USS Enterprise (CVN-65)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Enterprise (CVN-65)
Ilustracja
Klasa

lotniskowiec

Typ

Enterprise

Historia
Stocznia

Newport News

Położenie stępki

4 lutego 1958

Wodowanie

24 września 1960

 US Navy
Wejście do służby

25 listopada 1961

Wycofanie ze służby

1 grudnia 2012

Los okrętu

skreślony z listy floty 3 lutego 2017, przeznaczony do złomowania

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 75 000 t
pełna:90 000 t

Długość

342 m

Szerokość

40,5 m

Zanurzenie

11,9 m

Napęd
8 reaktorów jądrowych typu A2W wytwarzające parę dla turbin parowych napędzających 4 śruby
Prędkość

30 węzłów

Zasięg

nieograniczony

Uzbrojenie
3 wyrzutnie RIM-7 Sea Sparrow
3 zestawy przeciwrakietowe Vulcan Phalanx 20 mm
Wyposażenie lotnicze
66 samolotów
Załoga

załoga: 3000
personel lotniczy: 1800

USS Enterprise (CVN-65)amerykański lotniskowiec, pierwsza na świecie jednostka tej klasy z napędem jądrowym oraz jedyny przedstawiciel swojego typu. Wyposażony w osiem reaktorów jądrowych, pozostawał w służbie United States Navy przez pół wieku, uczestnicząc w większości kryzysów i konfliktów czasów zimnej wojny oraz po jej zakończeniu, w które zaangażowana była amerykańska marynarka wojenna. USS „Enterprise” (CVN-65) był ósmą jednostką w historii US Navy noszącą nazwę Enterprise.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Stępkę położono 4 lutego 1958 roku w Newport News, w stanie Wirginia; okręt został wodowany 24 września 1960 a przyjęcie do służby nastąpiło 25 listopada 1961 roku. Po wejściu do służby „Enterprise” był poddany programowi intensywnych testów. W październiku 1962 wziął udział w blokadzie Kuby w związku z kryzysem kubańskim.

W 1964 działając w rejonie Morza Śródziemnego razem z krążownikami USS „Long Beach” i USS „Bainbridge”, USS „Enterprise” utworzył grupę bojową składającą się wyłącznie z okrętów o napędzie atomowym.

2 grudnia 1965 wchodząc w skład 7 floty operującej w rejonie Pacyfiku jego samoloty pokładowe po raz pierwszy wzięły udział w walce atakując pozycje w Wietnamie zajmowane przez partyzantów z Wietkongu. 3 grudnia jego samoloty pokładowe w ciągu jednego dnia dokonały 165 ataków na pozycje nieprzyjaciela. 14 stycznia 1969 na pokładzie lotniskowca doszło do tragicznego wypadku. W czasie startu jednego z samolotów, gorące gazy wylotowe podgrzały podwieszony na innym samolocie pocisk typu Zuni, pocisk został samoistnie odpalony i uderzył w zaparkowane samoloty. Gwałtowny pożar strawił 15 samolotów oraz uszkodził okręt. W wyniku pożaru na pokładzie zginęło 28 członków załogi a 334 zostało rannych[1].

Początkowo miał być jednym z sześciu lotniskowców o napędzie atomowym jednak ostatecznie z powodu wysokich kosztów budowy pozostał jedynym okrętem swojego typu. Doświadczenie zdobyte w jego budowie posłużyło do zaprojektowania głównego typu amerykańskich lotniskowców z napędem atomowym, okrętów typu Nimitz.

elektronika:

  • elektroniczny system informatyczny "NTDS" podłączony do anteny "OE-82"; radary nadzoru przestrzeni powietrznej okrętu "SPS-32" i "SPS-33" oraz radar nadzoru powierzchni wody "SPN-10" i "SPN-12"; dodatkowo zamontowano mu radar śledzenia celów powietrznych i rakiet "SPS-58" i system nawigacyjny "TACAN"

Przyszłość okrętu[edytuj | edytuj kod]

USS „Enterprise” został wycofany z aktywnej służby 1 grudnia 2012 roku w Naval Station Norfolk. Dalszy los okrętu nie był określony. Jedną z możliwości było przerobienie okrętu na jednostkę muzealną, ponieważ „Enterprise” jest pierwszym na świecie lotniskowcem z napędem atomowym. Inną możliwością było przejście okrętu przez program recyklingu (ang Ship-Submarine recycling program). W takim wypadku „Enterprise” byłby pierwszym lotniskowcem z napędem atomowym, który zostałby rozebrany w ramach tego przewidzianego dla atomowych okrętów podwodnych programu. Podczas ceremonii wycofania okrętu ze służby ogłoszono decyzję o nazwaniu jego nazwą lotniskowca CVN-80 nowego typu Gerald R. Ford[2]. 3 lutego 2017 „Enterprise” został skreślony z listy okrętów US Navy podczas oficjalnej ceremonii, na której podjęto decyzję o jego zezłomowaniu[3].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński. USS Enterprise. „Nowa Technika Wojskowa”, s. 74. Magnum-X. ISSN 1230-1655. 
  2. Navy: CVN-65. USS Enterprise (CVN-65) - Official Facebook Page, 2012-12-1. [dostęp 2012-12-01]. (ang.)..
  3. This story was written by MC2(SW) Kevin F. Johnson, COMNAVAIRLANT Public Affairs, Navy Decommissions [dostęp 2017-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-05] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]