Dmitrij Głuchowski
 |
Ten artykuł od 2013-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
|
||
 |
||
| Imiona i nazwisko | Dmitrij Aleksiejewicz Głuchowski | |
| Data i miejsce urodzenia | 12 czerwca 1979 | |
| Narodowość | rosyjska | |
| Język | rosyjski | |
Dmitrij Aleksiejewicz Głuchowski[1] (ros. Дмитрий Алексеевич Глуховский, ur. 12 czerwca 1979 w Moskwie) — rosyjski pisarz, dziennikarz, korespondent wojenny, radiowiec, prezenter telewizyjny. Jego książki również w Polsce ukazują się z angielską transliteracją nazwiska: Dmitry Glukhovsky.
Spis treści
Życiorys[edytuj]
Dmitrij Głuchowski rozpoczął edukację w moskiewskiej szkole im. W. D. Polienowa z rozszerzoną nauką języka francuskiego. Cztery i pół roku mieszkał i uczył się w Izraelu, pracował w Niemczech i we Francji. Był korespondentem wojennym w Izraelu i Abchazji, pracował w Radio Rossiji (Радио России), w stacji radiowo-telewizyjnej Deutsche Welle, dla kanałów Euronews i Russia Today jako akredytowany przy Kremlu dziennikarz. Od 2008 roku jest prezenterem radiowym stacji Majak (Маяк). Od marca 2009 roku prowadzi popularnonaukową audycję Fantastyczne śniadanie (Фантастический завтрак) na internetowym kanale PostTV.
Pisze na łamach „Harper’s Bazaar”, „l’Officiel” i „Playboya”. Laureat nagrody Europejskiego Towarzystwa Fantastyki Naukowej. Należy do młodego pokolenia rosyjskich literatów, krytycznie oceniających politykę rosyjskich władz i wzywających do pełnej demokratyzacji ustroju swojego kraju.
Włada pięcioma językami. Jego debiutem literackim jest postapokaliptyczna powieść Metro 2033 (Метро 2033). Kolejne jej rozdziały były regularnie zamieszczane w internecie. Tekst powieści pojawił się także w kilku dużych internetowych bibliotekach oraz na blogu autora. W 2005 roku powieść została opublikowana nakładem wydawnictwa Eksmo (Эксмо), a w 2007 roku wznowiona przez wydawnictwo Populiarnaja litieratura (Популярная литература). W Polsce powieść Metro 2033 ukazała się w 2010 roku nakładem wydawnictwa Insignis Media. Prawa do tłumaczenia Metra 2033 zostały sprzedane do 22 krajów. Dmitrij Głuchowski jest także autorem opublikowanych w internecie zbiorów opowiadań Noc (Ночь), Opowiadania o zwierzętach (Рассказы о животных) i sztuki INFINITA TRISTESSA.
W 2007 roku ukazała się Czas zmierzchu (Сумерки). Wedle słów samego autora pozycja ta miała się jak najbardziej różnić od jego debiutanckiej powieści, aby pokazać, że nie należy go kojarzyć tylko z jednym utworem.
10 marca 2009 roku Głuchowski wydał książkę Metro 2034 (Метро 2034, w Polsce ukazała się w listopadzie 2010). Jak twierdzi autor, nie jest to kontynuacja Metra 2033, a niezależna historia z innymi bohaterami.
Swój pomysł na fabułę i przedstawione realia rozwinął w międzynarodowy projekt o nazwie Uniwersum Metro 2033. Pod jego szyldem, stosując się do ustalonych przez Głuchowskiego reguł, piszą i publikują autorzy z całego świata (w Polsce w ramach Uniwersum swoje powieści stworzyli Paweł Majka, Robert J. Szmidt i Artur Chmielewski).
W roku 2015 Głuchowski ukończył powieść Metro 2035, która stanowi kontynuację losów Artema, głównego bohatera Metra 2033, a zarazem zamyka cykl Metro 2033/4/5, tworząc wraz z poprzednimi tomami kompletną trylogię.
Bibliografia[edytuj]
Powieści[edytuj]
- Metro 2033 (Метро 2033, 2005)
- Czas zmierzchu (Сумерки, 2007)
- Metro 2034 (Метро 2034, 2009)
- FUTU.RE (Будущее, 2013)
- Metro 2035 (Метро 2035, 2015)
Zbiory opowiadań[edytuj]
- Noc (Ночь, 1998)
- Opowiadania o zwierzętach (Рассказы о животных, 1999)
- Witajcie w Rosji (Рассказы о Родине, 2010)
Opowiadania[edytuj]
- Leć (Лети, 1998)
- Osiem minut (Восемь минут, 1998)
- Przypadek w zoo (Случай в зоопарке, 1998)
- Gdy jesteś sam... (Когда ты один…, 1998)
- Historia pewnego psa (История одной собаки, 1998)
- Noc (Ночь, 1999)
- Infinita Tristessa (2005)
- Koniec drogi (Конец дороги, 2006)
- Oziębienie (Похолодание, 2008)
- Panspermia (Панспермия, 2008)
- Do i po (До и после, 2008)
- Co po ile (Чё почём, 2008)
Nagrody[edytuj]
- Eurocon (ESFS Awards) / Encouragement Awards / Najlepszy debiut (2007)
- Utopiales European Award (2014)
