Wikiprojekt:Fantastyka/Ummo

Ummo – opisuje serię trwających dziesięciolecia twierdzeń, że obcy z planety Ummo komunikowali się z ludźmi.

Większość informacji o Ummo przekazywano w formie szczegółowych dokumentów i listów wysyłanych do różnych tajemnych grup, jak również do entuzjastów UFO. Sprawa Ummo była przedmiotem ogromnych zainteresowań we Francji i Hiszpanii w latach 60. i 70., a duży stopień zainteresowania dotyczący tego tematu pozostał do dziś. Uważa się, że Ummo było misternie dopracowanym fałszem. Winowajca (lub winowajcy) są nieznani, ale José Luis Jordán Peña wziął na siebie odpowiedzialność za badania nad Ummo. Istnieje jednak kilka niedużych grup zagorzałych wielbicieli, taki jak „mało znany poza Boliwią, boliwijski kult zwany Córkami Ummo”^[1]. Inna grupa, mająca bardziej naukowe podejście do kwestii czy Ummo jest fałszem czy nie, założyła stronę internetową, na której można znaleźć materiały, na których oparta jest historia Ummo, jak również analizę tych dokumentów (ummo-sciences.org). Jeden z członków tej grupy twierdzi, że rozumie podstawy języka Ummo, obecnego w tekstach w formie czegoś co nazwać można słowami lub wyrażeniami. Wydał on na ten temat książkę, w której można przeczytać między innymi, że struktura ich języka jest inna od struktury jakiegokolwiek języka na Ziemi. Dr Jacques Vallee twierdzi, że dokumenty o Ummo mogą być tym samym w prawdziwym świecie, czym były fikcyjnie stworzone dowody na istnienie Tlön, Uqbar, Orbis Tertius w opowiadaniu autorstwa Jorge Luisa Borgesa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zjawisko Ummo pierwszy raz miało miejsce 6 lutego 1966 roku w Madrycie, pisze historyk Mike Dash. Tego dnia, jak twierdzi Jordán Peña przeżył on bliskie spotkanie pierwszego stopnia, kiedy ujrzał „ogromny okrągły obiekt z trzema nogami, na którym widniał osobliwy symbol: trzy pionowe linie połączone jedną poziomą, dwie zewnętrzne w kształcie półkoli, tworzące piktogram przypominający symbol planety Uran”. (Dash, 299) W ciągu kilku tygodni „główny hiszpański kontakt Fernando Sesma zaczął otrzymywać szczegółowe maszynopisy, które uważano za pochodzące od żyjącej w kosmosie rasy nazywanej Ummitami”. (Dash, 299) Przez rok, różne osoby, szczególnie z Madrytu, otrzymały około 150 Ummickich dokumentów, liczących ponad 1000 stron. Na każdej stronie znajdował się znak trzech połączonych linii. Nowe dokumenty pojawiały się na przestrzeni kolejnych lat. Wiele innych osób dostawało listy Ummo. Był wśród nich francuski naukowiec z CNRS – Jean-Pierre Petit. W listach, Ummici^[2] opowiadając swą historię, twierdzą, że wylądowali na Ziemi w południowej Francji w departamencie Alpy Górnej Prowansji w regionie Digne-les-Bains w marcu 1950 roku. Raport mówi o trzech statkach kosmicznych i badaczach pochodzących z ich planety. Opisują jak odnaleźli naszą planetę, ich przybycie na Ziemię, analizę naszych zachowań, ich język i naukowe opisy działań.

W czerwcu 2003, naukowiec o pseudonimie Jean Pollion, wydał swoją napisaną po francusku książkę, "Ummo, prawdziwi kosmici", w której analizuje myśli i język Ummitów, który jak stara się pokazać różni się od jakiegokolwiek znanego nam języka, pod tym względem, że jest językiem "funkcyjnym". Jedną z oszałamiających właściwości tego języka jest według autora to, że nie wymaga on żadnego słownika. Osoba chcąca się nim posługiwać musi jedynie znać 18 symboli określanych przez Polliona, jako "pojęcia", które odpowiednio połączone tworzą opis przedmiotu lub sytuacji, które można ująć w słowie. Obecnie, znane jest ponad 1300 stron tych listów, jest jednak możliwe, że istnieje ich dużo więcej. W liście z 1988 roku, znajdujemy wzmiankę o 3850 stronach, których egzemplarze zostały wysłane do kilku osób, co daje nawet 160 000 stron dokumentacji Ummo.

Prawdziwa tożsamość autorów tych doniesień pozostaje nieznana.

Dash zauważył, że "kilku ufologów spoza Hiszpanii wzięło Ummo na serio – dokumentacja fotograficzna była bardzo podejrzana, a listy Ummickie będące bardziej zaawansowaną formą komunikacji, nie zawierały nic, co niemogłoby pochodzić z Ziemi." Jednak, Dash podkreśla, że bez względu na ich pochodzenie "wiele wysiłku włożono w zbadanie potencjalnie fałszywego alarmu." (Dash, 299)

Zawartość dokumentacji[edytuj | edytuj kod]

Ummici podają, że po raz pierwszy odwiedzili Ziemię w 1950 roku, jako mała grupa badawcza. Ich celem było zbadanie ziemskiej biosfery, atmosfery i kultury. Wyjaśniają, że natrafili na Ziemię przez przypadek, dzięki przechwyceniu transmisji nadanej alfabetem Morse'a przez norweski statek, 15 lat przed ich lądowaniem. Podają także szczegółowe dane dotyczące ich układu planetarnego, jak grawitacja, orbita, długość ruchu obiegowego, wielkości i informacje dotyczące ich gwiazdy.

