Cezary Józefiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cezary Józefiak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1932
Łódź

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 2007
Warszawa

Zawód, zajęcie

ekonomista, nauczyciel akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk ekonomicznych

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

senator I kadencji (1989–1991), członek Rady Polityki Pieniężnej (1998–2004)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka honorowa „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”

Cezary Brunon Józefiak[1] (ur. 2 lipca 1932 w Łodzi, zm. 5 stycznia 2007 w Warszawie) – polski ekonomista, profesor nauk ekonomicznych, senator I kadencji, członek Rady Polityki Pieniężnej (1998–2004).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1955–1981 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[2]. Ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskał stopień doktora, a w 1970 habilitował się na Uniwersytecie Łódzkim. Otrzymał następnie tytuł profesorski w zakresie nauk ekonomicznych. W latach 1971–1975 pracował jako dziekan Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego UŁ. W 1975 został kierownikiem Zakładu Teorii Wzrostu Gospodarczego UŁ. W latach 1980–1989 był członkiem Komisji do spraw Reformy Gospodarczej w Polsce.

Podczas wydarzeń sierpniowych w 1980 przyłączył się do skierowanego do władz komunistycznych apelu 64 naukowców, literatów i publicystów o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[3]. W latach 80. pełnił funkcję doradcy „Solidarności”. Przewodniczył podkomisji polityki gospodarczej w rozmowach Okrągłego Stołu. W wyborach parlamentarnych w 1989 kandydował do Senatu z ramienia Komitetu Obywatelskiego. 19 czerwca 1989 pokonał w II turze wyborów Jana Płócienniczaka, oficera Milicji Obywatelskiej, prowadzącego telewizyjny Magazyn Kryminalny 997 i zdobył mandat senacki. Kampanię wyborczą prowadził wówczas pod hasłem „Profesor w Senacie, milicjant w komisariacie!”. W latach 1989–1991 pełnił funkcję przewodniczącego senackiej Komisji Gospodarki Narodowej, zasiadał także w Komisji Spraw Zagranicznych i Komisji Ustawodawstwa Gospodarczego[4].

Związany ze środowiskiem Unii Demokratycznej, a potem Unii Wolności. W 2004 był kandydatem UW w wyborach do Parlamentu Europejskiego.

W latach 1990–1991 zasiadał w Radzie Ekonomicznej przy prezesie Rady Ministrów. W okresie 1990–1993 był dyrektorem Instytutu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk, w latach 1993–1997 członkiem Rady Naukowej Zakładu Badań Statystyczno-Ekonomicznych Głównego Urzędu Statystycznego i Polskiej Akademii Nauk. W latach 1992–1997 wchodził w skład Rady Naukowej przy prezesie Narodowego Banku Polskiego. W okresie 1995–1999 był prezydentem Centrum im. Adama Smitha. W latach 1998–2004 zasiadał w Radzie Polityki Pieniężnej.

Pochowany w alei zasłużonych cmentarza Doły przy ul. Smutnej w Łodzi (kwatera XXXII, rząd 28, grób 17).

Odznaczenia i upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W 2000 otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[5], a w 2003 odznakę honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”[6].

Jego imieniem nazwano aleję w Łodzi (2008)[7] oraz aulę na Uniwersytecie Łódzkim (2019)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Urzykowski: Dom pełen nietypowych lokatorów. Napisali o nim książkę. gazeta.pl, 10 stycznia 2011. [dostęp 2017-03-31].
  2. Spętana akademia, Polska Akademia Nauk w dokumentach władz PRL. Materiały partyjne 1967–1987. Patryk Pleskot, Tadeusz Paweł Rutkowski (wybór, wstęp i opracowanie). T. I. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2009, s. 373.
  3. Apel (64 intelektualistów wraz z załączonym suplementem zawierającym nazwiska sygnatariuszy apelu). karta.org.pl. [dostęp 2020-09-26].
  4. Cezary Józefiak. senat.pl. [dostęp 2017-03-31].
  5. M.P. z 2001 r. nr 5, poz. 85
  6. Lista odznaczonych (2003–2018). nbp.pl. [dostęp 2022-09-14].
  7. Pierwsza sesja radnych po wakacjach. wyborcza.pl, 26 sierpnia 2008. [dostęp 2023-04-24].
  8. UŁ uczcił 4 czerwca – aula T1 im. prof. C. Józefiaka. uni.lodz.pl, 4 czerwca 2019. [dostęp 2023-04-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]