80P/Peters-Hartley
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
26 czerwca 1846 |
Nazwy alternatywne |
1990 IX, 1990d, 80P/1982 N1, 1982 III, 1982h, 80P/1846 M1, 1846 VI |
Elementy orbity | |
Półoś wielka |
4,0217 au |
Mimośród |
0,5990 |
Peryhelium |
1,6127 au |
Aphelium |
6,4306 au |
Okres orbitalny |
8,07 lat |
Nachylenie orbity względem ekliptyki |
29,9228° |
Długość węzła wstępującego |
259,8893° |
Argument peryhelium |
339,1311° |
Moment przejścia przez peryhelium |
10 listopada 2014 |
Charakterystyka fizyczna jądra | |
Średnica |
kilka km |
80P/Peters-Hartley – kometa krótkookresowa, należąca do rodziny komet Jowisza.
Odkrycie[edytuj | edytuj kod]
Kometa została odkryta 26 czerwca 1846 roku przez Christiana H. F. Petersa. Nie obserwowano jej jednak podczas kolejnych zbliżeń do Słońca i w rezultacie uznano ją za zaginioną. 11 lipca 1982 roku przypadkowo dostrzegł ją Malcolm Hartley na płycie fotograficznej wykonanej za pomocą UK Schmidt Telescope w Obserwatorium Siding Spring w Australii. Obliczenia wykonane przez różnych astronomów pozwoliły ustalić, że jest to ten sam obiekt, który jako pierwszy odkrył Peters w 1846 roku. W nazwie komety znajdują się zatem nazwiska obydwu odkrywców.
Orbita komety i właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]
Orbita komety 80P/Peters-Hartley ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,60. Jej peryhelium znajduje się w odległości 1,61 j.a., aphelium zaś 6,43 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 8,07 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 29,92˚.
Jądro tej komety ma rozmiary maks. kilka km.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- 80P/Peters-Hartley w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- 80P/Peters-Hartley w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Diagram orbity 80P/Peters-Hartley w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- 80P/Peters-Hartley w Cometography [online], cometography.com [zarchiwizowane z adresu 2009-08-08] .
- 80P/Peters-Hartley w bazie Minor Planet Center (ang.)