Przejdź do zawartości

Dowództwo Żandarmerii Wojskowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dowództwo Żandarmerii Wojskowej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1920

Rozformowanie

1921

Tradycje
Rodowód

Inspektorat Żandarmerii Wojskowej

Kontynuacja

Wydział II Żandarmerii
Departamentu I MSWojsk.

Dowódcy
Pierwszy

gen. ppor. Eugeniusz Dąbrowiecki

Ostatni

płk art. Władysław Jaxa-Rożen

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Warszawa

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

żandarmeria

Podległość

Minister Spraw Wojskowych

Dowództwo Żandarmerii Wojskowej – fachowy organ pracy Ministra Spraw Wojskowych w sprawach żandarmerii.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Z dniem 1 marca 1920 roku weszła w życie nowa organizacja Ministerstwa Spraw Wojskowych. Tego samego dnia swoje funkcjonowanie rozpoczęło Dowództwo Żandarmerii Wojskowej. Dowództwo zostało utworzone na podstawie rozkazu L.dz. 1925/Org. z 25 lutego 1920 roku oraz na bazie dotychczasowego Inspektoratu Żandarmerii Wojskowej. Dowództwo podlegało bezpośrednio Ministrowi Spraw Wojskowych. Siedziba dowództwa mieściła się przy ulicy Królewskiej 41 w Warszawie[1].

Na stanowisko dowódcy Żandarmerii Wojskowej został wyznaczony generał podporucznik Eugeniusz Dąbrowiecki, dotychczasowy Inspektor Żandarmerii Wojskowej. Jego zastępcą został pułkownik artylerii Władysław Jaxa-Rożen, dotychczasowy zastępca Inspektora Żandarmerii Wojskowej, natomiast stanowisko szefa sztabu zachował podpułkownik żandarmerii Wacław Harasymowicz[2].

Dowództwu Żandarmerii Wojskowej podlegały:

7 kwietnia 1921 roku dowództwo otrzymało nowy etat[4].

Na podstawie rozkazu L.dz. 594/Pfn. z 19 sierpnia 1921 roku Dowództwo Żandarmerii Wojskowej zostało przekształcone w Wydział II Żandarmerii Departamentu I Ministerstwa Spraw Wojskowych. W skład Wydziału II Żandarmerii weszły sekcje I i III oraz Wojskowy Referat Inwigilacyjny dotychczasowego Dowództwa Żandarmerii Wojskowej, natomiast sekcje II i IV zostały zlikwidowane[5].

Organizacja Dowództwa Żandarmerii Wojskowej
w 1920 roku[6] w 1920 roku[7] 7 kwietnia 1921 roku[4] w 1921 roku[5]
dowódca Żandarmerii Wojskowej dowódca Żandarmerii Wojskowej dowódca Żandarmerii Wojskowej dowódca Żandarmerii Wojskowej
zastępca dowódcy zastępca dowódcy zastępca dowódcy zastępca dowódcy
szef sztabu szef sztabu adiutant adiutant
Oddział Organizacyjno-Mobilizacyjny Oddział I Organizacyjno-Mobilizacyjny Oddział I Organizacyjny Sekcja I Organizacyjno-Mobilizacyjna
Oddział Służby Policyjnej, Wojskowej i Bezpieczeństwa Oddział II Bezpieczeństwa Oddział II Śledczy Sekcja II Bezpieczeństwa
Oddział Spraw Personalnych Oddział III Ewidencyjno-Personalny Oddział III Personalny Sekcja III Personalna
Oddział Dyscyplinarny Oddział IV Dyscyplinarny Oddział IV Dyscyplinarny Sekcja IV Dyscyplinarno-Prawna
V Kancelaria V Kancelaria
Oddział Regulaminów i Wyszkolenia Referat Inwigilacyjny
Oddział Ewidencji Komisja Gospodarcza
Oddział Sztabowy Dowództwa Żandarmerii Wojskowej
Korpus Sądowy Oddziału I Org.-Mob. MSWojsk.
Wojskowa Komisja Śledcza przy Sejmie Ustawodawczym

Obsada personalna

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy Żandarmerii Wojskowej:

Oficerowie:

  • mjr KS dr Filip Marian Zawada (szef Sekcji II[8])
  • rtm. żand. Jan Szybalski (adiutant)[9]

Obsada personalna Dowództwa Żandarmerii Wojskowej 1 czerwca 1921 roku[10]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Regina Czarnecka, Organizacja ..., s. 100, 107. Danuta Poźniakowska-Hanak, Żandarmeria ..., s. 116. Jan Suliński, Żandarmeria ..., s. 84, 87. Grzegorz Ratajczyk, Żandarmeria ..., s. 93.
  2. Danuta Poźniakowska-Hanak, Żandarmeria ..., s. 115. Jan Suliński, Żandarmeria ..., s. 84.
  3. Grzegorz Ratajczyk, Żandarmeria ..., s. 93-94.
  4. a b Danuta Poźniakowska-Hanak, Żandarmeria ..., s. 116.
  5. a b Grzegorz Ratajczyk, Żandarmeria ..., s. 199.
  6. Regina Czarnecka, Organizacja ..., s. 107.
  7. Grzegorz Ratajczyk, Żandarmeria ..., s. 93.
  8. D. Poźniakowska-Hanak, Żandarmeria ..., s. 116. Spis oficerów ..., s. 413, 966 major Korpusu Sprawiedliwości doktor Filip Marian Zawada.
  9. D. Poźniakowska-Hanak, Żandarmeria ..., s. 116.
  10. Spis oficerów ..., s. 283, 401-405.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 80 z 23 grudnia 1923 roku, s. 744. Kapitan Jerzy Pepłowski urodził się 24 grudnia 1894 roku w Warszawie, zamordowany wiosną 1940 roku w Katyniu. Z dniem 15 listopada 1923 roku jako oficer rezerwy powołany do służby czynnej został przydzielony do Dywizjonu Samochodowego Nr V w Krakowie z równoczesnym odkomenderowaniem do Obozu Szkolnego Wojsk Samochodowych. Absolwent IV Kursu doszkolenia w Obozie Szkolnym Wojsk Samochodowych..
  12. Witold Stephani, Wykaz Legionistów Polskich 1914-1918, Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku [1].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku.
  • Regina Czarnecka, Organizacja Ministerstwa Spraw Wojskowych (MSWojsk.) w latach 1918-1921, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 27, Centralne Archiwum Wojskowe, Warszawa 2005.
  • Danuta Poźniakowska-Hanak, Żandarmeria Polowa i Wojskowa w latach 1918-1939, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 24, Centralne Archiwum Wojskowe, Warszawa 2001.
  • Grzegorz Ratajczyk, Żandarmeria Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, Toruń: Dom Wydawniczy DUET, 2004, ISBN 83-89706-20-2, OCLC 309915820.
  • Jan Suliński, Żandarmeria organ bezpieczeństwa armii 1918-1945, Drukarnia KOMPAS II, Warszawa 2003, ISBN 83-912638-5-1.