Adam Marczak

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Marczak
Ilustracja
gen. bryg. Adam Marczak (30.06.2020)
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1971
Żarów

Data i miejsce śmierci

26 marca 2024
Mons

Przebieg służby
Lata służby

1990–2024

Siły zbrojne

Siły Zbrojne RP

Jednostki

• 10 batalion powietrzno-szturmowy
• 16 batalion powietrznodesantowy
• EUFOR BiH
• ISAF Afganistan
• Dowództwo Komponentu WS
• 25 Brygada Kawalerii Powietrznej
• IRW w DG RSZ

więcej patrz tekst

Stanowiska

• dowódca plutonu szturmowego
• dowódca kompanii szturmowej
• oficer operacyjny S3
• szef sekcji S2
• tłumacz w bpdes
• szef sztabu w bpdes
• zastępca d-cy bpdes
• szef sztabu EUFOR w BiH
• zastępca dowódcy PGB w ISAF w Afganistanie

więcej patrz tekst

Główne wojny i bitwy

EUFOR, ISAF

Odznaczenia
Znak Spadochronowy
Złoty Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Gwiazda Afganistanu Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowa Gwiazda (Stany Zjednoczone) Medal NATO za udział w misji ISAF (wzór: od 2011) Medal NATO za udział w misji Resolute Support Medal NATO za służbę w Jugosławii Medal ESDP za misję EUFOR w Bośni i Hercegowinie (ALTHEA) Medal Ministra Obrony Republiki Czeskiej Za Służbę Poza Granicami (za SFOR) Honorowa Odznaka Pamiątkowa 'Za Służbę w Misji IFOR' (Czechy) Oficer Orderu Korony (Belgia) Krzyż Honorowy Bundeswehry w Złocie (RFN) Krzyż Zasługi Wojskowej z Odznaką Białą (Hiszpania)
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” I stopnia Odznaka Honorowa Wojsk Specjalnych

Adam Marczak (ur. 4 lipca 1971 w Żarowie[1][2][3], zm. 26 marca 2024[4] w Mons[5]) – generał brygady Wojska Polskiego; dowódca 25 Brygady Kawalerii Powietrznej (2017–2020); szef sztabu Dowództwa Operacji EU Althea w Mons (2023–2024).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Adam Marczak urodził się 4 lipca 1971 w Żarowie[1][2][3].

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych (1994). Ukończył studia magisterskie w Wyższej Szkole Pedagogicznej[6] i podyplomowe na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie[7] oraz wiele kursów, m.in.: Kurs Oficerów Sztabowych na Słowacji o specjalności: bezpieczeństwo publiczne i zarządzanie kryzysowe oraz Kurs Oficerów Sztabowych i Operacyjnych Sił Specjalnych w Belgii i w Polsce[6]. W 2018 ukończył studia polityki obronnej w Akademii Sztuki Wojennej[8].

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 1990 rozpoczął studia wojskowe w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych, które ukończył w 1994 we Wrocławiu zakończone promocją na podporucznika[9]. Promocja odbyła się we Wrocławiu 19 czerwca 1994 z udziałem prezydenta Lecha Wałęsy, a promował szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego gen. broni Tadeusz Wilecki[10]. Razem z podchorążym Adamem Marczakiem promowani byli podchorążowie m.in.: Jarosław Gromadziński[11], Zenon Brzuszko[12], Sławomir Kocanowski[13], Arkadiusz Mikołajczyk[14], Grzegorz Grodzki[15], Piotr Trytek[16].

W lipcu 1994 rozpoczął zawodową służbę wojskową będąc skierowany służbowo do Rząski koło Krakowa, gdzie w strukturach 6 Brygady Powietrznodesantowej pełnił służbę na stanowiskach: dowódca plutonu szturmowego w 10 Batalionie Powietrzno-Szturmowym, dowódca 2 kompanii szturmowej, oficer operacyjny sekcji S3, szef sekcji S2, tłumacz i szef sztabu w 10 Batalionie Powietrzno-Szturmowym oraz zastępca dowódcy 16 Batalionie Powietrznodesantowym[8]. W okresie tym, w latach 2005 i 2006 pełnił funkcję szefa sztabu Wielonarodowego Batalionu EUFOR w Bośni i Hercegowinie. W 2009 pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy Powietrznodesantowej Grupy Bojowej w ISAF w Afganistanie[6].

