55P/Tempel-Tuttle

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
55P/Tempel-Tuttle
ilustracja
Odkrywca

Wilhelm Tempel,
Horace Tuttle

Data odkrycia

19 grudnia 1865

Elementy orbity
Półoś wielka

10,3383 au

Mimośród

0,9056

Peryhelium

0,9764 au

Aphelium

19,7002 au

Okres orbitalny

33,24 lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

162,4866°

Długość węzła wstępującego

235,2710°

Argument peryhelium

172,5003°

Moment przejścia przez peryhelium

1998-02-28

Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica

3,6 km

Albedo

0,06

Roje meteorów związane z kometą

Leonidy

55P/Tempel-Tuttlekometa okresowa należąca do grupy komet typu Halleya. Została odkryta przez Wilhelma Tempela 19 grudnia 1865 roku w obserwatorium w Marsylii. Niezależnie odkrył ją Horace Parnell Tuttle 6 stycznia 1866 roku w Harvard College Observatory. Kometa przybliża się do Słońca co 33 lata. Jest jednak słabo widoczna – po jej XIX-wiecznym odkryciu po raz pierwszy dostrzeżono ją ponownie w 1965 roku. Po raz ostatni zbliżyła się do Ziemi w 1999 roku. Można ją było obserwować przez zwykłą lornetkę. Następne pojawienie się komety nastąpi w 2031[1].

Przedrostek 55P oznacza, że kometa zajmuje 55 miejsce na liście komet okresowych. W 1866 roku Giovanni Schiaparelli powiązał 55P/Tempel-Tuttle z listopadowym rojem meteorów o nazwie Leonidy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Weronika Śliwa. W obserwatoriach. listopad:. „Wiedza i Życie”. 851, s. 76, listopad 2005. Prószyński Media Sp. z o.o.. ISSN 0137-8929. (pol.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]