Zdzisław Klimek
| Data i miejsce urodzenia |
2 września 1930 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Zawód |
śpiewak operowy |
| Aktywność |
1952–1982 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Strona internetowa | |
Zdzisław Ludwik Klimek (ur. 2 września 1930 w Sosnowcu, zm. 12 kwietnia 2023[1][2] w Warszawie-Bielany) – polski śpiewak operowy (baryton).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Jakuba Klimka i Janiny Klimek, z domu Maszczyk. Jego ojciec jako oficer rezerwy WP, został podczas okupacji niemieckiej aresztowany, a następnie zamordowany w niemieckim obozie koncentracyjnym KL Auschwitz-Birkenau[3]. Po wojnie studiował śpiew pod kierunkiem profesora Grzegorza Orłowa (1893–1964) na Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (PWSM) w Łodzi (obecnie Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi). Po studiach wyjechał do Wenecji, gdzie otrzymał lekcje śpiewu od słynnej sopranistki Margherity Carosio.
25 marca 1952 debiutował na scenie Opery Narodowej w Warszawie, śpiewając partię Germont-père w operze Traviata[4]. W latach 1953/55 śpiewał na scenie Teatru w Łodzi. W 1954 roku otrzymał nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Śpiewaczym, w 1955 na V Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów. W 1956 roku podpisał angaż z dyrekcją Państwowej Opery w Warszawie, gdzie występował na scenie przez ponad 25 lat. Zamieszkał z rodziną na Bielanach.
Przebywał na występach gościnnych w Teatrze Bolszoj w Moskwie oraz w Tiflisie, Charkowie, Genewie i Lipsku. Występował także na scenie oper narodowych w Berlinie, Dreźnie, Sofii i Budapesztu oraz w teatrach operowych w Pradze, Essen, Wiesbaden i Niemieckiej Operze (Deutsche Oper) w Berlinie. Do repertuaru Zdzisława Klimka należały partie solowe z polskiej oraz słowiańskiej literatury operowej jak również utwory takich kompozytorów jak Wolfgang Amadeus Mozart, Giuseppe Verdi, Giacomo Puccini, Richard Strauss, Georges Bizet, Luigi Dallapiccola, Gian Carlo Menotti i Alban Berg.
Zmarł w Warszawie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 21 kwietnia 2023 na cmentarzu Komunalnym Północnym[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polska opera żegna dwóch znakomitych śpiewaków. Nie żyją Zdzisław Klimek i Jarosław Bręk [online], Radio dla Ciebie [dostęp 2023-04-17] (pol.).
- ↑ Zmarł Zdzisław Klimek [online], Teatr Wielki Opera Narodowa [dostęp 2023-04-17] (pol.).
- ↑ Janusz Maszczyk: Rozśpiewana Pogoń. Sosnowiec 41-200.pl, 2018. [dostęp 2019-05-10].
- ↑ Zdzisław Klimek, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-08].
- ↑ ŚP. Zdzisław Klimek. Gazeta Wyborcza, 2023-04-19. [dostęp 2023-04-24].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karl Josef Kutsch, Leo Riemens: Großes Sängelexikon. Wyd. 4. T. 4. München: K. G. Saur Verlag, 2003, s. 2046–2407. ISBN 3-598-11598-9. (niem.).
- Gabriele Baumgartner: Polski Indeks Biograficzny / Polnischer Biographischer Index. Wyd. 2. T. 3. München: K. G. Saur Verlag, 2004, s. 721. ISBN 3-598-34506-2. (niem.).
- Zdzisław Klimek, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-08].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdzisław Klimek, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09].
- Prezentacja Zdzisława Klimka
- Zdzisław Klimek w bazie Discogs (ang.)
- Zdzislaw Klimek w Operissimo (niem.)
- Zdzisław Klimek na zdjęciach w bibliotece Polona