Wikipedysta:Rambo22/brudnopis/Piłka nożna

{{{imię i nazwisko}}}

[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko	{{{pełne imię i nazwisko}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} {{{miejsce śmierci}}}
Wzrost	174 cm
Pozycja	prawy obrońca
Informacje klubowe
Klub	{{{klub}}}
Numer w klubie	{{{numer w klubie}}}
Kariera juniorska
Lata Klub BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

{{Piłkarz infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | data urodzenia = | commons = | medale = | pełne imię i nazwisko = | wikicytaty = | kariera trenerska = | data śmierci = | kariera juniorska = | kariera reprezentacyjna = | miejsce urodzenia = | imię i nazwisko = | miejsce śmierci = | klub = | kariera seniorska = | numer w klubie = | opis grafiki = | odznaczenia = | www = Nieznane pola: "trener-lata", "masa_ciała", "krajurodzenia", "występywreprezentacji(gole)", "obecnyklub", "kluby", "dataurodzenia", "reprezentacja", "zdjęcie", "pełneimięinazwisko", "miastourodzenia", "latawreprezentacji", "pseudonim", "imięinazwisko", "juniorskielata", "trener-kluby", "juniorskiekluby", "występy(gole)", "lata" oraz "numer".

Ángel Hugo Bargas (ur. 29 października 1946 w Buenos Aires) - argentyński piłkarz, grający podczas kariery na pozycji prawego obrońcy.

Kariera klubowa

Ángel Bargas rozpoczął karierę w klubie Racingu w 1965. Kolejnym klubem Bargasa była Chacarita Juniors Buenos Aires, w której występował w latach 1966-1972. Z Chacaritą zdobył jedyne w jej historii mistrzostwo Argentyny w turnieju Metropolitano 1969. Ogółem w latach 1965-1972 w lidze argentyńskiej rozegrał 227 meczów, w których strzelił 4 bramki. W styczniu 1973 Bargas wyjechał do francuskiego do FC Nantes. Z Nantes dwukrotnie zdobył mistrzostwo Francji w 1973 i 1977 oraz Puchar Francji w 1979. W 1979 przeszedł do trenowanego przez Henryka Kasperczaka FC Metz. W Metzu pożegnał się z pierwszoligową piłką w 1981 z bilansem 252 meczów i 14 bramek. W Primera División Brindisi zadebiutował 5 września 1976 w przegranym 0-4 meczu z FC Barcelona. W swoim pierwszym sezonie Brindisi wystąpił w 30 meczach, w których strzelił 8 bramek a Las Palmas zajął 4. miejsce, dzięki czemu Las Palmas zakwalifikowało się do Pucharu UEFA 1978. Rok póżniej Las zajął 6., a w 1979 7. miejsce w lidze hiszpańskiej. Dla Brindisiego najlepszy był sezon 1978/79, kiedy w 30 meczach strzelił 14 bramek. Ostatni raz w Primera División wystąpił 3 czerwca 1979 w przegranym 1-2 meczu z Rayo Vallecano Madryt. Łączny bilans Brindisiego w lidze hiszpańskiej to 92 mecze, w których strzelił 29 bramek. W 1981 odszedł do drugoligowego CS Louhans-Cuiseaux. W Louhans-Cuiseaux grał przez 3 lata do 1984, kiedy to odszedł do beniaminka Division 2 Le Puy. W 1985 zdecydował się zakończyć karierę, jednak po trzech latach powrócił na jeden mecz w barwach Angoulême CFC. W 1979 powrócił do Huracánu. W latach 1981-1982 był zawodnikiem Boca Juniors. Z Boca zdobył mistrzostwo Argentyny Metropolitano 1981. W 1983 krótko był zawodnikiem klubu Unión Santa Fe, z którego wyjechał na drugą stronę La Platy do urugwajskiego Nacionalu Montevideo. Z Nacionalem zdobył mistrzostwo Urugwaju w 1983. W 1984 ostatni raz występował w Argentynie w Racingu. Ogółem w latach 1968-1984 w lidze argeńskiej rozegrał 479 meczów, w których strzelił 203 bramki. Karierę Brindisi zakończył w Gwatemali w klubie [Municipal Gwatemala]]. W 1968 został zawodnikiem pierwszoligowego Huracánu Corrientes. Stamtąd trafił do River Plate Buenos Aires. W River Plate Sá nie mógł się przebić do składu i na początku 1971 przeszedł do Independiente Avellaneda w 1971 roku. Z Independiente zdobył mistrzostwo Argentyny w 1971, czterokrotnie Copa Libertadores w 1972, 1973, 1974 i 1975 oraz Puchar Interkontynentalny w 1973. Sá poza drugim meczem w 1972 wystąpił we wszystkich meczach finałowych Copa Libertadores. W latach 1976-1981 występował w innym słynnym klubie z Buenos Aires - Boca Juniors. Z Boca trzykrotnie zdobył mistrzostwo Argentyny: Metropolitano 1976, Nacional 1977 i Metropolitano 1981. Na arenie międzynarodowej zdobył z Boca Copa Libertadores w 1977 i 1978 oraz Puchar Interkontynentalny w 1977. Sá wystąpił w pierwszym meczu finałowym w 1977, obu meczach finałowych w 1978 oraz w pierwszym meczu o Puchar Interkontynentalny w 1977. Ostatnim klubem w jego karierze była Gimnasia y Esgrima Jujuy w 1982. Ogółem w latach 1968-1982 rozegrał w lidze argentyńskiej 361 spotkań, w których strzelił 7 bramek. W 1964 w W 1972 w rozgrywkach Copa Libertadores Balbuena strzelił 3 bramki i wystąpił w obu meczach finałowych z peruwiańskim Universitario Lima. W następnym roku zdobył w Copa Libertadores 2 bramki oraz wystąpił w dwóch pierwszych meczach finałowych z chilijskim Colo Colo. W tym samym roku wystąpił w wygranym 1-0 meczu o Puchar Interkontynentalny z Juventusem. W 1974 w Copa Libertadores strzelił 3 bramki, w tym jedna w drugim meczu finałowym z São Paulo FC. W 1975 Balbuena wystąpił we wszystkich trzech meczach finałowych Copa Libertadores z Unión Española Santiago. W 1976 został zawodnikiem Racing Club de Avellaneda. Ogółem w latach 1965-1976 rozegrał 324 spotkań, w których strzelił 67 bramek. W 1974 wyjechał do hiszpańskiego klubu Hércules Alicante. W swoim pierwszym sezonie Santoro wystąpił w 20 meczach, a Hércules zajął najwyższe w swojej historii 5. miejsce w Primera División. Rok póżniej Hércules zajął 6., a w 1977 13. miejsce w lidze hiszpańskiej, a Santoro rozegrał 14 i 16 meczów (łącznie rozegrał 50 spotkań). Po sezonie 1976/77 zdecydował się na zakończyć karierę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1965	Racing Club	Argentyna	Primera División	6	0
1966	Chacarita Juniors Buenos Aires	Argentyna	Primera División	22	0
1967	Chacarita Juniors Buenos Aires	Argentyna	Primera División	30	0
1968	Chacarita Juniors Buenos Aires	Argentyna	Primera División	27	1
1969	Chacarita Juniors Buenos Aires	Argentyna	Primera División	38	1
1970	Chacarita Juniors Buenos Aires	Argentyna	Primera División	32	0
1971	Chacarita Juniors Buenos Aires	Argentyna	Primera División	47	2
1972	Chacarita Juniors Buenos Aires	Argentyna	Primera División	25	0
1972/73	FC Nantes	Francja	Première Division	15	1
1973/74	FC Nantes	Francja	Première Division	21	2
1974/75	FC Nantes	Francja	Première Division	28	1
1975/76	FC Nantes	Francja	Première Division	34	5
1976/77	FC Nantes	Francja	Première Division	29	3
1977/78	FC Nantes	Francja	Première Division	36	1
1978/79	FC Nantes	Francja	Première Division	26	0
1979/80	FC Metz	Francja	Première Division	26	0
1980/81	FC Metz	Francja	Première Division	37	1
1981/82	CS Louhans-Cuiseaux	Francja	Division 2	30	3
1982/83	CS Louhans-Cuiseaux	Francja	Division 2	29	2
1983/84	CS Louhans-Cuiseaux	Francja	Division 2	34	6
1984/85	CO du Puy	Francja	Division 2	28	1
1988/89	AS Angoulême	Francja	División 3	1	0

