Łagiewniki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
  • Łagiewniki – nazwa licznych miejscowości lub ich części w Polsce.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Nazwa pochodzi od określenia łagiewnik – mieszkańca wsi służebnej, której ludność zajmowała się dawniej wyrobem łagwi – naczyń służących do transportowania, przechowywania oraz picia różnych napojów. Były to naczynia klepkowe tworzone z drewna, określenie łagiewnik jest średniowiecznym określeniem bednarza, który obecnie wykonuje tą metodą beczki. W średniowieczu produkowano z klepek także inne pojemniki np. wiadra, a nawet naczynia takie jak kubki, misy czy talerze. Według historyków łagiewnicy zajmowali się również wytwarzaniem oraz dostarczaniem napojów na dwory królewskie lub książęce. Warzyli piwo oraz sycili miód prawdopodobnie będąc także słodownikami, piwowarami lub miodowarami. W Polsce istnieje wiele lokalizacji lub miejscowości noszących tą historyczną nazwę[1].

Miejscowości i ich części w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Wg TERYT jest ich 22, w tym 18 podstawowych

Inne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rymut 2013 ↓, s. 260-263.