Świadkowie Jehowy na Saint Kitts i Nevis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świadkowie Jehowy na Saint Kitts i Nevis
Państwo

 Saint Kitts i Nevis

Liczebność
(2023)

430

% ludności kraju
(2023)

0,53%

Liczba zborów
(2023)

4

Rozpoczęcie działalności

1914

Mapa konturowa Saint Kitts i Nevis
Sale Królestwa Świadków Jehowy na Saint Kitts i Nevis

Świadkowie Jehowy na Saint Kitts i Nevis – społeczność wyznaniowa na Saint Kitts i Nevis, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 430 głosicieli (Saint Kitts – 341 głosicieli i 89 na Nevis), należących do 4 zborów (3 na Saint Kitts i 1 na Nevis)[1][2][a]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 988 osób (754 na Saint Kitts i 234 na Nevis) (ok. 2,5% mieszkańców)[3][b]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Amerykańskie Biuro Oddziału w Wallkill w Stanach Zjednoczonych[4][5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Działalność rozpoczęli na wyspach w roku 1914 zagraniczni wyznawcy, a w roku 1930 była ona już prowadzona regularnie. W roku 1936 na Saint Kitts działała grupa zainteresowanych, a na przełomie lat 30. i 40. również na Nevis[6]. Na początku lat 30. XX wieku w trakcie podróży misjonarskiej Saint Kitts odwiedził George Young. W roku 1944 policja na Saint Kitts skonfiskowała publikacje Świadków Jehowy, jednak członkowie tego wyznania dalej rozgłaszali swoją religię, m.in. za pomocą gramofonów.

Na przełomie lat 40. i 50. XX wieku na wyspę przybyli pierwsi misjonarze Szkoły Gilead, którzy utworzyli zbór. W roku 1945 na Saint Kitss działało 8 głosicieli, a na Nevis dwóch głosicieli rozpoczęło działalność w roku 1948. Misjonarze korzystali z 18-metrowego szkunera Sibia, który później został zastąpiony większą łodzią – Light.

W roku 1950 działało 80 głosicieli, a 6 lat później ich liczba wynosiła 108. W roku 1975 zanotowano liczbę 200 głosicieli.

W 2009 roku na Saint Kitts działało 201 głosicieli, na Nevis 61 – łącznie 262, a na uroczystości Wieczerzy Pańskiej (Pamiątce) zebrało się 979 osób. W 2011 roku na Saint Kitts powstał czwarty zbór. W tym samym roku na Pamiątce zebrały się 1104 osoby (864 na Saint Kitts i 240 na Nevis; około 1,7% mieszkańców kraju). W 2013 roku zanotowano liczbę 271 głosicieli, w 2018 roku – 281, a w 2023 - 430. We wrześniu 2022 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez huragan Fiona[7].

Kongresy regionalne odbywają się w Basseterre w języku angielskim i hiszpańskim.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Świadkowie Jehowy w swoich sprawozdaniach umieszczają każdą wyspę osobno.
  2. W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 roku do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach) Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Saint Kitts – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
  2. Nevis – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
  3. Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2023 [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
  4. Kontakt. Saint Kitts [online], jw.org.
  5. Kontakt. Nevis [online], jw.org.
  6. 1979 Yearbook of Jehovah's Witnesses, New York: Watchtower, 1979, s. 174–176 (ang.).
  7. Watchtower, Huragan Fiona powoduje zniszczenia na Karaibach [online], jw.org, 26 września 2022 [dostęp 2022-10-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]