Adoratorki Królewskiego Serca Jezusa
| Dewiza: In Corde Regis | |
| |
| Nazwa łacińska |
Adoratrices Cordis Regalis Jesu Christi Summi Sacerdotis |
|---|---|
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Status kanoniczny |
publiczne stowarzyszenie wiernych na prawie papieskim |
| Założyciel |
ks. prał. Gilles Wach |
| Data założenia |
2001 |
| Przełożony |
Matka Magdalena Maria od Świętego Józefa Opiekuna Królewskiego Serca |
| Liczba członków |
71 (2023)[1] |
| Strona internetowa | |
Adoratorki Królewskiego Serca Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana (łac. Adoratrices Cordis Regalis Jesu Christi Summi Sacerdotis) – żeńska habitowa wspólnota katolicka na prawie papieskim, gałąź Instytutu Chrystusa Króla, założona w 2001 roku, erygowana w 2008 r. jako publiczne stowarzyszenie wiernych przez Papieską Komisję Ecclesia Dei[2][3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zgromadzenie zostało założone w styczniu 2001 r. Nałożenia habitów na pierwsze trzy siostry zakonne dokonał arcybiskup Florencji kard. Ennio Antonelli w czerwcu 2004 r. Siódmego października 2008 roku, w formie publicznego stowarzyszenia wiernych w drodze do uzyskania statusu stowarzyszenia życia apostolskiego, Adoratorki zostały erygowane na prawie papieskim dekretem podpisanym przez przewodniczącego Papieskiej Komisji Ecclesia Dei, kard. Darío Castrillóna Hoyosa[4][5][6][7].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Adoratorki Królewskiego Serca są wspólnotą kontemplacyjno-czynną nieklauzurową, żyjącą w duchowości salezjańskiej. Oprócz św. Franciszka Salezego za swoich patronów adoratorki uznają św. Benedykta i św. Tomasza z Akwinu, natomiast główną patronką wspólnoty jest Najświętsza Maryja Panna Niepokalanie Poczęta. Szczególne miejsce w życiu sióstr ma adoracja Najświętszego Sakramentu oraz msza św. i oficjum brewiarzowe, które sprawowane są w klasycznym rycie rzymskim. Siostry adoratorki korzystają z posługi księży Instytutu Chrystusa Króla i obok nich prowadzą swój apostolat (np. ucząc w szkołach), modlitwa za kapłanów stanowi jeden z podstawowych elementów ich powołania. Niezależnie od etapu formacji uczestniczą w zajęciach pogłębiających wiedzę, m.in. z zakresu teologii. Do prac ręcznych których się podejmują należy szycie szat liturgicznych[3].
Dom generalny znajduje się w Gricigliano (gm. Pontassieve). Nowicjat sióstr od 2019 r. prowadzony jest w podominikańskim klasztorze w Neapolu (dom św. Tomasza z Akwinu).
Na czele Sióstr Adoratorek Królewskiego Serca Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana stoi Matka Przełożona, jest nią aktualnie Matka Magdalena Maria od Świętego Józefa Opiekuna Królewskiego Serca[8].
.JPG)
W roku 2017 wspólnota liczyła 42 siostry, w 2023 było ich siedemdziesiąt jeden[1][9].
Siostry adoratorki są obecne we Włoszech, w Szwajcarii, Niemczech, od roku 2017 w Anglii[a], od 2019 w USA, od 2020 w Irlandii, od 2022 we Francji[10][11][12].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Na stronie instytutu podany jest rok 2018, Riposte Catholique podaje datę oficjalnej instalacji sióstr przez biskupa na 12 listopada 2017.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Sœurs. icrspfrance.fr. [dostęp 2023-04-21]. (fr.).
- ↑ Dawid Pietras, Nadzwyczajna forma rytu rzymskiego: status prawny liturgii i wspólnot, Dębogóra: Wydawnictwo Dębogóra, 2021, s. 377, ISBN 978-83-64964-87-9 [dostęp 2023-08-17].
- ↑ a b Sisters Adorers of the Royal Heart of Jesus. icksp.org. [dostęp 2023-08-10]. (ang.).
- ↑ PONTIFICIA COMMISSIO < ECCLESIA DEI >: DECRETUM 181/2008. [dostęp 2023-08-09]. (łac.).
- ↑ PONTIFICIA COMMISSIO < ECCLESIA DEI >: DECRETUM 182/2008. [dostęp 2023-08-09]. (łac.)
- ↑ Pictures of ICRSS Elevation. newliturgicalmovement.org, 2008-10-08. [dostęp 2023-08-09]. (ang.).
- ↑ Les sœurs Adoratrices [online], icrspfrance.fr [dostęp 2023-08-21] (fr.).
- ↑ Calendrier-2023 [PDF], icrsp.org [dostęp 2023-08-21] (fr.).
- ↑ Introducing the Sacred Heart Society. institute-christ-king.org, 2017-05-08. [dostęp 2023-08-14]. (ang.).
- ↑ Sisters Adorers of the Royal Heart. institute-christ-king.org. [dostęp 2023-08-14]. (ang.).
- ↑ Tillbedjanssystrarnas Första Kloster I Frankrike. icrss.se. [dostęp 2023-08-14]. (szw.).
- ↑ Les adoratrices du Coeur Royal à Preston. riposte-catholique.fr, 2017-11-22. [dostęp 2023-08-15]. (fr.).