Od roku 2011 pełnił służbę na stanowisku szefa Oddziału Szkoleń w Dowództwie Komponentu Wojsk Specjalnych, a następnie objął funkcję szefa Oddziału Certyfikacji i Szkoleń. W latach 2016–2017 podczas misji w Afganistanie podczas misji szkoleniowej Resolute Support[17] pełnił funkcję szef sztabu w Dowództwie Komponentu Operacji Specjalnych NATO (NSOCC-A). 4 lipca 2017 został wyznaczony przez ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza na dowódcę 25 Brygady Kawalerii Powietrznej[18]. 21 lutego 2019 w Illesheim w Niemczech uczestniczył w bazie wojskowej armii USA w ceremonii przekazania obowiązków między 4, a 1 Powietrzną Brygadą Bojową (Combat Aviation Brigade – CAB)[19]. 2 maja 2019 podczas uroczystości Dnia Flagi otrzymał nominację na stopień generała brygady[20], w trakcie uroczystości w Pałacu Prezydenckim prezydent RP Andrzej Duda wręczył generałowi flagę Rzeczypospolitej Polskiej, a minister obrony narodowej honorowy buzdygan[21]. 25 Brygadą Kawalerii Powietrznej dowodził do 1 lipca 2020, po czym objął obowiązki szefa rozpoznania i walki elektronicznej w Inspektoracie Rodzajów Wojsk DG RSZ[6].

1 sierpnia 2021 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak wyznaczył generała na zastępcę szefa sztabu ds. Wsparcia i Wspomagania w Dowództwie Eurokorpusu w Strasburgu we Francji[22]. 1 września 2023 został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu w Dowództwie Operacji EU Althea w Mons[6]. 26 marca 2024 zmarł nagle w wieku 52 lat[23][2] w Mons w Belgii z przyczyn naturalnych, w czasie wolnym od służby[24][25][5]. 11 kwietnia 2024 odbyły się uroczystości pogrzebowe gen. bryg. Adama Marczaka w których uczestniczyła rodzina i bliscy, przedstawiciele Sił Zbrojnych RP, w tym delegacja przedstawicieli Dowództwa Operacyjnego RSZ na czele z zastępcą dowódcy operacyjnego RSZ, gen. dyw. pil. Dariuszem Malinowskim[26]. Mszę św. pogrzebową sprawował w katedrze polowej bp Wiesław Lechowicz i po jej zakończeniu został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[27]. Miał wiele pasji: perkusista, miłośnik koni, elektroniki i sportu[28].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W latach 1994–2024 był m.in. wyróżniany i odznaczany:

i inne

Garnizony w przebiegu służby[edytuj | edytuj kod]

W ponad 33 letniej służbie wojskowej był w garnizonach[6]:

