Bonikowo
52°07′25″N 16°37′51″E/52,123611 16,630833| wieś | |
 Kościół św. Mikołaja | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
517 |
| Strefa numeracyjna |
65 |
| Kod pocztowy |
64-000[2] |
| Tablice rejestracyjne |
PKS |
| SIMC |
0371498 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kościan  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kościańskiego  | |
| 52°07′25″N 16°37′51″E/52,123611 16,630833[1]
| |
Bonikowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan[3]. Bonikowo reprezentuje typ wsi-ulicówki[4].
Wieś królewska starostwa kościańskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[5].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Bonikowo jest położone w dolinie Obry, w pobliżu Kanału Kościańskiego i Kanału Mosińskiego[6]. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 308 oraz linia kolejowa z Kościana do Grodziska Wielkopolskiego (przystanek Bonikowo)[6], użytkowana jedynie turystycznie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś była wzmiankowana już w 1310 roku[7]. Kościół parafialny został wybudowany przed 1580[7]. Wieś należała do starostwa kościańskiego[7][8].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Bonikowo należała do wsi większych w ówczesnym powiecie kościańskim rejencji poznańskiej[9]. Bonikowo należało do okręgu kościańskiego tego powiatu i stanowiło siedzibę majątku Bonikowo, który należał wówczas do Anzelma Chłapowskiego[9].
Pod koniec XIX wieku dominium składające się z Bonikowa, Starej Kurzej Góry, Gurostwa i folwarku Tamborowo należało do Stefana Chłapowskiego[8].
W latach 1954-1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bonikowo, po jej zniesieniu w gromadzie Kiełczewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego[6].
Zabytki i atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
- szachulcowy kościół św. Mikołaja z 1785 roku z zabytkowym wyposażeniem, kryty gontem[4][10]
- zabytkowy krajobrazowy park pałacowy z poł. XIX wieku o powierzchni 8,3 ha[4][10]. W drzewostanie m.in. kasztanowce, dęby i białodrzew[6]
- spichlerz folwarczny z III ćw. XIX wieku[10]
- grodzisko pierścieniowate (na łąkach 2 km na zachód od Bonikowa), wzmocnione wałami, zamieszkałe według badań między IX a XI wiekiem[4].
Przez Bonikowo przebiega znakowany żółty szlak pieszy[6].
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Na skraju wsi znajduje się m.in. wytwórnia mas bitumicznych oraz żwirownia[6].
Podziemny magazyn gazu „PMG Bonikowo” firmy PGNiG objętości 200 mln metrów sześciennych znajduje się w pobliżu Kokorzyna.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według spisu urzędowego z 1837 roku Bonikowo liczyło 337 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 28 dymów (domostw)[9].
Pod koniec XIX wieku Bonikowo liczyło 15 domów i 119 mieszkańców.
Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[11]:
| Rok | Ilość mieszkańców |
|---|---|
| 1837 | 337 |
| 1998 | 435 |
| 2002 | 478 |
| 2009 | 477 |
| 2011 | 499 |
| 2021 | 517 |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 8120
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 80 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 123, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-10-29].
- ↑ a b c d Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996, s. 344. ISBN 83-7079-589-7.
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 243.
- ↑ a b c d e f Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
- ↑ a b c Bonikowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 197.
- ↑ a b Bonikowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 306.
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 209.
- ↑ a b c Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 84. [dostęp 2014-10-29].
- ↑ Wieś Bonikowo (wielkopolskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, edukacja, kierunkowy, demografia, zabytki, tabele, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności, drogi publiczne [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-17] (pol.).
| Wsie |
|
|---|---|
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Przysiółki | |
| Integralne części wsi |
|
