U-41 (1939)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-41
Historia
Stocznia

AG Weser, Brema

Położenie stępki

27 listopada 1937

Wodowanie

28 stycznia 1939

 Kriegsmarine
Wejście do służby

22 kwietnia 1939

Zatopiony

5 lutego 1940

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

nawodna 1032 tony,
podwodna 1152 tony

Długość

76,6 m
(kadłuba mocnego 58,7 m)

Szerokość

6,5 m
(kadłuba mocnego 4,4 m)

Zanurzenie

4,7 m na powierzchni
głębokość zanurzenia 230 m

Napęd
2 silniki wysokoprężne MAN M9V40/46, 9-cylindrowe, 4400 KM (3300 kW)
2 silniki elektryczne SSW GU345/34, 1000 KM (735 kW)
Prędkość

18,2 w na powierzchni
7,7 w w zanurzeniu

Zasięg

10.500 Mm przy 10 w. na powierzchni
78 Mm przy 4 w. w zanurzeniu

Uzbrojenie
4 dziobowe + 2 rufowe wyrzutnie torpedowe 533 mm, 22 torpedy,
1 działo 105 mm,
1 działko 37 mm plot,
1 działko 20 mm plot
Załoga

48 - 56 osób

U-41 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX A z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1939.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zamówienie na budowę okrętu podwodnego zostało złożone w stoczni AG Weser w Bremie 21 listopada 1936. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 27 listopada 1937. Wodowanie nastąpiło 22 stycznia 1939, wejście do służby 22 kwietnia 1939.

Okręt wchodził w skład 6. i 2. Flotylli U-Bootów; jedynym dowódcą był Oblt. Gustav-Adolf Mugler. Odbył 3 patrole bojowe, podczas których zatopił 5 jednostek o łącznej pojemności 22.815 BRT, uszkodził jedną (8.096 BRT); zdobył również 2 pryzy (2.073 BRT).

2 lutego 1940 okręt został zatopiony bombami głębinowymi przez niszczyciel HMS „Antelope” na południe od Irlandii. Zginęła cała – 49-osobowa załoga.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • www.uboat.net: U-41. [dostęp 2008-10-27]. (ang.).
  • www.ubootwaffe.net: U-41. [dostęp 2008-10-27]. (ang.).