukowo w Katedrze Fizjologii Zwierząt i Higieny Weterynaryjnej, w Zakładzie Zoohigieny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. W 1956 obronił doktorat i uzyskał stopień doktora nauk biologicznych. W 1961 przeniósł się do Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie przyjmując obowiązki kierownika Katedry Weterynarii, rok później uzyskał stopień doktora habilitowanego. W kwietniu 1963 otrzymał stanowisko docenta i nominację na kierownika Katedry Weterynarii. W 1967 objął stanowisko kierownika Katedry Parazytologii i Chorób Inwazyjnych Wydziału Weterynaryjnego WSR w Olsztynie, od 1 września 1967 stanął na czele nowo powstałego Wydziału Medycyny Weterynaryjnej. W 1968 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1976 uzyskał stopień profesora zwyczajnego. Od 1969 do 1975 piastował funkcję prorektora WSR ds. dydaktyczno-wychowawczych[3]. 1 października 1989 przeszedł na emeryturę.
Zmarł w Warszawie, pochowany 27 marca 2002 na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 112P-1-1)[4].
Instytut Pamięci Narodowej ustalił, że w okresie 1967–1975 Stefan Tarczyński pełnił rolę kontaktu operacyjnego kontrwywiadu Służb Bezpieczeństwa o pseudonimie „Turysta”[5].
Publikacje naukowe
[edytuj | edytuj kod]Stefan Tarczyński był autorem licznych prac naukowych i publikacji, m.in.[6]:
- Robaki pasożytnicze i wywołane przez nie robaczyce świń (autor, 1959)
- Zarys parazytologii systematycznej (autor)
- Historia weterynarii i deontologia (współautor)
- Zarys historii polskiej weterynarii z podstawami deontologii (praca zbiorowa pod redakcją Stefana Tarczyńskiego)
- Pasożyty zewnętrzne: ich biologia oraz znaczenie dla zdrowia i gospodarki człowieka (autor)
- Pasożyty wewnętrzne ludzi i zwierząt (autor)
- Choroby bydła (współautor)
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1986)
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[7]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Medal „Za zasługi dla woj. ostrołęckiego” (1980)
- Medal im. Konstantego Janickiego (1991)
- Medal Pro Scentia Veterinaria Polona
- Medal Auctori Excellenti Libri ad Veterinarias Scientias Pertinentis (1987)
- Medal Honorowy Bene de Veterinaria Meritus (1995)
- Medal 20-lecia Wydziału Weterynaryjnego (1986)
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
- Złota Odznaka Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Mikołaja Kopernika (1980)
- Złota Odznaka Polskiego Stowarzyszenia Filmu Naukowego (1976)
Źródło[8]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marcin Robert Maź, epitafium nagrobne rodziny Tarczyńskich na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie
- ↑ Maria Durakowa , Maria Lasecka , Hanna Gruchalska-Kwaśniewska , III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923-1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego Magistratu M. St. Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 114, ISBN 83-910546-0-8 (pol.).
- ↑ Prof dr hab. Stefan Tarczyński, Polskie Towarzystwo Parazytologiczne. [dostęp 2020-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)].
- ↑ Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-03-08] .
- ↑ Lustracja i weryfikacja naukowców PRL, Tarczyński Stefan
- ↑ Wirtualny Gabinet Rycin Uniwersytetu Jagiellońskiego, Tarczyński Stefan
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/201 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
- ↑ Konstanty Romaniuk. Prof. zw. dr hab. dr h.c. STEFAN TARCZYŃSKI (wspomnienie pośmiertne). „Wiadomości Parazytologiczne”. T. 48 (2), s. 235–238, 2002. Polskie Towarzystwo Parazytologiczne. [dostęp 2024-03-08].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Prof. zw. dr hab. Stefan Tarczyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-08-20] .
- Absolwenci Gimnazjum im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie
- Absolwenci Wydziału Weterynaryjnego Uniwersytetu Warszawskiego
- Doktorzy honoris causa Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Medalem 40-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
- Pochowani na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie
- Polscy parazytolodzy
- Polscy przedstawiciele nauk weterynaryjnych
- Urodzeni w 1919
- Zmarli w 2002