Vicky Leandros

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vicky Leandros
Ilustracja
Vicky Leandros (2010 r.)
Imię i nazwisko

Vasilika Papathanasiou

Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1949
Korfu

Gatunki

pop, szlagier

Zawód

piosenkarka, polityk

Aktywność

od 1965 roku

Powiązania

Mikis Theodorakis, Demis Roussos

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Vicky Leandros (gr.: Βίκυ Λεάνδρου; Wiki Leandru), właśc. Wasiliki Papatanasiu (gr. Βασιλική Παπαθανασίου[1]; ur. 23 sierpnia 1949 na wyspie Korfu w miejscowości Paleokastritsa)[1] – niemiecka wokalistka pochodzenia greckiego, dwukrotna reprezentantka Luksemburga w Konkursie Piosenki Eurowizji (w 1967 i 1972), zwyciężczyni 17. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1972 roku z utworem „Après toi”.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo[edytuj | edytuj kod]

Papatanasiu urodziła się na wyspie Korfu w greckiej miejscowości Paleokastritsa jako córka piosenkarza i kompozytora Leandrosa Papatanasiu (znanego także jako Lea Leandros lub Mario Panas) oraz Boubou Papatanasiu. Do ukończeniu ósmego roku życia mieszkała w domu swojej babci, jej ojciec wyjechał natomiast do Niemiec w celach zawodowych. W 1958 roku wraz z rodzicami zamieszkała w Niemczech, gdzie mieszkała razem z ojcem po rozwodzie pary.

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

W 1965 roku Leandros wydała swój debiutancki singiel „Messer, Gabel, Schere, Licht”, który skomponował i wyprodukował jej ojciec. Niedługo potem został on także jej menedżerem. W 1966 roku wydała swoją pierwszą płytę długogrającą zatytułowaną Songs und Folklore[2]. W 1967 roku przyjęła propozycję nagrania utworu „L'amour est bleu”, z którym reprezentowała Luksemburg podczas finału 12. Konkursu Piosenki Eurowizji, zajmując ostatecznie czwarte miejsce[3]. Po udziale w widowisku nagrała singiel w kilku innych wersjach językowych: niemieckiej („Blau wie das Meer”)[4], angielskiej („Love Is Blue”)[5], włoskiej („L'amore è blu”)[6] i niderlandzkiej („Liefde is zacht”)[7]. Piosenka doczekała się także wielu nowych aranżacji wykonanych przez innych artystów[8].

W tym samym roku Leandros wydała kolejne dwa albumy studyjne – A Taste of Vicky[9] oraz L'amour est bleu[10], a potem następne płyty: francuskojęzyczną Le temps des fleurs (1968)[11], greckojęzyczne Wiki (1968)[12] i I mikri mas istoria (1969)[13] oraz niemieckojęzyczne Ich glaub' an dich (1969)[14], Ich bin (1971)[15] (wydaną także w greckiej wersji językowej jako Wiki[16] oraz w angielskiej jako I Am[17]) oraz Vicky Leandros (1972)[18] (która ukazała się także w angielskiej wersji językowej pod tym samym tytułem[19]. W tym samym czasie została prowadzącą brytyjski program telewizyjny Music My Way w telewizji BBC[8].

W 1972 roku Leandros ponownie wzięła udział w Konkursie Piosenki Eurowizji, po raz drugi reprezentując Luksemburg, tym razem z utworem „Après toi”, z którym wystąpiła podczas finału widowiska w 1972 roku. Podczas koncertu finałowego imprezy zdobyła łącznie 128 punktów i zajęła pierwsze miejsce, wygrywając cały konkurs[20]. Po wygranej wydała utwór w sześciu innych wersjach językowych: niemieckiej („Dann kamst du”)[21], włoskiej („Dopo te”)[22], greckiej („Mono esi”)[23], hiszpańskiej („Y después”)[24], japońskiej („Omoide ni ikiru”)[25] i angielskiej („Come What May”)[26], która dotarła do drugiego miejsca krajowej listy przebojów[27]. Singiel osiągnął sukces komercyjny na świecie, uzyskując sprzedaż ponad 6 milionów egzemplarzy[8]. W tym samym roku wydała swój kolejny album studyjny zatytułowany Après toi[28], który został wydany także w angielskiej[29], greckiej[30] i niemieckiej wersji językowej[31].

Vicky Leandros w Kolonii (2008 r.)

W 1973 roku Leandros wydała płyty zatytułowane Itan mia wradia[32], Ihr Freunde mein[33], Meine Freunde sind die Träume[34] (w angielskiej wersji jako Dreams Are Good Friends[35] i Chante Bouzouki[36]. W kolejnym roku wydała krążek zatytułowany Mein Lied für Dich[37], na którym znalazła się piosenka „Theo wir fahr’n nach Lodz”. Na bazie utworu w 2008 roku powstał film promocyjny o mieście Łodzi[38], a z okazji 60. urodzin artystki w sierpniu 2012 roku ówczesna prezydent miasta, Hanna Zdanowska, zaprosiła ją oficjalnie do odwiedzenia Polski[39][40].

