Ali ibn Husajn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ali ibn Husajn
Ilustracja
Czwarty Imam imamitów, trzeci imam ismailitów
Okres

od 680
do 713

Poprzednik

Husajn ibn Ali

Następca

Muhammad al-Bakir

Dane biograficzne
Dynastia

Ahl al-Bajt

Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 659 (5 Sza’aban 38 AH)
Al-Kufa bądź Medyna

Data i miejsce śmierci

20 października 713 (12 bądź 25 Muharram 95 AH)
Medyna

Miejsce spoczynku

cmentarz al-Baki

Ojciec

Husajn ibn Ali

Matka

„Pani Ziemi” (per. Szahrbānū)

Rodzeństwo

dwóch braci, trzy siostry

Małżeństwo

dwie żony

Dzieci

ośmioro (w tym Muhammad al-Bakir i Zajd ibn Ali)

Ali ibn Husajn (arab. علي بن الحسين, ur. 659, zm. 713) – czwarty imam imamitów i trzeci imam ismailitów.

Prawnuk Mahometa, wnuk Alego, syn Husajna i Szahrbanu, niewolnicy, która według późniejszej szyickiej tradycji miała być córką ostatniego szachinszacha z dynastii Sasanidów, Jezdegerda III. Jako jeden z nielicznych przeżył masakrę pod Karbalą, gdzie następnie wojska Jazida wzięły go do niewoli przed obliczę umajjadzkiego kalifa w Damaszku. Ostatecznie wypuszczony na wolność, w drodze powrotnej do Medyny, wygłosił przemowy w Damaszku i Kufie w obronie własnego ojca i jego misji (oporu wobec Umajjadów i próby ustanowienia kalifatu rządzonego przez potomków Mahometa). Najczęściej podawana data jego śmierci to rok 713/714, ale w źródłach występują także daty 710/711, 711/712 oraz 717/718 i 718/719. Niektóre źródła szyickie twierdzą, że zmarł w wyniku otrucia przez kalifa Al-Walida albo Hiszama[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Madelung, Wilferd. "ʿALĪ B. ḤOSAYN B. ʿALĪ B. ABĪ ṬĀLEB". ENCYCLOPÆDIA IRANICA. (ang). [dostęp 2016-08-03]