Angie Dickinson
 Angie Dickinson w 1989 | |
| Imię i nazwisko |
Angeline Brown |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
30 września 1931 |
| Zawód |
aktorka |
| Współmałżonek |
Gene Dickinson |
| Lata aktywności |
od 1954 |
| Strona internetowa | |
Angie Dickinson, właściwie Angeline Brown[1][2][3] (ur. 30 września 1931 roku[4] w Kulm[5], w Dakocie Północnej) – amerykańska aktorka telewizyjna i filmowa.
Życiorys
Wczesne lata
Urodziła się w rzymskokatolickiej rodzinie pochodzenia niemieckiego[6] jako druga z trzech córek wydawcy lokalnej gazety The Kulm Messenger Leo Henry’ego Browna i Fredericki (z domu Hehr)[7]. Ma dwie siostry – starszą Mary Lou Belmont i młodszą Janet Lee.
W 1942 roku jej rodzina przeprowadziła się do Burbank, w stanie Kalifornia, gdzie ukończyła szkołę średnią Bellamarine Jefferson High School w 1947 roku. Następnie studiowała w Glendale College w Glendale i w 1954 roku ukończyła Immaculate Heart College w Los Angeles na wydziale biznesu. W latach 1950-52 pracowała jako sekretarka w fabryce produkującej części do samolotów Burbank Airport. W 1953 roku zajęła drugie miejsce w konkursie piękności o tytuł Miss Ameryki, co zadecydowało o jej dalszej karierze.
Kariera
Po udziale w programie sieci NBC Parada piękności, zadebiutowała na dużym ekranie rolą gościa na przyjęciu w komedii muzycznej Szczęściara (Lucky Me, 1954) z Doris Day. Występowała potem w wielu westernach, m.in. Wspólnik Tennessee'go (Tennessee's Partner, 1955) z Ronaldem Reaganem, Powrót Jacka Slade’a (The Return of Jack Slade, 1955), Człowiek ze strzelbą (Man with the Gun, 1955) u boku Roberta Mitchuma, Ukrywane strzelby (Hidden Guns, 1956), Alarm w Table Rock (Tension at Table Rock, 1956), Misja Arizony (Gun the Man Down, 1956) i Czarny bicz (The Black Whip, 1956)[8].
Ogromny sukces zdobyła rolą hazardzistki Feathers w westernie Rio Bravo (1959) u boku Johna Wayne’a. W 1960 roku została uhonorowana nagrodą Złotego Globu dla najbardziej obiecującej aktorki[9]. Na ekranie stworzyła typ nowoczesnej femme fatale w dramacie Gorączka we krwi (A Fever in the Blood, 1960), melodramacie Grzechy Rachel Cade (The Sins of Rachel Cade, 1961) i dramacie komediowym Jessica (1962). Jednak osiągnięciem aktorskim był występ u boku Lee Marvina w dwóch obrazach – dramacie kryminalnym noir na podstawie opowiadania Ernesta Hemingwaya Zabójcy (The Killers, 1964) z Ronaldem Reaganem i dramacie sensacyjnym Zbieg z Alcatraz (Point Blank, 1967).
Stała się najbardziej znana z małego ekranu w roli policjantki sierżant Suzanne „Pepper” Anderson w serialu NBC Sierżant Anderson (Police Woman, 1974-78), za którą odebrała w 1975 roku nagrodę Złotego Globu oraz zdobyła potem trzykrotnie nominację do nagrody Emmy (1975-77) i trzykrotnie nominację do nagrody Złotego Globu (1976-78).