W 1974 roku Leandros wzięła udział w nagraniu specjalnej płyty świątecznej zatytułowanej Christujeniatika tragudia me tus..., na której zaśpiewali także Robert Williams, Demis Roussos, Nana Muschuri, Elpida Karajanopulu, The Platters, Kostas Turnas i Besi Arjiraki[41].

W 1975 roku ukazały się następujące płyty Leandros: Across the Water[42], Ich liebe das Leben[43], My Beautiful Songs (album kompilacyjny)[44], J’aime la vie[45], I zoi ine orea[46], Vicky Leandros[47]. Dwa lata później premierę miały krążki zatytułowane W.L.[48] (w angielskiej wersji jako V.L.[49]), Omorfa chronia[50], Kerstavond met Vicky (album świąteczny wydany w Holandii)[51], Süsser die Glocken nie Klingen[52] i Du, du liegst mir im Herzen[53]. W ciągu następnych dwudziestu lat ukazały się jej kolejne płyty: Meine Liebe meine Lieder[54], Oh mi mama (canta en castellano)[55], Poso s' ajapo[56], Vicky Leandros[57], Ich bin ein Mädchen (1978)[58], Unsere Schönsten Volkslieder (nagrana we współpracy z chórem Westfalskich Słowików w 1979 roku)[59], Ich gehe neue Wege[60] (w greckiej wersji jako Irta ja sena[61], Sing Greek Songs (w duecie z Demisem Rousossem)[62], Love Is Alive (1981)[63], Verloren zijn we niet (1982)[64], Vicky (1983[65]; dwa lata później w wersji francuskiej pod tym samym tytułem[66]), Ich bin ich (album kompilacyjny z 1988)[67], Ich bin[68], Piretos tu erota (1989)[69], Starkes Gefühl[70], Pes mu pos Boris[71], Epitichies mu[72], To mistiko su (1990)[73], Proseche! Den ta kao ksana (1991)[74], Nur einen Augenblick (1992)[75], Andres (1993)[76], Lieben und Leben (1995)[77], Gefühle (1997)[78] i Weil mein Herz dich nie mehr vergißt (1998)[79], na której znalazła się niemieckojęzyczna wersja przeboju „My Heart Will Go On” Céline Dion wykorzystana w krajowej wersji językowej filmu Titanic z 1997 roku[80].

W 2000 roku Leandros wydała płytę długogrającą zatytułowaną Jetzt![81], a rok później – krążek pt. Mit offenen Armen[82]. W 2003 roku nawiązała współpracę ze znanych greckim kompozytorem Mikisem Theodorakisem[83], efektem czego była premiera płyty zatytułowanej Singt Mikis Theodorakis[84]. W 2006 zgłosiła się do udziału w niemieckich eliminacjach do 51. Konkursu Piosenki Eurowizji z utworem „Don't Break My Heart”, z którym zajęła ostatnie, trzecie miejsce w finałowej stawce selekcji, zdobywając ponad 213 tys. głosów od telewidzów[85].

W 2011 roku ponownie nagrała swój przebój „L'amour est bleu”, który pod nowym tytułem „C'est bleu” znalazł się na płycie pt. The Big Mash Up niemieckiego zespołu Scooter[86].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 1982 roku Leandros wyszła za mąż za greckiego przedsiębiorcę Ivana Zissiadisa, z którym ma syna Leandrosa Zissiadisa (ur. 1980)[87]. Para rozstała się w 1986 roku, a niedługo później wokalistka wzięła ślub z Enno von Ruffinem, z którym ma dwie córki: Maximilianę (Milanę) (ur. 1985)[88] i Alessandrę (ur. 1986)[89]. W 2005 roku para zdecydowała się na separację po 19 latach małżeństwa.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Songs und Folklore (1966)
  • A Taste of Vicky (1967)
  • L'amour est bleu (1967)
  • Le temps des fleurs (1968)
  • Wiki (1968)
  • I mikri mas istoria (1969)
  • Ich glaub' an dich (1969)
  • Ich bin/Wiki/I Am (1971)
  • Vicky Leandros (1972)
  • Itan mia wradia (1973)
  • Ihr Freunde mein (1973)
  • Meine Freunde sind die Träume/Dreams Are Good Friends (1973)
  • Chante Bouzouki (1973)
  • Mein Lied für Dich (1974)
  • Across the Water (1975)
  • Ich liebe das Leben (1975)
  • J’aime la vie (1975)
  • I zoi ine orea (1975)
  • Vicky Leandros (1975)
  • V.L./W.L. (1977)
  • Omorfa chronia (1977)
  • Süsser die Glocken nie Klingen (1977)
  • Du, du liegst mir im Herzen (1977)
  • Meine Liebe meine Lieder (1978)
  • Oh mi mama (canta en castellano) (1978)
  • Poso s' ajapo (1978)
  • Vicky Leandros (1978)
  • Ich bin ein Mädchen (1978)
  • Unsere Schönsten Volkslieder (z Westfalskimi Słowikami; 1979)
  • Ich gehe neue Wege/Irta ja sena (1981)
  • Sing Greek Songs (z Demisem Rousossem; 1981)
  • Love Is Alive (1981)
  • Verloren zijn we niet (1982)
  • Vicky (1983; 1985)
  • Ich bin (1988)
  • Piretos tu erota (1989)
  • Starkes Gefühl (1990)
  • Pes mu pos Boris Epitichies mu (1990)
  • To mistiko su (1990)
  • Proseche! Den ta kao ksana (1991)
  • Nur einen Augenblick (1992)
  • Andres (1993)
  • Lieben und Leben (1995)
  • Gefühle (1997)
  • Weil mein Herz dich nie mehr vergißt (1998)
  • Jetzt! (2000)
  • Mit offenen Armen (2001)
  • Singt Mikis Theodorakis (z Mikisem Theodorakisem; 2003)
  • Möge der Himmel (2009)

