Przejdź do zawartości

Brajłów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brajłów
Браїлів
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 winnicki

Rejon

żmeryński

Powierzchnia

5,57 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności


4559[1]

Nr kierunkowy

+380 4332

Kod pocztowy

23130

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Brajłów”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Brajłów”
Ziemia49°06′19″N 28°09′13″E/49,105278 28,153611

Brajłów (ukr. Браїлів, Brajiliw) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie winnickim, w rejonie żmeryńskim, przy ujściu rzeki Riw do Bohu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Mapa województwa bracławskiego z 1648 r. z zaznaczonym Brajłowem pod nazwą Braiłow (w zachodniej części województwa)

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1440 r. W I Rzeczypospolitej administracyjnie przynależała do województwa bracławskiego prowincji małopolskiej Korony i wchodziła w skład dóbr Potockich.

Dębowy kościół wybudowano w 1604. W 1666 na polach nieopodal wsi rozegrała się bitwa pod Ścianą.

W 1740 z fundacji Franciszka Salezego Potockiego rozpoczęto budowę kościoła trynitarzy[2], a w późniejszych latach za sprawą komisarza dóbr brajłowskich Stanisława Kostki Ortyńskiego miejscowość została połączona traktem z położonym we wschodniej części województwa bracławskiego Humaniem.

Po II rozbiorze Polski w 1793 znalazła się w zaborze rosyjskim. Pod zaborami siedziba gminy Brajłów(inne języki) w powiecie winnickim guberni podolskiej. Po Potockich dobra brajłowskie przeszły w posiadanie Jukowskich, a następnie von Mecka, który wzniósł tu pałac. W ramach represji po powstaniu listopadowym władze rosyjskie odebrały kościół trynitarzom, a następnie przekazały Cerkwi prawosławnej[2]. W 1852 z inicjatywy Felicjana Jukowskiego rozpoczęto budowę nowego kościoła katolickiego[2].

Na początku XX wieku polską drukarnię prowadził tu Feliks Sznarbachowski. Ukazywał się wówczas Kalendarz Brahiłowski.

W Brajłowie urodził się ostatni szef sztabu Hagany Jisra’el Galili.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lecie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 2500 osób. 25 sierpnia 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali. Sprawcami zbrodni była niemiecka żandarmeria oraz ukraińska policja[3].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Urodzeni w Brajłowie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.13.
  2. a b c Sanktuaria na Winnicczyźnie | [online], kresy24.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
  3. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1521.
  4. a b Zbigniew Hauser: Dawne zapomniane polskie rezydencje na Ukrainie (II). nimoz.pl. [dostęp 2016-08-11].
  5. Свято-Троицкий Браиловский женский монастырь.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]