Język komi

	Коми кыв
	Коми кыв
Obszar	Rosja (Republika Komi)
Liczba mówiących	ok. 300 tys.
Klasyfikacja genetyczna	języki uralskie; języki ugrofińskie; języki fińskie; języki permskie; **język komi
Pismo/alfabet	alfabet staropermski, cyrylica
Status oficjalny
język urzędowy	Republika Komi (Rosja)
Kody języka
Kod ISO 639-1↗, ISO 639-1	kv
Kod ISO 639-2↗, ISO 639-2	kom
Kod ISO 639-3↗	kom
IETF	kv
Glottolog	komi1267
	Dialekty
	ISO 639-3: kpv - komi-zyriański; ISO 639-3: koi - komi-permiacki
	W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata;
	Wikipedia w języku komi
	Słownik języka komi; w Wikisłowniku
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język komi (zyriański) – język z grupy permskiej języków ugrofińskich (rodzina uralo-ałtajska). Posługuje się nim ok. 345 tys. Komiaków (dawniej Zyrian), ludu zamieszkującego głównie Republikę Komi w północno-zachodniej części Rosji. Do zapisu języka używany był w przeszłości oparty na cyrylicy i piśmie greckim alfabet staropermski, który jednak w XVI wieku wyszedł z użycia na rzecz dostosowanej doń cyrylicy, a potem grażdanki. Literatura w języku komi od XIV w.

Spis treści

Język komi ma siedem samogłosek.

Samogłoski [u] i [o] są zaokrąglone, pozostałe są płaskie.

Język komi ma 26 spółgłosek.

	wargowe	przedniojęzykowe		środkowo- językowe	tylno- językowe
	wargowe	zębowe	zadziąsłowe	środkowo- językowe	tylno- językowe
zwarte	p b	t d		t ʲ d ʲ	k ɡ
zwarto-szczelinowe		(ʦ)	ʧ ʤ	ʨ ʥ
szczelinowe	(f) v	s z	ʃ ʒ	ɕ ʑ	(x)
nosowe	m	n		ɲ
drżące		r
boczne		l		l ʲ
półsamogłoski				j

Spółgłoski [f], [ʦ] i [x] występują tylko w niedawnych zapożyczeniach z języka rosyjskiego.

A.-U. Hausenberg: Komi. W: The Uralic Languages. D. Abondolo (red.). London: 1998, s. 305–326. ISBN 0-415-08198-X.
Р.М. Баталова: Коми(-зырянский) язык. W: Языки мира: Уральские языки. В.Н. Ярцева (red.). Москва: 1993, s. 214–229. ISBN 5-02-011069-8.