53°30′20″N 20°23′22″E/53,505556 20,389444Maróz
| Artykuł |
53°30′20″N 20°23′22″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
53°31'N, 20°24'E |
| - błąd |
2278 m |
| Odległość |
1499 m |
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
91[1] |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
11-015 |
| Tablice rejestracyjne |
NOL |
| SIMC |
0484446 |
Położenie na mapie gminy Olsztynek  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego  | |
| 53°30′20″N 20°23′22″E/53,505556 20,389444
| |
Maróz (niem. Groß Maransen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Olsztynek, nad jeziorem Maróz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Leży około 6 kilometrów na wschód od Waplewa i od drogi Warszawa-Gdańsk, w połowie drogi znajduje się stacja kolejowa ze zdewastowanym budynkiem dworca, w remoncie od 2019 roku. Wieś letniskowa jest popularnym ośrodkiem wypoczynkowym ze względu na okoliczne lasy oraz jezioro, oprócz prywatnych kwater znajdują się tu dwa ośrodki wypoczynkowe: szkolny – „Syrenka” oraz wojskowy – „Warmia”. Nad jeziorem znajdują się wypożyczalnie łódek oraz rowerów wodnych.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś powstała na początku XV w. jako osada bartnicza. W czasach krzyżackich wieś pojawia się w dokumentach w roku 1411, podlegała pod komturię w Olsztynku, były to dobra rycerskie[2]. Maróz był kilkakrotnie zniszczony w czasie wojen polsko-krzyżackich. W 1519 r. we wsi gospodarowało na 10 łana pięciu bartników i jeden zagrodnik. W XVII w. wieś była w posiadaniu rodu Dohnów. Do 1720 r. działała smolarnia. Mieszkańcy wsi utrzymywali się głównie z bartnictwa, wyrobu smoły oraz połowu ryb. W 1939 r. we wsi było 112 mieszkańców (głównie Mazurów).
Po drugiej wojnie światowej liczba mieszkańców systematycznie spadała. W 2005 r. było ich tu tylko 63.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ludność Gminy Olsztynek na dzień 26.10.2020. olsztynek.pl. [dostęp 2021-01-30].
- ↑ Cz. Baszyński: Osadnictwo komturstwa ostródzkiego do połowy XV w. Zapiski historyczne, t. 25, 1960, str.: 103‒118, za Ostróda. Z dziejów miasta i okolic. Pojezierze, Olsztyn, 1976, 448 str.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogumił Kuźniewski, Olsztynek. Miasto i gmina. Towarzystwo Przyjaciół Olsztynka, Olsztynek, 2007, 223 str. ISBN 978-89151-31-5.
