Émilie Loit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Émilie Loit
Ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1979
Cherbourg

Wzrost

167 cm

Gra

leworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

1994

Zakończenie kariery

24 maja 2009

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

27 (19 kwietnia 2004)

Australian Open

4R (1999)

Roland Garros

3R (2000, 2002, 2005, 2008)

Wimbledon

3R (2003)

US Open

3R (2003)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

16 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

15 (10 listopada 2003)

Australian Open

3R (2003, 2006)

Roland Garros

QF (2003, 2005)

Wimbledon

QF (2004)

US Open

QF (1998)

Émilie Loit (ur. 9 czerwca 1979 w Cherbourg) − francuska tenisistka.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Émilie jest zawodniczką leworęczną z oburęcznym backhandem. 19 kwietnia 2004 została sklasyfikowana na 27. miejscu w rankingu singlowym, a rok wcześniej osiągnęła pozycję piętnastej deblistki świata. Wygrała trzy turnieje zawodowe singlowe: w 2004 w Casablance i w Estoril oraz w 2007 w Acapulco. Znacznie więcej sukcesów – szesnaście – osiągnęła w grze podwójnej. Prócz tego awansowała także do dziesięciu innych meczów mistrzowskich, w których zwyciężczyniami okazały się inne deblistki.

Francuzka otrzymała status profesjonalny w 1994. W rozgrywkach WTA Tour zadebiutowała na turnieju mającym miejsce w Paryżu (1998), docierając do drugiej rundy i ulegając Nathalie Tauziat. W tym samym sezonie po raz pierwszy osiągnęła miejsce wśród najlepszych stu tenisistek na świecie. W 1999 w Australian Open pokonała Conchitę Martínez i została jedną z czterech Francuzek w czwartej rundzie tej imprezy (obok Amélie Mauresmo – późniejszej finalistki, Mary Pierce i Sandrine Testud). Było to dla Francuzek wyrównanie rekordu z 1954 roku z French Open.

W kolejnych latach Émilie wygrywała turnieje deblowe, osiągała także półfinały imprez zawodowych. Nie ma na koncie żadnego przegranego singlowego finału zawodowej imprezy. W sezonie 2006 wygrała dwa turnieje deblowe (Hobart i Paryż) oraz trzykrotnie była w półfinałach turniejów gry pojedynczej – ostatnio w Portorožu.

W sezonie 2007 wygrała turniej w Acapulco, w finale z Flavią Pennettą. Była również w finale gry podwójnej tego turnieju z Nicole Pratt.

W maju 2009, po przegranym meczu 1. rundy French Open z Timeą Bacsinszky, ogłosiła zakończenie kariery zawodowej.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza 3 (3-0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 11 kwietnia 2004 Casablanca Ceglana Słowacja Ľudmila Cervanová 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 2. 18 kwietnia 2004 Estoril Ceglana Czechy Iveta Benešová 7:5, 7:6(1)
Zwyciężczyni 3. 3 marca 2007 Acapulco Ceglana Włochy Flavia Pennetta 7:6, 6:4

