Przejdź do zawartości

(523759) 2014 WK509

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(523759) 2014 WK509
Odkrywca

Pan-STARRS 1[1][2]

Data odkrycia

14 września 2010[3]

Numer kolejny

523759

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

dysk rozproszony[4]

Półoś wielka

51,12[3] au

Mimośród

0,2052[3]

Peryhelium

40,63[3] au

Aphelium

61,61[3] au

Okres obiegu
wokół Słońca

365,5[3] lat

Inklinacja

14,47[3]°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

ok. 606[5] km

Jasność absolutna

ok. 4,41[3]m

(523759) 2014 WK509planetoida z grupy obiektów transneptunowych[3], krążąca wokół Słońca w obrębie dysku rozproszonego[4]. Planetoida ta jeszcze nie ma własnej nazwy, ale oznaczenie prowizoryczne i stały numer.

Obiekt został zaobserwowany 22 listopada 2014 roku za pomocą 1,8-metrowego teleskopu Pan-STARRS (PS1), usytuowanego na szczycie wulkanu Haleakalā na Hawajach[1][2][3]. Informację o odkryciu opublikowano 17 lipca 2016 roku[2], jednak później planetoidzie nadano stały numer i jako datę odkrycia podano 14 września 2010[3].

Orbita

[edytuj | edytuj kod]

Orbita (523759) 2014 WK509 jest nachylona pod kątem 14,47° do ekliptyki, a jej mimośród wynosi około 0,205. Na jeden obieg wokół Słońca potrzebuje 365,5 roku[3].

W 2016 roku obiekt znajdował się około 53 au od Słońca, zmniejszając dystans do Słońca[2]. W 2106 roku planetoida przejdzie przez swoje peryhelium, w odległości około 40,6 au od Słońca[3].

Właściwości fizyczne

[edytuj | edytuj kod]

Niewiele jak dotąd wiadomo o tym odległym obiekcie. Duża absolutna wielkość gwiazdowa, wynosząca około 4,41m[3], kwalifikuje go do grupy kandydatów na planety karłowate[5]. Średnica planetoidy (523759) 2014 WK509 na podstawie jej jasności szacowana jest na około 606 km, co czyni ją jedną z większych odkrytych planetoid transneptunowych[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b 2014 WK509. IAU Minor Planet Center. [dostęp 2017-05-15]. (ang.).
  2. a b c d A.U.Tomatic. MPEC 2016-O104 : 2014 WK509. „Minor Planet Electronic Circ.”, 2018-12-20. IAU Minor Planet Center. ISSN 1523-6714. [dostęp 2017-05-15]. (ang.). 
  3. a b c d e f g h i j k l m n (523759) 2014 WK509 w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [dostęp 2022-09-25]
  4. a b List Of Centaurs and Scattered-Disk Objects. IAU Minor Planet Center, 2017-05-15. [dostęp 2017-05-15]. (ang.).
  5. a b c Mike Brown: How many dwarf planets are there in the outer solar system?. 2017-05-15. [dostęp 2017-05-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]