Prawowierny Kościół Greckokatolicki
 |
Ten artykuł od 2023-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||
| Chrześcijaństwo └ Kościoły wschodnie └ Tradycjonalizm katolicki | |||||||||
| Ustrój kościelny | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika |
|||||||||
| Zasięg geograficzny | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Ukraiński Prawowierny Kościół Greckokatolicki, UOGCC (ukr. Українська Правовірна Греко-Католицька Церква) – sedewakantystyczna wspólnota unitów powstała w 2008 roku na Ukrainie. Nazywana również grupą Antonina Dohnala lub dohnalowcami (ukr. догналівці).
Głównym centrum religijnym odłamu był klasztor bazyliański Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Podhorcach. Na czele wspólnoty stoją byli mnisi pochodzenia czeskiego, słowackiego i ukraińskiego nazywani ojcami podhoreckimi. Odnoszą się oni krytycznie do wszelkich reform w Kościołach greckokatolickich w związku z czym od początku XXI wieku znajdują się w ciągłym konflikcie z hierarchią Kościoła katolickiego.
W 2008 r. po niekanonicznej konsekracji biskupiej czterech ojców podhoreckich Ukraiński Kościół Greckokatolicki uznał grupę za schizmatycką. Podobne stanowisko zajęła Stolica Apostolska, która odmówiła uznania denominacji za katolicką i ekskomunikowała czterech jej biskupów. W ostatnich latach kierownictwo grupy nałożyło anatemę na wszystkich katolickich biskupów na świecie, w tym na papieża Benedykta XVI i jego poprzednika Jana Pawła II. Jednocześnie ojcowie podhoreccy dnia 7 kwietnia 2011 roku ogłosili utworzenie Bizantyjskiego Katolickiego Patriarchatu, który składa się z niekanonicznie wyświęconych biskupów pod przewodnictwem Antonina Dohnala.
Wspólnota znana jest z organizowania częstych manifestacji i procesji w największych miastach Ukrainy (głównie we Lwowie).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Four Words from Ukraine (ang.)
- Ukraina: nowy Kościół greckokatolicki czy sekta?. ekai.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-12)].