(50000) Quaoar
 Zdjęcie Quaoara wraz z jego księżycem wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
4 czerwca 2002[1] |
| Numer kolejny |
50000 |
| Oznaczenie tymczasowe |
2002 LM60 |
| Charakterystyka orbity (2025-05-05) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka | |
| Mimośród |
0,0366[1] |
| Peryhelium | |
| Aphelium | |
| Okres obiegu wokół Słońca |
283,6[1] lat |
| Inklinacja |
7,99[1]° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | |
| Masa | |
| Średnia gęstość | |
| Okres obrotu | |
| Albedo | |
| Jasność absolutna | |
| Satelity naturalne | |
(50000) Quaoar (wym. [kwa-war][5]) – duża planetoida transneptunowa z Pasa Kuipera, obiekt typu cubewano[2]. Okrąża ją księżyc i pierścienie materii.
Odkrycie i nazwa
[edytuj | edytuj kod]Został odkryty 4 czerwca 2002 w Obserwatorium Palomar przez Michaela Browna i Chada Trujillo[1] przy pomocy Teleskopu Samuela Oschina. Otrzymał najpierw oznaczenie prowizoryczne 2002 LM60.
Nazwa pochodzi z kultury Indian ze szczepu Tongva i oznacza pradawne bóstwo stwórcze[1].
Orbita
[edytuj | edytuj kod]
Orbita Quaoara nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 8,0°. Na jeden obieg wokół Słońca potrzebuje ok. 284 lat, krążąc w średniej odległości 43,2 au od niego. Średnia prędkość orbitalna wynosi ok. 4,5 km/s.[potrzebny przypis]
Charakterystyka fizyczna
[edytuj | edytuj kod]Quaoar ma średnicę szacowaną na ok. 1070 km[2]. Jego albedo wynosi ok. 0,13, a jasność absolutna to ok. 2,42m. Średnia temperatura na jego powierzchni sięga ok. 43 K.[potrzebny przypis]
Na powierzchni Quaoara stwierdzono za pomocą badań spektroskopowych obecność lodu wodnego oraz zamrożonego metanu i etanu. Planetoida ma czerwonawą powierzchnię[6].
Księżyc i pierścienie
[edytuj | edytuj kod]
Quaoar ma jeden znany księżyc – Weywot. Został odkryty w 2006 roku. Prowizorycznie został oznaczony jako S/2006 (50000) 1[1], nazwę otrzymał w 2009 roku. Nazwa księżyca pochodzi od syna bóstwa Quaoara w wierzeniach ludu Tongva[5]. Średnica księżyca to ok. 81 ± 11 km. Obiega on Quaoara w odległości ok. 13 800 km w czasie ok. 12,26 dni[4].
W 2023 roku odkryto także pierścienie otaczające Quaoara. Zewnętrzny ma promień 4057 ± 6 km i został odkryty w lutym, wewnętrzny o promieniu 2520 ± 20 km opisano w kwietniu[3]. Znajdują się one dalej niż granica Roche’a, co jest nietypowe w przypadku gęstych pierścieni, ale dużo bliżej niż orbita Weywota[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- lista planetoid 49001–50000
- lista ponumerowanych planetoid
- lista planetoid z księżycami
- lista obiektów transneptunowych
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n (50000) Quaoar w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [dostęp 2025-02-22]
- ↑ a b c d Wm. Robert Johnston, List of Known Trans-Neptunian Objects [online], Johnston’s Archive, 27 lutego 2024 [dostęp 2025-02-22] (ang.).
- ↑ a b C.L. Pereira i inni, The two rings of (50000) Quaoar, „Astronomy and Astrophysics”, 2023, DOI: 10.1051/0004-6361/202346365, arXiv:2304.09237 (ang.).
- ↑ a b c d e f Wm. Robert Johnston, (50000) Quaoar and Weywot [online], Johnston’s Archive, 21 września 2014 [dostęp 2020-12-21] (ang.).
- ↑ a b Nick Street, Heavenly bodies and the people of earth: asking the tribe that once owned LA to name a newly discovered moon seemed like the right thing to do. Then things got complicated, „Search”, 4, 19, 2008, s. 34–40.
- ↑ C. Morea Dalle Ore i inni, Composition of KBO (50000) Quaoar, „Astronomy and Astrophysics”, 501 (1), 1 lipca 2009, s. 349–357 (ang.).
- ↑ B.E. Morgado i inni, A dense ring of the trans-Neptunian object Quaoar outside its Roche limit, „Nature”, 614, 2023, s. 239–243, DOI: 10.1038/s41586-022-05629-6 (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (50000) Quaoar w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (50000) Quaoar w bazie Minor Planet Center (ang.)
- Informacje o Quaoarze i jego księżycu (ang.)
