Świadkowie Jehowy na Saint Vincent i Grenadynach
| Państwo | |
|---|---|
| Liczebność (2023) |
295 |
| % ludności kraju (2023) |
0,34% |
| Liczba zborów (2023) |
8 |
| Rozpoczęcie działalności |
Świadkowie Jehowy na Saint Vincent i Grenadynach – społeczność wyznaniowa na Saint Vincent i Grenadynach, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 295 głosicieli, należących do 8 zborów[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 911 osób (około 1% mieszkańców)[2][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Amerykańskie Biuro Oddziału w Wallkill w Stanach Zjednoczonych[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Działalność rozpoczęli na wyspach w roku 1913 zagraniczni wyznawcy – A.T. Johnson oraz Ethel i Maud Thompson. W następnym roku dołączyła do nich Philippa La Borde z Trynidadu. Na początku lat 20. XX wieku współdziałała z nią Marion Dunn, urodzona na St. Vincent, która z prawdą z Biblii zetknęła się w 1914 roku na Kubie.
W 1924 roku na Saint Vincent przybył ze Stanów Zjednoczonych przedstawiciel Towarzystwa Strażnica – John C. Rainbow, który w stolicy wygłosił przemówienie. W roku 1932 George Young rozpoczął wyświetlanie filmu Fotodrama stworzenia. W latach 30. XX wieku działalnością głoszenia objęto wyspę Bequia.
W roku 1944 na Saint Vincent przybył Gilbert L. Talma, przedstawiciel Biura Oddziału z Trynidadu.
Na przełomie lat 40. i 50. XX w. na wyspę przybyli pierwsi misjonarze Szkoły Gilead, którzy utworzyli w 1947 roku pierwszy zbór. Misjonarze korzystali z 18-metrowego szkunera Sibia, który później został zastąpiony większą łodzią – Light, aby móc prowadzić działalność kaznodziejską na pozostałych wyspach.
W roku 1952 zanotowano 36 głosicieli. W roku 1968 liczba głosicieli wzrosła do 102, w roku 1992 do 200, a w 1996 roku przekroczyła 300. W roku 2011 zanotowano liczbę 381 głosicieli, a na Wieczerzy Pańskiej (Pamiątce) zebrało się 1207 osób (ok. 1,1% mieszkańców kraju). W 2012 roku powstał ósmy zbór. W kwietniu 2021 roku zorganizowano pomoc dla poszkodowanych przez erupcję wulkanu Soufrière[4][5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 roku do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Saint Vincent i Grenadyny – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
- ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2023 [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
- ↑ Kontakt. Saint Vincent i Grenadyny [online], jw.org.
- ↑ Watchtower, Wybuch wulkanu na karaibskiej wyspie zmusza mieszkańców do ewakuacji [online], jw.org, 28 kwietnia 2021.
- ↑ Watchtower, Sprawozdanie Ciała Kierowniczego nr 2/2022 [online], jw.org, 4 marca 2022 [dostęp 2022-03-04].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Świadków Jehowy 1989 (historia działalności) (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Saint Vincent i Grenadyny [online], jw.org [dostęp 2017-04-11].
- Religion by Location: Saint Pierre and Miquelon, continued... [online], adherents.com [zarchiwizowane z adresu 2010-05-05] (ang.).
- Dane statystyczne (archiwum) [online], watchtower.org [zarchiwizowane z adresu 2012-06-19].