Drwęck

Drwęck
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	olsztyński
Gmina	Olsztynek
Liczba ludności (2020)	164
Strefa numeracyjna	89
Kod pocztowy	11-015
Tablice rejestracyjne	NOL
SIMC	0484245
	Położenie na mapie gminy Olsztynek Drwęck
	Położenie na mapie Polski Drwęck
	Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Drwęck
	Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego Drwęck
	53°33′12″N 20°10′57″E/53,553333 20,182500
	Multimedia w Wikimedia Commons

Drwęck (niem. Dröbnitz^[4]) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Olsztynek.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W latach 1973–74 w gminie Grunwald^[5].

We wsi jest sklep spożywczo-przemysłowy oraz przystanek autobusowy. W Drwęcku znajduje się cmentarz wojskowy z czasów I wojny światowej (odnowiony w 1993 r.), a w bezpośrednich okolicach Drwęcka ma swoje źródło rzeka Drwęca (prawy dopływ Wisły). Opis najbliższych okolic w perspektywie historycznej znalazł się w książce "Rdzawe szable, blade kości" Andrew Tarnowskiego - brytyjskiego autora polskiego pochodzenia, który w Drwęcku ma swą posiadłość^[6].

Historia

Wieś lokowana w 1351, zasiedlona ludnością pruską. Dwadzieścia lat później dwaj Prusowie z Drwęcka procesowali się z sąsiadami z Pacółtowa. W późniejszych latach pojawili się osadnicy z Mazowsza. W czasach krzyżackich wieś pojawia się w dokumentach w roku 1351, podlegała pod komturię w Olsztynku, były to dobra rycerskie^[7]. W 1436 r. jednym z właścicieli wsi jest szlachcic Górowski. Jest to okres, gdy wieś kolonizowana była przez osadników z północnego Mazowsza. W 1579 r. na 34 włókach było dziewięciu chłopów (po 2-2,5 włóki każdy). W tym czasie we wsi było także pięciu zagrodników i jeden pastuch. Według danych z 1579 r. w Drwęcku mieszkali już sami Polacy.

W 1657 Drwęck został zniszczony przez wojska tatarskie. Pod koniec XVIII w. we wsi mieszkali wolni pruscy. W tym czasie było tu 17 domów. W 1820 r. w Drwęcku mieszkało 67 osób. W 1861 r. wieś liczyła 219 mieszkańców. W roku 1910 we wsi było 322 mieszkańców, w tym 271 Polaków. W czasie I wojny światowej, w 1914 w okolicach wsi miały miejsce krwawe boje między wojskami rosyjskimi a niemieckimi. W walkach poległo 185 oficerów i żołnierzy niemieckich. W 1925 r. we wsi było 332 mieszkańców (w tym dwóch katolików) W 1939 r. we wsi mieszkało 376 osób. We wsi była szkoła, poczta, karczma i sklep.

W 1997 roku Drwęck liczył 176 osób^[8]. W 2005 r. w Drwęcku mieszkały 184 osoby. W 2011 roku we wsi był szkolny punkt filialny, sklep spożywczo-przemysłowy oraz przystanek PKS^[8].

Zabytki

Dawny cmentarz ewangelicki z 1850 r.
Cmentarz wojskowy z 1914 r.
We wsi znajduje się obelisk z tablicą upamiętniającą założenie wsi (1351) oraz przyjścia na świat Fryderyka Mortzfelda.

Ludzie związani z miejscowością

W Drwęcku w 1643 urodził się ks. Fryderyk Mortzfeld, duszpasterz polskiej parafii luterańskiej w Królewcu, wydawca pism religijnych.

Bibliografia

Bogumił Kuźniewski, Olsztynek. Miasto i gmina. Towarzystwo Przyjaciół Olsztynka, Olsztynek, 2007, 223 str. ISBN 978-89151-31-5
Ostróda. Z dziejów miasta i okolic. Pojezierze, Olsztyn, 1976, 448 str.

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 26535
↑ Ludność Gminy Olsztynek na dzień 26.10.2020. olsztynek.pl. [dostęp 2021-01-30].
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 238 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
↑ Dz.U. z 1974 r. nr 49, poz. 305
↑ Wywiad z Andrew Tarnowskim w TVP. [dostęp 2011-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-21)].
↑ Cz. Baszyński: Osadnictwo komturstwa ostródzkiego do połowy XV w. Zapiski historyczne, t. 25, 1960, str.: 103-118, za Ostróda. Z dziejów miasta i okolic. Pojezierze, Olsztyn, 1976, 448 str.
↑ ^a ^b Krzysztof Miller, Dreck

Linki zewnętrzne

Drwęck, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 176 .
Pomniki i cmentarze IWŚ - cmentarz wojenny w Drwęcku

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 26535

[olsztynek-2] Ludność Gminy Olsztynek na dzień 26.10.2020. olsztynek.pl. [dostęp 2021-01-30].

[3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 238 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

[MP-4] Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)

[5] Dz.U. z 1974 r. nr 49, poz. 305

[6] Wywiad z Andrew Tarnowskim w TVP. [dostęp 2011-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-21)].

[7] Cz. Baszyński: Osadnictwo komturstwa ostródzkiego do połowy XV w. Zapiski historyczne, t. 25, 1960, str.: 103-118, za Ostróda. Z dziejów miasta i okolic. Pojezierze, Olsztyn, 1976, 448 str.

[Krzysztof_Miller,_Dreck-8] Krzysztof Miller, Dreck

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Miasto	Olsztynek
Wsie	Dąb Drwęck Elgnówko Gaj Gębiny Jemiołowo Królikowo Kunki Kurki Lichtajny Lipowo Kurkowskie Lutek Łutynowo Makruty Mańki Maróz Marózek Mierki Mycyny Nowa Wieś Ostródzka Orzechowo Pawłowo Platyny Samagowo Selwa Sudwa Swaderki Świerkocin Tomaszyn Waplewo Warlity Małe Witramowo Witułty Zawady Ząbie Zezuty
Kolonie	Dębowa Góra Juńcza Łęciny Smolanek Świętajńska Karczma Tolejny Waszeta
Osady	Ameryka Czarci Jar Czerwona Woda Gąsiorowo Olsztyneckie Jadamowo Kołatek Łutynówko Malinowo Nadrowo Sitno Stare Gaje Świętajny Tolkmity Waplewo Wigwałd Wilkowo
Osady leśne	Cichogrąd Dębowa Góra Gibała Jagiełek Kurecki Młyn Marązy Warglewo
Części wsi	Kąpity Ruda Waplewska Spoguny
Nieoficjalna część wsi	Młyn Borowy