Tadeusz Pławski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Pławski
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1922
Białystok

Data śmierci

30 lipca 1990

Poseł na Sejm PRL IV i V kadencji
Okres

od 1965
do 1972

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Tadeusz Pławski (ur. 3 listopada 1922 w Białymstoku, zm. 30 lipca 1990[1]) – polski ślusarz i polityk, poseł na Sejm PRL IV i V kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Kazimierza. Uzyskał wykształcenie podstawowe, z zawodu ślusarz. W okresie II RP był gońcem w redakcji organu Polskiej Partii Socjalistycznej, „Robotnika Białostockiego”. W czasie okupacji niemieckiej wywieziono go na roboty przymusowe do Królewca. Po wojnie zamieszkał w Olsztynie i w Bielawie. Od początku należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był zatrudniony jako brygadzista w Fabryce Przyrządów i Uchwytów w Białymstoku. Pełnił funkcję radnego Miejskiej Rady Narodowej w Białymstoku. Był członkiem Rady Nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Zasiadał w egzekutywie Komitetu Zakładowego PZPR. W 1965 i 1969 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Białystok, przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa. Od listopada 1968 do grudnia 1971 był jednocześnie zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR.

Pochowany na cmentarzu miejskim w Białymstoku przy ul. Władysława Wysockiego[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Informacje w serwisie Grobonet.
  2. Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]