Lepkościomierz Englera
Lepkościomierz Englera, wiskozymetr Englera – rodzaj lepkościomierza porównawczego, w którym podstawą pomiaru lepkości względnej jest czas wypływu płynu przez kalibrowaną kapilarę umieszczoną w dolnej części zbiornika pomiarowego o pojemności 200 cm³. Dla zapewnienia wymaganej temperatury zbiornik jest termostatowany. Pomiar czasu wypływu oleju kończy się po wypełnieniu do górnej kreski naczynia pomiarowego umieszczanego pod kapilarą.
Wartość lepkości względnej otrzymuje się z zależności:
gdzie:
- – lepkość względna (w [°E]),
- – czas wypływu cieczy (w [s]),
- – stała kapilary (czas wypływu 200cm³ wody destylowanej w temp. 20 °C) (w [s]).
Jego nazwa wzięła się od nazwiska niem. prof. Karla Oswalda Englera. Na podobnej zasadzie działają lepkościomierze Saybolta i Redwooda.
Był podstawowym przyrządem do wyznaczania lepkości olejów smarnych. Po przyjęciu lepkości kinematycznej, jako podstawowego parametru opisującego własności olejów smarnych, znaczenie lepkościomierza Englera zmalało.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Lawrowski: Tribologia. Tarcie, zużywanie i smarowanie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993.