12,8 cm PaK 44

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
12,8 cm PaK 44
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Krupp

Rodzaj

armata przeciwpancerna

Historia
Prototypy

1943

Produkcja seryjna

1944

Wyprodukowano

51

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

128 mm

Długość lufy

7040 mm

Donośność

24,5 km

Prędkość pocz. pocisku

935 m/s

Masa

10 t

Kąt ostrzału

-7° - +45° (w pionie) 360° (w poziomie)

Prędkość marszowa

35 km/h

12,8 cm PaK 44 (Panzerabwehrkanone) niemieckie działo przeciwpancerne z okresu II wojny światowej i najpotężniejsza broń przeciwpancerna z tego okresu. Zostało opracowane jako rezultat doświadczeń uzyskanych na froncie wschodnim w 1943. Dowództwo niemieckie wysunęło zapotrzebowanie na działo dużego kalibru po obejrzeniu 122 mm dział rosyjskich. Początkowo zakładano stworzenie działa polowego znanego jako Kanone K 44, ale po wprowadzeniu przez stronę rosyjską ciężkich czołgów takich jak IS-2 skoncentrowano się na wprowadzeniu udoskonaleń mających na celu stworzenie działa przeciwczołgowego. PaK 44 na krótkich i średnich odległościach miał podobne osiągi jak 88 mm Pak 43, ale na dużych oraz bardzo dużych odległościach (2000-3000 metrów) nie miał sobie równych. Działo stanowiło uzbrojenie ciężkiego niszczyciela czołgów Jagdtiger.

Pocisk PzGr. 43 był w stanie przebić 219 mm pancerza (pod kątem 60°) z odległości 500 metrów[potrzebny przypis][1].

Wersje armaty[edytuj | edytuj kod]

12,8 cm Pak 44 występowała w 5 wersjach różniących się głównie masą konstrukcji. Armata była montowana na różnych typach lawet m.in. francuskiej lawecie z armaty 155mm GPF-T (wersja 81/1). Wersja 12.8 cm Kanone 80 była montowana w Jagdtiger, a także użyto ją w Panzerkampfwagen VIII Maus.

Wersja Masa[potrzebny przypis][2]
12.8 cm Kanone 44 10 160 kg
12.8 cm Kanone 81/1 12 172 kg
12.8 cm Kanone 81/2 8 302 kg

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jagdtiger with 8.8cm Pak 43 L/71?. Axis History Forum, 2 lutego 2007. [dostęp 2016-04-29]. (ang.).
  2. 12,8 cm Pak 44 : Německo (DEU). forum.valka.cz. [dostęp 2016-04-29]. (cz.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ian V. Hogg, Encyklopedia uzbrojenia, Wydawnictwo Bellona.