Dadaj (jezioro)
|
||
 Widok od strony miejscowości Dadaj. |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Powierzchnia | 10,02 km² | |
| Wymiary | 8,5 × 1,15 km | |
| Głębokość • maksymalna |
39,8 m |
|
| Wysokość lustra | 123 m n.p.m. | |
| Rzeki wypływające | Dadaj | |
| Miejscowości nadbrzeżne | Biskupiec, Ramsowo, Wipsowo, Wilimy, Najdymowo | |
| Rodzaj jeziora | morenowe | |
|
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
 Dadaj
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Dadaj
|
||
 53°52′25″N 20°51′35″E/53,873611 20,859722 |
||
Dadaj – jezioro morenowe na Pojezierzu Olsztyńskim w województwie warmińsko-mazurskim, w dorzeczu Łyny (Dymer – Pisa – Łyna – Pregoła), 4 km od Biskupca.
- powierzchnia: 1002 ha (w tym 15 wysp, największa Ostrów o powierzchni 10 ha)
- długość: 8,5 km
- szerokość średnia: 1,15 km
- szerokość maksymalna: 2,8 km
- maksymalna głębokość: 39,8 m
Jezioro rynnowe o wydłużonym z północy na południe i mocno rozczłonkowanym kształcie, w części północno-zachodniej leży duża zatoka. Wyspy w większości zadrzewione, o łącznej powierzchni ok. 25 ha. Dno faliste o licznych wzniesieniach, piaszczysto-żwirowe, w zatokach muliste. Południowa odnoga zlewni jest znacznie płytsza od pozostałych jego części i jej głębokość nie przekracza 10 m.
Linia brzegowa bardzo dobrze rozwinięta, brzegi są łagodnie wyniesione, miejscami wysokie i strome, porośnięte kępami drzew, ale przeważnie bezleśne. Tylko w środkowej partii zachodniego brzegu rośnie las, z pozostałych stron jezioro otaczają pola uprawne i łąki.
Do jeziora Dadaj wpływają Biesowa Struga, Czerwonka i Dymer, wypływa natomiast rzeka Dadaj, kierująca się do Jeziora Tumiańskiego i jeziora Pisz.
Spis treści
Roślinność[edytuj]
- roślinność wynurzona w strefie przybrzeżnej występuje nierównomiernie, niewielkimi skupiskami – trzcina pospolita, pałka wąskolistna
- w południowej części zatoki – grzybienie białe i grążel żółty
- roślinność zanurzona – wywłócznik, moczarka kanadyjska.
Ciekawostki[edytuj]
Jezioro Dadaj pojawia się w twórczości Artura Beckera, polskiego pisarza tworzącego w języku niemieckim. „Macondo odnalazł nawet nie w rodzinnych Bartoszycach, skąd w 1985 roku wyruszał do Niemiec, ale nad mazurskim jeziorem Dadaj, gdzie jako dziecko spędzał z rodzicami wakacje. Ów Dadaj jest w jego twórczości nie tylko epicentrum świata, ale przede wszystkim jakimś duchem sprawczym, ożywioną istotą, która rządzi rzeczywistością żywych i martwych. Zwłaszcza martwych, ożywających pod jego piórem w chłodnych odmętach jeziora i na kartach książek. Trudno nie dostrzec w tym pisaniu z jednej strony tradycji mickiewiczowskiej „Świtezi", z drugiej odległego (a może nie całkiem odległego) echa „Der Erlkönig" Goethego.”[1]
Przypisy
- ↑ Chrabota: Król Olch na Powązkach. www4.rp.pl. [dostęp 2015-10-31].
Bibliografia[edytuj]
- Tadeusz Wojeński: Przewodnik wędkarski po jeziorach Warmii i Mazur. Wyd. 3. Warszawa: Sport i Turystyka, 1987, s. 95-98. ISBN 83-217-2479-5.
- Artur Becker: Der Dadajsee. Powieść, Bremen: Stint Verlag, 1997, ISBN 3-928346-13-X.
- Artur Becker: Wodka und Messer. Lied vom Ertrinken. Powieść, Frankfurt n. Menem: Weissbooks.w, 2008, ISBN 978-3-940888-28-0.
|
||||||||
