Waldemar Świć

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Waldemar Świć
Ilustracja
Waldemar Świć, Warszawa 2013
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1953
Łódź

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

mistrz FIDE (1979)

Ranking FIDE

2297

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Strona internetowa

Waldemar Świć (ur. 10 marca 1953 w Łodzi) – polski szachista i trener szachowy.

Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–198] siedmiokrotnie uczestniczył w finałach mistrzostw Polski mężczyzn, najlepszy wynik uzyskując w 1978 r. w Krakowie, gdzie podzielił III-V miejsce (wspólnie z Włodzimierzem Schmidtem i Janem Adamskim). Jest czterokrotnym medalistą mistrzostw kraju w szachach błyskawicznych: złotym (Katowice 1982, po zwycięstwie w barażu z Arturem Sygulskim), srebrnym (Legnica 1992) oraz dwukrotnie brązowym (Częstochowa 1977 i Kalisz 1980).

Trzykrotnie zdobył medale drużynowych mistrzostw Polski, wszystkie w barwach klubu Anilana Łódź: dwa srebrne (Ciechocinek 1976, Katowice 1977) oraz brązowy (Augustów 1975). Był również pięciokrotnym medalistą drużynowych mistrzostw Polski w szachach błyskawicznych: złotym (Legnica 1992, w barwach klubu Hetman Gryfów Śląski), srebrnym (Katowice 1988, Anilana Łódź) oraz trzykrotnie brązowym (Kalisz 1979, Anilana Łódź; Kalisz 1993, Hetman Gryfów Śląski; Koszalin 2006, Szach-Centrum Cosinus Łódź).

W 1979 r. był jednym (obok Rafała Marszałka) z dwóch polskich szachistów, którzy jako pierwsi otrzymali tytuły mistrza FIDE.

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1978 r., z wynikiem 2430 punktów zajmował wówczas 5. miejsce wśród polskich szachistów[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]