Garnizony Adama Marczaka
Garnizon Wrocław – WSOWZ[35].
Garnizon Kraków-Rząska, 10 bp-sz 1994-2001
Garnizon Kraków (16 bpdes) (2001–2005; 2006–2011)
PKW EUFOR (2005–2006)
PKW ISAF Afganistan (2009)
Garnizon Kraków, DKWS (2011–2016)
Resolute Support (2016–2017)
Garnizon Tomaszów Mazowiecki 25 BKPow (2017–2020)
Garnizon Warszawa, Akademia Sztuki Wojennej (2018)
Garnizon Warszawa, Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych (2020–2021)
Strasburg (2021–2023)
Mons (2023–2024)
  1. Wrocław (1990–1994) ↘
  2. Rząska (1994–2001) → Kraków (2001–2005) ↘
  3. PKW EUFOR (2005–2006) ↘
  4. Kraków (2006–2009) ↘
  5. PKW ISAF Afganistan (2009) ↘
  6. Kraków (2009–2016) ↘
  7. PKW Afganistan Resolute Support (2016–2017) ↘
  8. Tomaszów Mazowiecki (2017–2018) → Warszawa (2018) ↘
  9. Tomaszów Mazowiecki (2018–2020) → Warszawa (2020–2021) ↘
  10. Strasburg (2021–2023) → Mons (2023–2024)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Urząd Miejski w Żarowie/USC/04.07.1971/Odpis skrócony aktu urodzenia.
  2. ↑ a b c https://twitter.com/DowOperSZ/status/1776233215558094921/photo/3
  3. ↑ a b Pogrzeb gen.bryg. Adama Marczaka. radiolodz.pl. [dostęp 2024-04-12].
  4. ↑ Nie żyje generał Adam Marczak. "Niespodziewana śmierć". wiadomosci.gazeta.pl. [dostęp 2024-03-27].
  5. ↑ a b Czy generał Adam Marczak zginął wraz z innymi wysokimi oficerami NATO w wyniku rosyjskiego ostrzału miejscowości Czasiw Jar?. Pap.pl, 2024-03-27. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-02)].
  6. ↑ a b c d e f g Generał brygady Adam Marczak nie żyje. milmag.pl. [dostęp 2024-03-27].
  7. ↑ Awanse generalskie w Dniu Flagi. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-04-12].
  8. ↑ a b Czterech nowych generałów z 2 SLT, 1 BPanc., 25 BKPow. i IWspSz. defence24.pl. [dostęp 2024-04-12].
  9. ↑ Zmarł gen. bryg. Adam Marczak. portal-mundurowy.pl. [dostęp 2024-03-27].
  10. ↑ FotoKarta. foto.karta.org.pl. [dostęp 2024-04-13].
  11. ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 254.
  12. ↑ Dowódca Wielonarodowej Dywizji Północny-Wschód [online], mndne.wp.mil.pl [dostęp 2024-04-13].
  13. ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 157.
  14. ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 158.
  15. ↑ Dowódca 6 Brygady Powietrznodesantowej. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2021-05-28].
  16. ↑ Przekazanie dowodzenia w 12 Brygadzie Zmechanizowane [online], Polska Zbrojna [dostęp 2024-04-13] (pol.).
  17. ↑ Polscy specjalsi szkolą antyterrorystów w Afganistanie. polska-zbrojna.pl, 2015-11-03. [dostęp 2024-03-27].
  18. ↑ Gałecki 2018 ↓, s. 172.
  19. ↑ Jakuboszczak 2020 ↓, s. 30.
  20. ↑ Generalski awans Dowódcy. 25bkpow.wp.mil.pl. [dostęp 2024-04-12].
  21. ↑ Jakuboszczak 2020 ↓, s. 76.
  22. ↑ Kostrzewska 2022 ↓, s. 211.
  23. ↑ Nie żyje gen. Adam Marczak. "Zmarł niespodziewanie". wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2024-03-27].
  24. ↑ Smutny dzień Wojska Polskiego. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-03-27].
  25. ↑ Nagła śmierć polskiego generała. Nie żyje Adam Marczak. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-03-27].
  26. ↑ Ostatnie pożegnanie. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2024-04-11].
  27. ↑ a b c Warszawa: uroczystości pogrzebowe gen. bryg. Adama Marczaka. ordynariat.wp.mil.pl. [dostęp 2024-04-11].
  28. ↑ 25 Brygada Kawalerii Powietrznej. twitter.com/25BKPow. [dostęp 2024-04-11].
  29. ↑ a b Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP. prezydent.pl. [dostęp 2024-03-27].
  30. ↑ a b c d e f g Fotografia odznaczeń gen. Marczaka na poduszkach żałobnych [online], DORSZ, 5 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-06].
  31. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Nr:583/09 z dnia 21 listopada z 2009 r., leg. nr 609-2009-81
  32. ↑ Generał Marczak żegna się z DG RSZ. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2024-03-27].
  33. ↑ XV Powiatowe Spotkanie Noworoczne. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2024-04-12].
  34. ↑ a b c Fotografia gen. Marczaka odznaczonego w Mons [online], eurocorps.org [dostęp 2024-04-05].
  35. ↑ W latach 1990–1994 studiował w tej uczelni. Na zdjęciu akademik podchorążych 4 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anna Dąb-Kostrzewska (red.): Kronika Wojska Polskiego 2021. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2022, s. 211. ISSN 1734-2317.
  • Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2019. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 30; 76. ISSN 1734-2317.
  • Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2017. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2018, s. 172. ISSN 1734-2317.
  • Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2016. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2017, s. 157; 158; 254. ISSN 1734-2317.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adam_Marczak&oldid=73509629”