Dużo satysfakcji przyniosła jej postać znudzonej codziennym życiem ofiary psychopatycznego mordercy w sprawnie zrealizowanym thrillerze Briana De Palmy W przebraniu mordercy (Dressed to Kill, 1980), za którą otrzymała nagrodę Saturna. W 1981 r. była pierwszą kandydatką do roli Krystle Carrington w operze mydlanej ABC Dynastia (Dynasty), ale postanowiła spędzić więcej czasu ze swoją córką i odrzuciła propozycję; rolę zagrała Linda Evans[10]. W 1985 r. Dickinson nie przyjęła także roli Sable Colby w Dynastii i spin–off Dynastia Colbych (The Colbys)[11], a rolę ostatecznie zagrała Stephanie Beacham. Wystąpiła potem dla odmiany w komediach: Charlie Chan i klątwa Dragon Queen (Charlie Chan and the Curse of the Dragon Queen, 1981) z Peterem Ustinovem i Michelle Pfeiffer oraz I kowbojki mogą marzyć (Even Cowgirls Get the Blues, 1993) Gusa Van Santa z Umą Thurman i Keanu Reevesem, a także w dramacie Podaj dalej (Pay It Forward, 2000) z Kevinem Spacey.
Życie prywatne
Była dwukrotnie zamężna; z byłym piłkarzem Gene’em Dickinsonem (od 2 czerwca 1952 do roku 1960) oraz muzykiem, pianistą i kompozytorem Burtem Bacharachem (od 15 maja 1965 do roku 1981), z którym miała córkę Leę Nikki Bacharach (ur. 1966, zm. 4 czerwca 2007; popełniła samobójstwo). Spotykała się także z piosenkarzem i aktorem Frankiem Sinatrą (1954-64)[12], aktorem Deanem Martinem (1958), gospodarzem talk-show Larrym Kingiem, reżyserem Richardem Brooksem (1959), komikiem George'm Jesselem (1959), reżyserem Vincente Minnellim (1960), prezydentem USA J.F. Kennedym (1960-61), Arthurem M. Loew Jr. (1961), aktorem Anthonym George (1962), producentem filmowym Charlesem Feldmanem (1962), dziennikarzem telewizyjnym Harrym Reasonerem, producentem telewizyjnym Johnnym Grantem (1962), piosenkarzem Eddiem Fisherem (1964), Davidem Janssenem (1966-76), Williamem Shatnerem (1974), prezenterem telewizyjnym Johnnym Carsonem (1983), piosenkarzem Julio Iglesiasem (1984-86) i piosenkarzem Billym Verą (1986-89)[13].
Filmografia
- 1954: Szczęściara (Lucky Me) jako Gość przyjęcia
- 1955: Wspólnik Tennessee'go (Tennessee's Partner) jako Abby Dean
- 1955: Powrót Jacka Slade’a (The Return of Jack Slade) jako Polly Logan
- 1955: Człowiek ze strzelbą (Man with the Gun) jako Kitty
- 1956: Down Liberty Road (film krótkometrażowy) jako Mary
- 1956: Ukrywane strzelby (Hidden Guns) jako Becky Carter
- 1956: Alarm w Table Rock (Tension at Table Rock) jako Cathy
- 1956: Czarny bicz (The Black Whip) jako Sally Morrow
- 1956: Gun the Man Down jako Janice
- 1957: Shoot-Out at Medicine Bend jako Priscilla King
- 1957: China Gate jako Lucky Legs
- 1957: Calypso Joe jako Julie
- 1957: Run of the Arrow jako Żółty Mokasyn (głos)
- 1958: I Married a Woman jako ekranowa Żona
- 1958: Cry Terror! jako Eileen Kelly
- 1959: Rio Bravo jako Feathers
- 1960: I'll Give My Life jako Alice Greenway Bradford
- 1960: The Bramble Bush jako Fran
- 1960: Ocean’s Eleven (film 1960) jako Beatrice Ocean
- 1961: Gorączka we krwi (A Fever in the Blood) jako Cathy Simon
- 1961: Grzechy Rachel Cade (The Sins of Rachel Cade) jako Rachel Cade
- 1962: Jessica jako Jessica Brown Visconti