Ummici byli zaskoczeni widząc nasze wielokulturowe społeczeństwo, a także społeczne zróżnicowanie obecne na Ziemi. Wyjaśniają, że ich cywilizacja jest starsza od naszej, z odpowiednio bardziej zaawansowaną techniką, jednak mimo to nie zamierzają zakłócać naszego rozwoju społecznego.

Około piętnastu listów opisuje bardzo szczegółowo, ze zdjęciami, warunki życia na ich planecie. Określają swoje społeczeństwo, jako "sieć społeczną" i wyjaśniają, że jest to ogromna i szybko rozwijająca się sieć, gdzie każda osoba jest węzłem a związki pomiędzy osobami łączą te węzły. W ten sposób opisują swoje codzienne życie: swoje domy, znaczenie zapachów dla ich kultury, gotowanie, rodzaje jedzenia, pracę, zabawy, pojęcie rodziny, rodzaje transportu, różnice płci, system edukacyjny, psychologię, małżeństwo, sztukę, "pojęcie Boga", swoją historię, różne rodzaje rządów i odkrycia różnych zamieszkanych planet. Dash zauważa, że listy omawiają sprawy społeczne " z bardzo lewicowego punktu widzenia"

Bardzo dużo miejsca poświecono w listach Ummitów filozofii i "pojęciu Boga". Kilka listów jest w całości poświęconych tym zagadnieniom. Ummici piszą też o sprawach etyki i moralności, ludzkiej wolnej woli, roli człowieka we wszechświecie, końcu istnienia, duszy oraz zbiorowej nieświadomości (lub zbiorowej duszy, jak określają to Ummici). W wielu listach, Ummici mówią o problemach Ziemi, takich jak aborcja, czy nękanie kobiet przez mężczyzn, jak również problemy, które widzą w naszym systemie edukacyjnym i politycznym.

Wiele tematów naukowych opisanych jest szczegółowo, m.in.: teoria grafów, astrofizyka, kosmologia, teoria pola, biologia czy ewolucja. Niektóre z tych informacji są uważane za wątpliwą pseudonaukę, jednak większość z nich jest potwierdzona naukowo. Jednakże Jerome Clark zauważył, że według dr Jacques’a Vallee naukowa zawartość listów Ummo była dorzeczna, ale nie nadzwyczajna. Porównał on zakres naukowy tych listów do wnikliwej noweli science fiction – uważanej za wiarygodną w latach 60., lecz przestarzałą w latach 90.

Kontrowersje dotyczyły szczególnie jednego twierdzenia. W 1965 Ummici napisali, że przybyli z planety orbitującej po Wolf 424^[3], dodając, że gwiazda ta znajduje się 3,68502 lata świetlne od słońca. Zgadzało się to z obliczeniami astronomów dokonanymi w 1938, jednak po dodatkowych pomiarach, ustalono odległość na 14,3 lata świetlne. Fernando Esma zapytał następnie Ummitów o ten błąd. Ummici odpisali w kolejnym liście tego samego roku, że różnica między liczbą z poprzedniego listu, a ostatnimi pomiarami spowodowana była wahaniami w czasoprzestrzeni.

Hipotezy i proponowane wyjaśnienia[edytuj | edytuj kod]

Kilka hipotez odnośnie prawdziwych autorów zostało przedstawionych:

Zaproponowano, że Ummo jest komunikacją z życiem pozaziemskim. Jednakże, pomimo niewielu prawdziwych zwolenników, pomysł ten ma małe poparcie.
Niektórzy ludzie uważają, że odpowiedzialne za to mogą być tajne służby jak CIA czy KGB, jednak ich motywacje są nieznane i nie przedstawiono dowodów takiej intrygi.
Dash odnotowuje, że niektórzy ludzie uważają materiał o Ummitach za “próbę publikacji przez grupę socjalistyczną radykalnego materiału, który nie mógłby ukazać się za dyktatury Francisco Franco”.
Jeszcze inni posądzają o to jedną lub kilka sekt religijnych, jednak autorzy listów Ummo w żadnym z nich nie sugerują, że ich poglądy są podwalinami jakiegokolwiek obrzędu czy kultu. Nigdzie w dokumentach nie ma nawoływania do takich czynności.
Najpopularniejszą hipotezą wydaje się być twierdzenie, że cała afera jest wyszukanym matactwem wymyślonym przez grupę studentów składającą się z naukowców i filozofów. Jose Luis Jordán Peña stwierdził w 1992 roku, że zainicjował Ummo, jednak ludzie, którzy go poznali twierdzą, że nie posiadał wystarczającej wiedzy, aby być autorem tekstów.