Albumy kompilacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • My Beautiful Songs (1975)
  • Ich bin ich (1988)

Albumy świąteczne[edytuj | edytuj kod]

  • Christujeniatika tragudia me tus... (1974)
  • Kerstavond met Vicky (1977)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Dave Thompson: Biografia Vicky Leandros na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2012-03-15]. (ang.).
  2. ↑ Vicky* – Songs Und Folklore. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  3. ↑ Eurovision Song Contest 1967. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  4. ↑ 1967 - Luxembourg (German). diggiloo.net. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  5. ↑ 1967 - Luxembourg (English). diggiloo.net. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  6. ↑ 1967 - Luxembourg (Italian). diggiloo.net. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  7. ↑ 1967 - Luxembourg (Dutch). diggiloo.net. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  8. ↑ a b c Gordon Roxburgh: Seeking out more about the 1972 contest?. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2014-03-24. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  9. ↑ Vicky* – A Taste Of Vicky. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  10. ↑ Vicky Leandros – L'amour Est Bleu. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  11. ↑ Vicky Leandros – Le Temps Des Fleurs. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  12. ↑ Βίκυ* – Βίκυ. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  13. ↑ Βίκυ* – Η Μικρή Μας Ιστορία. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  14. ↑ Vicky* – Ich Glaub' An Dich. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  15. ↑ Vicky Leandros – Ich Bin. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  16. ↑ Βίκυ* – Βίκυ. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  17. ↑ Vicky Leandros – I Am. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  18. ↑ Vicky Leandros – Vicky Leandros. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  19. ↑ Vicky Leandros – Vicky Leandros. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  20. ↑ Eurovision Song Contest 1972. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  21. ↑ 1972 - Luxembourg (German). diggiloo.net. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  22. ↑ 1972 - Luxembourg (Italian). diggiloo.net. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  23. ↑ 1972 - Luxembourg (Greek). diggiloo.net. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  24. ↑ 1972 - Luxembourg (Spanish). diggiloo.net. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  25. ↑ 1972 - Luxembourg (Japanese). diggiloo.net. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  26. ↑ 1972 - Luxembourg (English). diggiloo.net. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  27. ↑ 1972 Top 40 Official Singles Chart UK Archive. [w:] The Official Charts Company [on-line]. officialcharts.com, 1972-05-13. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  28. ↑ Vicky Leandros – Après Toi. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  29. ↑ Vicky Leandros – Come What May. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  30. ↑ Βίκυ* – Μόνο Εσύ. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  31. ↑ Vicky Leandros – Après Toi. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  32. ↑ Βίκυ* – Ήταν Μια Βραδυά. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  33. ↑ Vicky Leandros – Ihr Freunde Mein. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  34. ↑ Vicky Leandros – Meine Freunde Sind Die Träume. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  35. ↑ Vicky Leandros – Dreams Are Good Friends. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  36. ↑ Vicky Leandros – Chante Bouzouki. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  37. ↑ Vicky Leandros – Mein Lied Für Dich. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  38. ↑ Theo wir fahr'n nach Lodz - film promujący miasto Łódź
  39. ↑ Urodziny piosenkarki od "Theo wir fahr’n nach Lodz". lodz.gazeta.pl, 2012-08-24. [dostęp 2012-09-11].
  40. ↑ Mieczysław Gumola, Dariusz Pawłowski. Vicky, przyjedź do Łodzi!. „"Kocham Łódź" (dodatek do "Dziennika Łódzkiego")”. 197, s. 6-7, 2012-08-31. Łódź. [dostęp 2012-09-11]. (pol.). 
