Podnośnik laboratoryjny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podnośnik laboratoryjnysprzęt laboratoryjny służący do opuszczania i podnoszenia aparatury - głównie kolb, łaźni i mieszadeł magnetycznych.

Podnośnik laboratoryjny
Podnośnik laboratoryjny

Tradycyjny podnośnik składa się z dolnej (D na rysunku) i górnej (C) półki, które są połączone dźwigniami {E). W środku jest zamontowany mechanizm śrubowy (B) który, poprzez kręcenie pokrętłem {A) umożliwia powolne i precyzyjne opuszczanie lub podnoszenie górnej półki względem dolnej.

Podnośniki są zazwyczaj wykonywane z blachy stalowej. Droższe wersje są produkowane z aluminium i stopów nierdzewnych, co znacznie przedłuża ich żywotność, gdyż sprzęt ten jest często narażony na zalewanie żrącymi odczynnikami lub przebywanie w oparach agresywnych chemicznie gazów (np. chloru). Dostępne są także podnośniki wykonane z tworzyw sztucznych.

Podnośniki są stosowane w laboratorium w różnych sytuacjach, np.:

  • gdy trzeba połączyć kolbę z zamontowaną na stałe chłodnicą zwrotną, lub aparaturą do destylacji
  • gdy trzeba "podłożyć" łaźnię pod zamontowaną na stałe kolbę
  • gdy chce się mieć możliwość szybkiego, awaryjnego opuszczania lub podnoszenia łaźni w trakcie prowadzenia reakcji albo destylacji.