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Argentyny Bargas zadebiutował w 1971. W 1974 został powołany na Mistrzostwa Świata. Na Mundialu w RFN Brindisi wystąpił w trzech meczach z: Polską, Brazylią i NRD. Ogółem w barwach albicelestes wystąpił w 30 meczach, w których zdobył 1 bramkę.

Kariera trenerska

Jeszcze przed zakończeniem kariery piłkarskiej Bargas został trenerem. W latach 1984-1987 prowadził drugoligowy Le Puy. W latach 1987-1991 prowadził trzecioligowe Angoulême CFC. Po powrocie do Argentyny trenował Chacarite Juniors, Newell's Old Boys Rosario i Atlético Rafaela. Karierę trenerską rozpoczął w 1986 w Alumni Villa Maria. W 1987 powrćił do swojego byłego klubu Municipalu Gwatemala. Z Municipalem dwukrotnie zdobył mistrzostwo Gwatemali w 1987 i 1988. W latach 1989-1991 pracował w Ekadorze w Barcelonie Guayaquil. Z Barceloną dwukrotnie zdobył mistrzostwo Ekwadoru w 1989 i 1991. Po tych sukcesach przeniósł się Hiszpanii, gdzie trenował Espanyol Barcelona i swój były klub Las Palmas. W latach 1994-1995 prowadził Independiente Avellaneda. Z Independiente zdobył mistrzostwo Argentyny: Clausura 1994, Supercopa Sudamericana 1994 i Recopa Sudamericana 1995. Równocześnie z pracą w Independiente Brindisi prowadził w latach 1994-1997 reprezentację Gwatemali. W 1998-1999 po raz drugi prowadził Espanyol. Kolejnymi miejscami pracy Brindisiego były Huracán Buenos Aires, Racing Club de Avellaneda, Lanús, Boca Juniors i Comunicaciones Gwatemala. Również nieudana była praca w Meksyku w Club Atlas i Jaguares de Chiapas. 20 września 2010 Brindisi po raz drugi trenował Huracán, jednakże wobec słabych wyników przestał pełnić tą funkcję 22 lutego 2011.

