Przejdź do zawartości

Дз

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Дз
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Дз

Minuskuła

дз

Podstawowe pismo

cyrylica

Podstawowy alfabet

białoruski, ukraiński

Pochodzenie
Dwuznak liter

Д + з

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Дз, дзdwuznak cyrylicy wykorzystywany w zapisie języka białoruskiego i ukraińskiego.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

W języku białoruskim i ukraińskim dźwiękiem tego dwuznaku jest [d͡z] i [d͡zʲ], czyli spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa dźwięczna. Brzmienie zmienia się w zależności od kolejnej litery[1][2].

W językach niesłowiańskich dwuznak ten jest używany w języku abazyńskim, komi, adygejskim, kabardyjskim i osetyjskim i reprezentuje dźwięk [d͡z] lub [d͡zʲ][3][4][5][6][7]. W tych językach dwuznak Дз najczęściej zajmuje miejsce po literze D lub dwuznaku Дж.

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Forma Wygląd Części składowe
majuskuła Дз U+0414

Д

U+0437

з

minuskuła дз U+0434

д

U+0437

з

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nossok i Meissner 2009 ↓, s. 95.
  2. Anhalt-Bösche 1996 ↓, s. 159.
  3. Abaza (абаза бызшва). Omniglot. [dostęp 2024-08-10]. (ang.).
  4. Komi (Коми кыв). Omniglot. [dostęp 2024-08-10]. (ang.).
  5. Adyghe (адыгэбзэ). Omniglot. [dostęp 2024-08-10]. (ang.).
  6. Kabardian (Къэбэрдейбзэ). Omniglot. [dostęp 2024-08-10]. (ang.).
  7. Ossetian (ирон ӕвзаг / дигорон ӕвзаг). Omniglot. [dostęp 2024-08-10]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]