Gra podwójna 26 (16-10)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 17 stycznia 1999 Hobart Twarda Francja Alexia Dechaume Południowa Afryka Mariaan de Swardt
Ukraina Ołena Tatarkowa
1:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 21 listopada 1999 Pattaya Twarda Szwecja Åsa Carlsson Rosja Jewgienija Kulikowska
Austria Patricia Wartusch
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 2. 16 stycznia 2000 Hobart Twarda Włochy Rita Grande Belgia Kim Clijsters
Australia Alicia Molik
6:2, 2:6, 6:3
Finalistka 2. 13 lutego 2000 Paryż Trawiasta Szwecja Åsa Carlsson Francja Sandrine Testud
Francja Julie Halard-Decugis
6:3, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 18 lutego 2001 Nicea Trawiasta Francja Anne-Gaëlle Sidot Stany Zjednoczone Kimberly Po
Francja Nathalie Tauziat
1:6, 6:2, 6:0
Zwyciężczyni 4. 21 kwietnia 2002 Budapeszt Ceglana Australia Catherine Barclay Rosja Jelena Bowina
Węgry Zsófia Gubacsi
4:6, 6:3, 6:3
Finalistka 3. 14 września 2002 Bahia Twarda Paragwaj Rossana de los Ríos Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
4:6, 1:6
Finalistka 4. 5 stycznia 2003 Gold Coast Twarda Francja Nathalie Dechy Rosja Swietłana Kuzniecowa
Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 5. 12 stycznia 2003 Canberra Twarda Włochy Tathiana Garbin Czechy Dája Bedáňová
Rosja Dinara Safina
6:3, 3:6, 6:4
Finalistka 5. 16 lutego 2003 Antwerpia Trawiasta Francja Nathalie Dechy Belgia Kim Clijsters
Japonia Ai Sugiyama
2:6, 0:6
Zwyciężczyni 6. 2 marca 2003 Acapulco Ceglana Szwecja Åsa Svensson Węgry Petra Mandula
Austria Patricia Wartusch
6:3, 6:1
Finalistka 6. 14 września 2003 Bali Twarda Australia Nicole Pratt Wenezuela María Vento-Kabchi
Indonezja Angelique Widjaja
5:7, 2:6
Zwyciężczyni 7. 21 września 2003 Szanghaj Twarda Australia Nicole Pratt Japonia Ai Sugiyama
Tajlandia Tamarine Tanasugarn
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 8. 21 kwietnia 2004 Casablanca Ceglana Francja Marion Bartoli Belgia Els Callens
Słowenia Katarina Srebotnik
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 9. 8 maja 2005 Rabat Ceglana Czechy Barbora Strýcová Hiszpania Lourdes Domínguez Lino
Hiszpania Nuria Llagostera Vives
3:6, 7:6(6), 7:5
Zwyciężczyni 10. 15 maja 2005 Praga Ceglana Australia Nicole Pratt Chorwacja Jelena Kostanić
Czechy Barbora Strýcová
6:7(6), 6:4, 6:4
Zwyciężczyni 11. 31 lipca 2005 Budapeszt Ceglana Słowenia Katarina Srebotnik Hiszpania Lourdes Domínguez Lino
Hiszpania Marta Marrero
6:1, 3:6, 6:2
Zwyciężczyni 12. 14 sierpnia 2005 Sztokholm Twarda Słowenia Katarina Srebotnik Czechy Eva Birnerová
Włochy Mara Santangelo
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 13. 9 października 2005 Taszkent Twarda Włochy Maria Elena Camerin Rosja Anastasija Rodionowa
Rosja Galina Woskobojewa
6:3, 6:0
Zwyciężczyni 14. 30 października 2005 Hasselt Twarda Słowenia Katarina Srebotnik Holandia Michaëlla Krajicek
Węgry Ágnes Szávay
6:3, 6:4
Finalistka 7. 7 stycznia 2006 Auckland Twarda Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová Rosja Jelena Lichowcewa
Rosja Wiera Zwonariowa
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 15. 13 stycznia 2006 Hobart Twarda Australia Nicole Pratt Stany Zjednoczone Jill Craybas
Chorwacja Jelena Kostanić
6:2, 6:1
Finalistka 7. 7 stycznia 2006 Auckland Twarda Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová Rosja Jelena Lichowcewa
Rosja Wiera Zwonariowa
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 16. 12 lutego 2006 Paryż Trawiasta Czechy Květa Peschke Zimbabwe Cara Black
Australia Rennae Stubbs
7:6(5), 6:4
Finalistka 8. 4 marca 2006 Acapulco Ceglana Japonia Shinobu Asagoe Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy
1:6, 3:6
Finalistka 9. 24 września 2006 Portorož Twarda Czechy Eva Birnerová Czechy Lucie Hradecká
Czechy Renata Voráčová
walkower
Finalistka 10. 3 marca 2007 Acapulco Ceglana Australia Nicole Pratt Hiszpania Lourdes Domínguez Lino
Hiszpania Arantxa Parra Santonja
3:6, 3:6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]