Przejdź do zawartości

2 cm FlaK 30

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2 cm Flak 30
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Rheinmetall-Borsig

Rodzaj

działo przeciwlotnicze

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

20 mm

Nabój

20 × 138 mm. B

Długość lufy

2300 mm (L/115)

Donośność

3700 m (pionowa, maksymalna)
2200 m (pionowa, praktyczna)
4800 m (pozioma)

Prędkość pocz. pocisku

900 m/s (pocisk o masie 0,132 kg)
830 m/s (pocisk o masie 0,148 kg)

Długość

2300 mm

Masa

450 kg (bojowa)
770 kg (marszowa)

Kąt ostrzału

-12° do +90° (w pionie)
360° ( poziomie)

Wysokość linii ognia

1080 mm (na kołach)
740 mm (po osadzeniu na ziemi)

Długość odrzutu

33–44 mm

Szybkostrzelność

280 strz/min (teoretyczna)
120 strz/min (praktyczna)

Obsługa

4-5 osób

2 cm Fliegerabwehrkanone 30 – niemieckie holowane, automatyczne działo przeciwlotnicze kalibru 20 mm. Armata 2 cm Flak 30 została skonstruowana w zakładach Rheinmetall-Borsig. Konstruktorzy tej firmy wykorzystali szwajcarską armatę Solothurn ST-5, dla której zaprojektowali nowe łoże. 2 cm Flak 30 był zasilany z 20 nabojowych magazynków pudełkowych, co w połączeniu z niewielką szybkostrzelnością teoretyczną skutkowało niską szybkostrzelnością praktyczną. Armaty tego typu miały także niską niezawodność i często się zacinały. W rezultacie od 1940 roku armaty 2 cm Flak 30 były zastępowane nowymi 2 cm Flak 38. Pomimo wprowadzenia do uzbrojenia 2 cm Flak 38, armaty 2 cm Flak 30 przetrwały w jednostkach do końca wojny. Poza Niemcami były używane przez armie Holandii i Chin.

Armata 2 cm Flak 30 była bronią automatyczną zasilaną nabojem zespolonym 20 × 139 mm. Łoże kołowe, do strzelania osadzane na trzech podnośnikach śrubowych. Celownik mechaniczny.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1872-1970. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1975.
  • Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. New York: Barnes £ Noble Books, 1998, s. 166. ISBN 0-7607-1022-8.