52°09′18″N 16°36′19″E/52,155000 16,605278Łagiewniki (powiat kościański)
| ||||
| ||||
.jpg) Fragment centrum wsi | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  wielkopolskie
| |||
| Powiat | kościański | |||
| Gmina | Kościan | |||
| Liczba ludności (2005) | 225 | |||
| Strefa numeracyjna | 65 | |||
| Tablice rejestracyjne | PKS | |||
| SIMC | 0371676 | |||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kościan   Łagiewniki | ||||
Położenie na mapie Polski  Łagiewniki | ||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  Łagiewniki | ||||
Położenie na mapie powiatu kościańskiego  Łagiewniki | ||||
| 52°09′18″N 16°36′19″E/52,155000 16,605278
| ||||
Łagiewniki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan.
Nazwa wsi najprawdopodobniej pochodzi od nazwy zawodu. Łagiewnik to ktoś, kto używał łagwi, czyli naczynia zrobionego z drewna, skóry lub miedzi. Najprawdopodobniej osoby trudniące się tym zawodem nie wytwarzały samych naczyń lecz słód i piwo, które przechowywane były w właśnie w łagwiach.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) wzmiankowane są dwie miejscowości: Łagiewniki I oraz Łagiewniki II. Obie leżały w okręgu czempińskim ówczesnego pruskiego powiatu Kosten rejencji poznańskiej[1]. Łagiewniki I stanowiły - wraz ze wsią Sepienko I – odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas (1846) Płączyński[1]. Z kolei Łagiewniki II należały do majątku Mikoszki, którego właścicielem był wówczas Ludwik Koczorowski. Według spisu urzędowego z 1837 roku Łagiewniki I liczyły 90 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 9 dymów (domostw), natomiast Łagiewniki II liczyły 65 mieszkańców (także w 9 domach)[1].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa leszczyńskiego.
Zobacz też: Łagiewniki, Łagiewniki Kościelne, Łagiewniki Małe, Łagiewniki Wielkie, Łagiewniki Średzkie