Źródła

• Szablon:National Football Teams
• Profil
• Profil
• Profil
• Statystyki na fifa.com

Kategoria:Reprezentanci Argentyny w piłce nożnej Kategoria:Argentyńscy trenerzy piłkarscy Kategoria:Piłkarze Racing Club Kategoria:Piłkarze Chacarita Juniors Kategoria:Piłkarze FC Nantes Kategoria:Piłkarze FC Metz Kategoria:Piłkarze CS Louhans-Cuiseaux Kategoria:Piłkarze Angoulême CFC Kategoria:Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1974 Kategoria:Urodzeni w 1946

{{{imię i nazwisko}}}

[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko	{{{pełne imię i nazwisko}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} {{{miejsce śmierci}}}
Wzrost	176 cm
Pozycja	napastnik
Informacje klubowe
Klub	{{{klub}}}
Numer w klubie	{{{numer w klubie}}}
Kariera juniorska
Lata Klub BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

{{Piłkarz infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | data urodzenia = | commons = | data śmierci = | miejsce urodzenia = | medale = | pełne imię i nazwisko = | wikicytaty = | kariera trenerska = | kariera juniorska = | kariera reprezentacyjna = | opis grafiki = | imię i nazwisko = | miejsce śmierci = | kariera seniorska = | numer w klubie = | klub = | odznaczenia = | www = Nieznane pola: "trener-lata", "występy(gole)", "masa_ciała", "data1", "krajurodzenia", "trener-kluby", "występywreprezentacji(gole)", "krajśmierci", "reprezentacja", "obecnyklub", "kluby", "dataurodzenia", "latawreprezentacji", "zdjęcie", "pełneimięinazwisko", "miastourodzenia", "data2", "pseudonim", "imięinazwisko", "juniorskielata", "miastośmierci", "juniorskiekluby", "numer", "lata" oraz "dataśmierci".

Marco Ferrante (ur. 4 lutego 1971 w Velletri) - były włoski piłkarz, występujący podczas kariery na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską Marco Ferrante rozpoczął w Napoli w 1988 roku. W 1990 roku został wypożyczony do drugoligowej Reggiany, a w 1991 do Pisy. W 1992 roku powrócił do Napoli, jednak po rozegraniu 4 spotkań w styczniu 1993 został sprzedany do Parmya. Sezon 1993-94 spędził w Piacenzy, z którą spadł do Serie B. W następnych dwóch sezonach występował w drugoligowych Perugii i Salernitanie. W 1996 przeszedł do spadkowicza z Serie A Torino. W klubie z Turynu występował przez osiem lat. Z Torino dwukrotnie awansował do Serie A w 1999 i 2001 oraz dwukrotnie z niej spadał w 2000 oraz 2003 roku. W pierwszej częsci 2001 roku Ferrante był wypożyczony do Interu Mediolan. W Interze zadebiutował 4 lutego 2001 w wygranym 3-0 meczu ligowym z Bologną. Ostatni raz w barwach czarno-niebieskich wystąpił 27 maja 2001 w zremisowanym 1-1 meczu ligowym z [Lazio Rzym|Lazio]]. W Interze rozegrał 11 spotkań i strzelił 1 bramkę w lidze. W 2004 przeszedł do drugoligowej Catanii, jednak po pół roku wrócił do Serie A do Bologny. Z Serie A pożegnał się w 2006 roku w Ascoli. Ogółem w Serie A rozegrał 172 spotkania i strzelił 48 bramek. Karierę Ferrante zakończył w drugoligowym Hellasie Werona w 2007 roku.

Kariera reprezentacyjna

Marco Ferrante ma za sobą występ w reprezentacji Włoch U-21. W 1992 roku pojechał na Igrzyska Olimpijskie. Na turnieju w Barcelonie był rezerwowym i nie wystąpił w żadnym spotkaniu.

Źródła

• Statystyki kariery
• Statystyki w Interze
• Mecze w reprezentacji

Kategoria:Włoscy piłkarze Kategoria:Piłkarze Napoli Kategoria:Piłkarze A.C. Reggiana 1919 Kategoria:Piłkarze Pisy Calcio Kategoria:Piłkarze AC Parma Kategoria:Piłkarze Piacenzy Calcio Kategoria:Piłkarze AC Perugia Kategoria:Piłkarze Salernitany Calcio 1919 Kategoria:Piłkarze Torino Kategoria:Piłkarze Interu Mediolan Kategoria:Piłkarze Calcio Catania Kategoria:Piłkarze Bologny Kategoria:Piłkarze Ascoli Calcio Kategoria:Piłkarze Pescary Calcio Kategoria:Piłkarze Hellas Werona Kategoria:Urodzeni w 1971