Chyżowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chyżowice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

hrubieszowski

Gmina

Uchanie

Liczba ludności (2021)

344[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-510[4]

Tablice rejestracyjne

LHR

SIMC

0903908[5]

Położenie na mapie gminy Uchanie
Mapa konturowa gminy Uchanie, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Chyżowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Chyżowice”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Chyżowice”
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego
Mapa konturowa powiatu hrubieszowskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Chyżowice”
Ziemia50°51′49″N 23°43′14″E/50,863611 23,720556[1]

Chyżowicewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Uchanie[6][5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Uchanie[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 406 mieszkańców i była trzecią co do wielkości miejscowością gminy[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Przenajświętszej i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Trzeszczanach[9].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wieś położona jest w południowo-wschodniej części gminy Uchanie. Obszar Chyżowic zajmuje około 700 ha, z czego około 200 ha to lasy, a 100 ha to łąki. Przez wieś przepływa rzeczka – Białka. Na obrzeżach Chyżowic położone są dwa lasy – od strony południowo-wschodniej oraz południowo-zachodniej. Są to lasy mieszane (dąb, buk, grab, brzoza, sosna).

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Chyżowice[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0903914 Wandzin kolonia

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wzmiankowana w rejestrze poborowym 1472 r. Chyżowice przed II wojną światową miały typowy skład etniczny dla tych terenów. Były zamieszkiwane przez Polaków, Ukraińców oraz Żydów. O obecności Ukraińców może świadczyć cmentarz greckokatolicki oraz nieistniejąca już drewniana cerkiew, o której pierwsze wzmianki pochodzą z 1742 roku. W 1827 r. Chyżowice liczyły 52 domów i 332 ha. Dobra Chyżowic składały się z folwarku Chyżowice, Wandzin i Zofin tudzież wsi Chyżowice; od Lublina w odległości 110 km, od Hrubieszowa w odległości 18 km, od rzeki Bug w odległości 35 km. Nabyte w roku 1858 za rs. 61,000; ogólna rozległość m. 1,568, a mianowicie: folwark Chyżowice grunta orne i ogrody m. 404, łąk m. 60, wody m. 15, lasu m. 354, nieużytki i place m. 28, razem m. 862; budowli murowanych 6, drewnianych 20. Folwark Wandzin grunta orne i ogrody m. 391, łąk m. 55, nieużytki i place m. 10, razem m. 456; płodozmian 9-polowy, budowli drewnianych 6. Fol. Zofin grunta orne i ogrody m. 160, łąk m. 61, lasu m. 24, nieużytki i place m. 5, razem m. 250; płodozmian 7 -polowy, budowli drewnianych 4; pokłady kamienia wapiennego i młyn wodny; wś Ch. osad 47, gruntu m. 530[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 17083
  2. Wieś Chyżowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-06], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-06].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 158 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Rejestr TERYT
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Strona gminy, sołectwa [dostęp 2024-01-01]
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. Chyżowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 669.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]