Ulica Kardynała Augusta Hlonda we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Kardynała Augusta Hlonda
Plac Grunwaldzki
ilustracja
ulica Hlonda od strony placu Katedralnego
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Długość

153 m

Przebieg
pl. Katedralny
ul. kard. S. Wyszyńskiego
ulica Benedyktyńska
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ulica Kardynała Augusta Hlonda”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Kardynała Augusta Hlonda”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Kardynała Augusta Hlonda”
51°06′52,982″N 17°02′59,159″E/51,114717 17,049766
Zespół wschodnich wysp wrocławskich.

Ulica Kardynała Augusta Hlonda (Kleine Scheitniger Strasse, Prälatenweg, Prałacka[1][2][3]) – ulica położona we Wrocławiu na Ostrowie Tumskim, obręb Plac Grunwaldzki, w dawnej dzielnicy Śródmieście. Biegnie od placu Katedralnego do ulicy Kardynała Stefana Wyszyńskiego[a][1][2][4][5][6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W miejscu dzisiejszego początku ulicy znajdowały się wały obronne po wschodniej stronie Ostrowa Tumskiego[7]. Następnie powstała tu droga od obszaru współczesnego placu Katedralnego, przy czym nie jest znany czas jej powstania[2]. Oddzielała ona Brygidzin od Zatumia[1]. Natomiast pierwszą nazwę ulica – jako całość obejmująca także dwie inne współczesne ulice – otrzymała w 1824 roku kiedy wytyczono i uregulowano pierwszy jej odcinek[1][2]. Byłą to droga bez nawierzchni brukowej, obsadzona topolami, jeszcze do lat 30. XX wieku. Jej pełna zabudowa pojawiła się u schyłku XIX wieku[2]. Zabudowa pierzei północnej powstała w latach 60. XIX wieku, a pierzei południowej w latach 70. XIX[1]. Do około 1874 r. skrzyżowanie z dzisiejszą ulicą Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Benedyktyńską nie miało drogi biegnącej na południe, bowiem od ulicy biegła jedynie droga w kierunku północnym do współczesnej ulicy Henryka Sienkiewicza. Dopiero około tego roku przedłużono ją kierunku Odry po wybudowaniu w 1875 roku mostu (w miejscu dzisiejszego Mostu Pokoju)[8][9][10].

Podczas działań wojennych jakie były prowadzone w czasie oblężenia Wrocławia z 1945 roku ulica i zabudowa doznały znacznych zniszczeń. Zachowały się tylko domy o numerach od 2 do 8 i narożna kamienica przy placu Katedralnym 12[1][2].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W swojej historii ulica nosiła następujące nazwy własne:

  • Kleine Scheitniger Strasse, do 1915 r.[1][3] (Małoszczytnicka[2])
  • Prälatenweg, od 1915 r. do 1945 r.[1][3] (Prałacka[2])
  • ulica Prałacka, od 1945 r. do 30.05.1989 r.[1][2][3]
  • ulica Kardynała Augusta Hlonda[1][3].

Nazwa pierwotna Kleine Scheitniger Strasse (Małoszczytnicka), nawiązuje do nazwy pobliskiej ulicy Kardynała Bolesława Kominka, która nosiła wówczas nazwę Scheitniger Strasse (Szczytnicka). Obie nazwy dotyczyło osiedla Szczytniki – Scheitnig[2][3][11]. Była to ówcześnie wspólna nazwa (Kleine Scheitniger Strasse) także dla znajdujących się po przeciwnej stronie ulicy Kardynała Stefana Wyszyńskiego ulic: Benedyktyńskiej i Ładnej. Odrębne nazwy dla tych ulic nadano w 1915 roku[2][3][12][13]. Natomiast późniejsze obie nazwy z lat 1915–1945 i 1945-1989 nawiązują do słowa prałat: Prälat w języku niemieckim oznacza właśnie prałata[2][3]. Współczesna nazwa została nadana przez Miejską Radę Narodową uchwałą nr VI/36/89 z 30.05.1989 r.[4]

Układ drogowy[edytuj | edytuj kod]

Do ulicy przypisana jest droga gminna o długości 153 m[4] klasy dojazdowej[14].

Ulice i place łączące się z ulicą Kardynała Augusta Hlonda:

Zabudowa i zagospodarowanie[edytuj | edytuj kod]

Początek ulicy znajduje się przy placu Katedralnym. W tym miejscu znajduje się na placu skwer. Pierzeja południowo-wschodnia obejmuje zachowany budynek z XIX wieku położony przy placu Katedralnym 12 i dalej wolny teren przeznaczony pod zabudowę. Dla tego obszaru przewidziano przede wszystkim szeroko pojętą funkcję usługową związaną z turystyką, administracją, kulturą oraz apartamentami, z możliwością zabudowy całego kwartału, zawartego pomiędzy ulicami: Kardynała Bolesława Kominka, Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Kardynała Augusta Hlonda, po jego obrysie zabudową ciągłą w połączeniu z już istniejącą zabudową przy placu Katedralnym. Na pierzeję północną natomiast składa się w jej początku ciąg kamienic z drugiej połowy XIX wieku pod numerami do 2 do 8, a dalej ogrodzony teren Ogrodu Botanicznego[1][2][5][17][18], przy czym na pewnym odcinku dopuszcza się nową zabudowę powiązaną z już istniejącą[18].