  41. ↑ Μούσχουρη*, Platters*, Demis Roussos, Ελπίδα, R. Williams*, Βίκυ*, Μπέσσυ*, Κ. Τουρνάς* – Χριστουγεννιάτικα Τραγούδια Με Τους.... discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  42. ↑ Vicky Leandros – Across The Water. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  43. ↑ Vicky Leandros – Ich Liebe Das Leben. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  44. ↑ Vicky Leandros – My Beautiful Songs. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  45. ↑ Vicky Leandros – J’aime La Vie. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  46. ↑ Βίκυ* – Η Ζωή Είναι Ωραία. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  47. ↑ Vicky Leandros – Vicky Leandros. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  48. ↑ ΒΛ* – ΒΛ. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  49. ↑ Vicky Leandros – V. L.. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  50. ↑ Βίκυ* – Όμορφα Χρόνια. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  51. ↑ Vicky Leandros – Kerstavond Met Vicky. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  52. ↑ Vicky Leandros – Süsser Die Glocken Nie Klingen. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  53. ↑ Vicky Leandros – Du, Du Liegst Mir Im Herzen. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  54. ↑ Vicky Leandros – Meine Liebe Meine Lieder. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  55. ↑ Vicky Leandros – Oh Mi Mama (Canta En Castellano). discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  56. ↑ Βίκυ Λέανδρος* – Πόσο Σ' Αγαπώ. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  57. ↑ Vicky Leandros – Vicky Leandros. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  58. ↑ Vicky Leandros – Ich Bin Ein Mädchen. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  59. ↑ Vicky Leandros Und Die Westfälischen Nachtigallen – Unsere Schönsten Volkslieder. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  60. ↑ Vicky Leandros – Ich Gehe Neue Wege. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  61. ↑ Βίκυ* – Ήρθα Για Σένα. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  62. ↑ Vicky Leandros, Demis Roussos – Sing Greek Songs. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  63. ↑ Vicky Leandros – Love Is Alive. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  64. ↑ Vicky Leandros – Verloren Zijn We Niet. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  65. ↑ Vicky Leandros – Vicky. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  66. ↑ Vicky Leandros – Vicky. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  67. ↑ Vicky Leandros – Ich Bin Ich. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  68. ↑ Vicky Leandros – Ich Bin. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  69. ↑ Βίκυ* – Πυρετός Του Έρωτα. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  70. ↑ Vicky Leandros – Starkes Gefühl. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  71. ↑ Βίκυ* – Πες Μου Πως Μπορείς. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  72. ↑ Βίκυ Λέανδρος* – Επιτυχίες Μου. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  73. ↑ Βίκυ* – Το Μυστικό Σου. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  74. ↑ Βίκυ Λεάνδρος* – Πρόσεχε Δεν Θα Καώ Ξανά. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  75. ↑ Vicky Leandros – Nur Einen Augenblick. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  76. ↑ Βίκυ Λέανδρος* – Άντρες. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  77. ↑ Vicky Leandros – Lieben Und Leben. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  78. ↑ Vicky Leandros – Gefühle. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  79. ↑ Vicky Leandros – Weil Mein Herz Dich Nie Mehr Vergißt. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  80. ↑ Simon Storvik-Green: Winners of the 1970s - What happened to them?. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-08-18. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  81. ↑ Vicky Leandros – Jetzt!. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  82. ↑ Vicky Leandros – Mit Offenen Armen. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  83. ↑ Sietse Bakker: Vicky Leandros releases new Greek album. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2003-12-27. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  84. ↑ Vicky Leandros – Singt Mikis Theodorakis. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  85. ↑ GERMAN NATIONAL FINAL 2006. natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  86. ↑ Scooter – The Big Mash Up. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  87. ↑ Christiane Hoffmann: Mit 17 machte ein Grieche sie zur Frau. [w:] Bild [on-line]. bild.de, 2006-02-17. [dostęp 2015-01-05]. (niem.).
  88. ↑ Miriam Kaefert, Armin Lissfeld: Vicky Leandros verheiratet ihre älteste Tochter. [w:] Bild [on-line]. bild.de, 2012-06-24. [dostęp 2015-01-05]. (niem.).
  89. ↑ Babs und Arne turteln im Regen. bz-berlin.de, 2009-10-08. [dostęp 2015-01-05]. (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zwycięzcy Konkursu Piosenki Eurowizji
1956–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029

Reprezentanci Luksemburga w Konkursie Piosenki Eurowizji
1956–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
  • od 2000 do 2009
2010–2019
  • od 2010 do 2019
od 2020
  • od 2020 do 2023
  • Tali

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vicky_Leandros&oldid=71476406”