USS Snapper (SS-16)
 USS C-5 (ex-„Snapper”) w 1912 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie |
16 czerwca 1908 |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
2 lutego 1910 |
| Wycofanie ze służby |
23 grudnia 1919 |
| Los okrętu |
sprzedany 13 kwietnia 1920 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
32,11 m |
| Szerokość |
4,24 m |
| Zanurzenie |
3,33 m |
| Zanurzenie testowe |
60 m |
| Rodzaj kadłuba |
jednokadłubowy |
| Napęd | |
| 2 silniki benzynowe o łącznej mocy 500 KM 1 silnik elektryczny o mocy 300 KM 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
powierzchnia: 800 Mm przy 8 w. |
| Uzbrojenie | |
| 4 torpedy | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 x 450 mm (18") |
| Załoga |
15 |
USS Snapper (SS-16) – amerykański okręt podwodny z okresu I wojny światowej, piąta zamówiona jednostka typu C. Została zwodowana 16 czerwca 1908 roku w Fore River Shipyard w Quincy i przyjęta w skład US Navy 2 lutego 1910 roku. W listopadzie 1911 roku nazwę okrętu zmieniono na oznaczenie literowo-numeryczne C-5. Okręt wycofano ze służby 23 grudnia 1919 roku i sprzedano w roku następnym.
Projekt i dane taktyczno–techniczne[edytuj | edytuj kod]
USS „Snapper” został zaprojektowany przez inż. Lawrence’a Y. Speara i stanowił rozwinięcie projektu Johna Hollanda (typ A)[1][2]. Okręt miał większe wymiary i wyporność, a także wyposażono go w dwie wyrzutnie torped oraz napędzające dwie śruby dwa silniki benzynowe, co przyczyniło się do znacznego wzrostu zasięgu[1]. W późniejszym czasie wyposażenie jednostki powiększono o drugi peryskop)[1].
„Snapper” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita jednostki wynosiła 32,11 metra, szerokość 4,24 metra i zanurzenie 3,33 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 238 ton, a w zanurzeniu 275 ton[1][2][3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa silniki benzynowe Craig o łącznej mocy 500 koni mechanicznych (KM)[1][2]. Napęd podwodny zapewniał silnik elektryczny o mocy 300 KM[1][2]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 10,5 węzła na powierzchni i 9 węzłów w zanurzeniu[1][2][4]. Zasięg wynosił 800 Mm przy prędkości 8 węzłów w położeniu nawodnym oraz 80 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[2][5][a]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 60 metrów[2].
Okręt wyposażony był w dwie dziobowe wyrzutnie torped kalibru 450 mm (18")[b], z łącznym zapasem czterech torped[1][2]. Załoga okrętu składała się 15 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Budowa i przebieg służby[edytuj | edytuj kod]
USS „Snapper” (Submarine Torpedo Boat No. 16) zbudowany został w Fore River Shipyard w Quincy[1][2][5]. Wodowanie miało miejsce 16 czerwca 1908 roku[1][2], a do służby przyjęto go 2 lutego 1910 roku.
Pierwszym dowódcą jednostki został chor. Chester Nimitz. Przez pierwsze 3 lata służby okręt, operując w Zatoce Chesapeake, uczestniczył w szkoleniu oraz próbach i eksperymentach, m.in. z łącznością radiową, sygnalizacją podwodną i różnego rodzaju akumulatorami. Przypisany był wówczas do 1. Grupy Okrętów Podwodnych Floty Atlantyckiej. 17 listopada 1911 roku nazwę okrętu zmieniono na oznaczenie literowo-numeryczne C-5.
20 maja 1913 roku, na holu okrętu-bazy USS „Castine” i węglowca USS „Mars”, C-5 rozpoczął rejs na Kubę. Od 29 maja do 7 grudnia 1913 roku okręt operował z Zatoki Guantánamo, przeprowadzając często ćwiczenia torpedowe, a następnie przebazowano go do Cristóbal w Panamie. W sierpniu 1917 roku C-5 wraz z dwoma innymi okrętami podwodnymi poszukiwał w Panamie miejsc mogących stać się w przyszłości bazami sił podwodnych oraz patrolował strefę Kanału Panamskiego.
C-5 został wycofany ze służby 23 grudnia 1919 roku w Coco Solo w Panamie. Sprzedano go 13 kwietnia 1920 roku[2].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 156.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 127.
- ↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 584.
- ↑ Jim Christley, Peter Bull: US submarines, 1900-35. Oxford: 2011, s. 25.
- ↑ a b John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 151.
- ↑ Tony DiGiulian: Torpedoes of the United States of America. www.navweaps.com. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jim Christley, Peter Bull: US submarines, 1900-35. Oxford: Osprey Publishing, 2011. ISBN 978-1-84908-185-6.
- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.
- Tony DiGiulian: Torpedoes of the United States of America. www.navweaps.com. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
- John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).