Ochrona i zabytki[edytuj | edytuj kod]

Obszar, na którym położona jest ulica Kardynała Augusta Hlonda podlega ochronie w ramach zespołu urbanistycznego Ostrowia Tumskiego i wysp: Piaskowej, Bielarskiej, Słodowej i Tumskiej, wpisanego do rejestru zabytków pod nr rej.: 195 z 15.02.1962 r. oraz A/678/213 z 12.05.1967 r.[19][20] Inną formą ochrony tych obszarów jest ustanowienie historycznego centrum miasta, w nieco szerszym obszarowo zakresie niż wyżej wskazany zespół urbanistyczny, jako pomnik historii[21][22]. Samo miasto włączyło ten obszar jako cenny i wymagający ochrony do Parku Kulturowego „Stare Miasto”, który zakłada ochronę krajobrazu kulturowego oraz uporządkowanie, zachowanie i właściwe kształtowanie krajobrazu kulturowego i historycznego charakteru najstarszej części miasta[23].

Przy ulicy i w najbliższym sąsiedztwie znajdują się następujące zabytki:

nr[b] obiekt powstanie nr rej.[c] foto
ul. kardynała Augusta Hlonda
2-4 Kamienica
pierzeja północno-zachodnia
ok. 1870 r.[5] mpzp, GEZ[5][24][25]
6 Kamienica
pierzeja północno-zachodnia
ok. 1860 r.[5] mpzp, GEZ[5][24][26]
8 Kamienica
pierzeja północno-zachodnia
ok. 1860 r.[5] mpzp, GEZ[5][24][27]
ul. Henryka Sienkiewicza
23 Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego
pierzeja północno-zachodnia
zał. 1811 r., proj. 1857 r., l. 1883-1886, 1914 r., l. 1926-1928, 1929 r., odb. 1948 r.[5] (XII-XIV w.[28]) 7 z 26.11.1947 oraz A/2374/2094 z dn. 05.02.1974[5][28][29]
pl. Katedralny
11-12 Budynki klasztorne (?), ob. budynki mieszkalne
pierzeja południowo-wschodnia
ok. 1820 r., ok. 1928 r.[5] mpzp, GEZ[5][30]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ZDiUM w swoim zestawieniu podaje, że ulica biegnie od ulicy Kardynała Stefana Wyszyńskiego do placu Katedralnego. Jednak nie jest to zgodne z numeracją porządkową budynków przy tej ulicy. Zgodnie z tą numeracją ulica bierze swój początek przy placu Katedralnym i biegnie w kierunku ulicy Kardynała Stefana Wyszyńskiego[4][5].
  2. "Nr" w tabeli zabytków oznacza numer budynku w rejestrze budynków, odpowiadający także pocztowemu numerowi adresowemu.
  3. „Nr rej.” w tabeli zabytków oznacza numer i datę wpisu w rejestrze zabytków. Skróty: mpzp – miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, GEZ – Gminna Ewidencja Zabytków.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Harasimowicz 2006 ↓, s. 351 (Hlonda).
  2. a b c d e f g h i j k l m Antkowiak 1970 ↓, s. 202 (Prałacka).
  3. a b c d e f g h Wratislavia.net n-p 2012 ↓, s. 115 (Prälatenweg).
  4. a b c d e f ZDiUM ulice 2018 ↓, poz. 1310 (Hlonda A.).
  5. a b c d e f g h i j k l m SIP 2018 ↓, GEZ.
  6. Harasimowicz 2006 ↓, s. 636–637 (Ostrów Tumski).
  7. Antkowiak 1970 ↓, s. 90-95 (Katedralny).
  8. Antkowiak 1970 ↓, s. 279-280 (Wieczorka).
  9. Harasimowicz 2006 ↓, s. 352 (Wyszyńskiego).
  10. Harasimowicz 2006 ↓, s. 553 (Most Pokoju).
  11. Wratislavia.net n-p 2012 ↓, s. 126 (Scheitniger Str.).
  12. Wratislavia.net n-p 2012 ↓, s. 131 (Schwenckfeldstr.).
  13. Wratislavia.net n-p 2012 ↓, s. 133 (Selenkestr.).
  14. Uchwała RMWr 1999 ↓, §14 ust. 16.
  15. ZDiUM ulice 2018 ↓, poz. 1706 (Katedralny).
  16. ZDiUM ulice 2018 ↓, poz. 5463 (Wyszyńskiego S.).
  17. Uchwała RMWr 1999 ↓, §9 pkt 1, § 25 ust. 35-36, 58-59.
  18. a b Uchwała RMWr 2013 ↓, §30.
  19. NID 2017 ↓, s. 206.
  20. Uchwała RMWr 1999 ↓, §11 ust. 5.
  21. NID 2013 ↓.
  22. MP 1994 ↓.
  23. wroclaw.pl 2018 ↓.
  24. a b c GEZ 2018 ↓, 3341.
  25. GEZ 2018 ↓, poz. 2175.
  26. GEZ 2018 ↓, poz. 2176.
  27. GEZ 2018 ↓, poz. 2177.
  28. a b NID 2017 ↓, s. 207.
  29. GEZ 2018 ↓, 7839.
  30. GEZ 2018 ↓, 2956.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]