- 1962: Rzymskie przygody (Rome Adventure) jako Lyda Kent
- 1963: Kapitan Newman (Captain Newman, M.D.) jako porucznik Francie Corum
- 1964: Zabójcy (The Killers) jako Sheila Farr
- 1965: Sztuka miłości (The Art of Love) jako Laurie Gibson
- 1967: Zbieg z Alcatraz (Point Blank) jako Chris
- 1974-78: Sierżant Anderson (Police Woman) jako Suzanne „Pepper” Anderson
- 1980: W przebraniu mordercy (Dressed to Kill) jako Kate Miller
- 1981: Charlie Chan i klątwa Dragon Queen (Charlie Chan and the Curse of the Dragon Queen) jako Dragon Queen
- 1984: Żony Hollywood (Hollywood Wives, miniserial TV) jako Sadie LaSalle
- 1991: Kojak: Wady charakteru (Kojak: Fatal Flaw) jako Carolyn Payton
- 1993: I kowbojki mogą marzyć (Even Cowgirls Get the Blues) jako pani Adrian
- 1993: Dzikie palmy (Wild Palms, miniserial TV) jako Josie Ito
- 1995: Sabrina (film 1995) jako pani Ingrid Tyson
- 1996: Obłąkani (The Maddening) jako Georgina Scudder
- 1996: Słońce, księżyc i gwiazdy (The Sun, the Moon and the Stars) jako Abbie McGee
- 1996: Zatrzymane chwile (Remembrance, TV) jako Margaret Fullerton
- 1997: Szaleństwo ojca chrzestnego (The Don's Analyst, TV) jako Victoria Leoni
- 1997: Diagnoza morderstwo (Diagnosis Murder) jako kapitan. Cynthia Pike
- 1997: George i Leo (George & Leo) jako Sheila Smith
- 1997: Ellen jako Betsy
- 1997: Rodzinne tajemnice (Deep Family Secrets, TV) jako Rénee Chadaway
- 1999: Najpierw miłość (Sealed with a Kiss, TV) jako Lucille Ethridge
- 2000: Tylko w duecie (Duets) jako Blair
- 2000: Podaj dalej (Pay It Forward) jako Grace
- 2000: Ostatni producent (The Last Producer) jako Grająca w karty
- 2001: Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra (Ocean’s Eleven) jako Widz walki bokserskiej (Cameo)
- 2004: Potyczki Amy (Judging Amy) jako Evelyn Worth
- 2004: Zabójcza blondynka (Elvis Has Left the Building) jako Bobette
- 2009: Punkt widzenia (A View from Here/Mending Fences, TV) jako Ruth Hanson
Przypisy
- ↑ Angie Dickinson. TV.com. [dostęp 2015-08-25]. (ang.).
- ↑ Angie Dickinson. AlloCiné. [dostęp 2015-08-25]. (fr.).
- ↑ Angie Dickinson Biography (Actor). Infoplease. [dostęp 2015-08-25]. (ang.).
- ↑ Angie Dickinson. ČSFD.cz. [dostęp 2015-08-25]. (cz.).
- ↑ Angie Dickinson – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2015-08-25]. (rum.).
- ↑ Patricia Sheridan's Breakfast With ... Angie Dickinson. Pittsburgh Post-Gazette. [dostęp 2015-08-25]. (ang.).
- ↑ Angie Dickinson – Biography. Bio.. [dostęp 2015-08-25]. (ang.).
- ↑ Angie Dickinson. MYmovies. [dostęp 2015-08-25]. (wł.).
- ↑ Angie Keeps on Going. People Magazine, 1978-11-27, nr 22. [dostęp 2015-08-25]. (ang.).
- ↑ Angie Dickison Biography. TV Guide. [dostęp 2015-08-25]. (ang.).
- ↑ British Beauty Stephanie Beacham Sizzles in Sable as Consort to Charlton Heston on the Colbys. People. [dostęp 2015-08-25]. (ang.).
- ↑ Angie Dickinson. Vanity Fair. [dostęp 2015-08-25]. (ang.).
- ↑ Angie Dickinson – Who's Dated Who?. FamousFix. [dostęp 2015-08-25]. (ang.).
Bibliografia
- Angie Dickinson w bazie IMDb (ang.)
- Angie Dickinson w bazie Filmweb
- Angie Dickinson w bazie Notable Names Database (ang.)
