Elena Pampoulova-Wagner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elena Pampoulova-Wagner
ilustracja
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1972
Sofia

Data śmierci

19 kwietnia 2023

Status profesjonalny

1988

Zakończenie kariery

2001

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 12 ITF

Najwyżej w rankingu

62 (9 września 1996)

Australian Open

2R (1990, 1998, 1999)

Roland Garros

2R (1990, 1998, 1999)

Wimbledon

3R (1999)

US Open

3R (1997)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 8 ITF

Najwyżej w rankingu

38 (23 września 1996)

Australian Open

2R (1995, 1998)

Roland Garros

3R (1990, 1996, 1999)

Wimbledon

2R (1997)

US Open

2R (1995)

Strona internetowa

Elena Pampoulova-Wagner (bułg.: Елена Пампулова; ur. 17 maja 1972 w Sofii, zm. 19 kwietnia 2023[1]) – bułgarska tenisistka od 1995 roku reprezentująca Niemcy. Do roku 1990 grała pod panieńskim nazwiskiem, w latach 1991-1993 jako Pampoulova-Wagner. W latach 1994 – 2006 posługiwała się tylko nazwiskiem Wagner. Po drugim wyjściu za mąż w 2006 roku – Elena Pampoulova-Bergomi.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Elena Pampoulova całą karierę występowała przede wszystkim w turniejach organizowanych przez Międzynarodową Federację Tenisową (ITF). Status profesjonalny otrzymała w wieku 16 lat – w 1988 roku.

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Już w pierwszym sezonie wygrała dwa turnieje ITF w szwajcarskim Baden oraz w Melbourne. Rok później po wygraniu kolejnych trzech turniejów ITF (Ateny, Erlangen, Budapeszt) awansowała na 150. miejsce rankingu WTA i rozpoczęła starty w turniejach w głównym cyklu.

W 1992 roku była jedną z trzech reprezentantek Bułgarii na Letnich Igrzyskach Olimpijskich rozgrywanych w Barcelonie. Pierwszy turniej rangi WTA wygrała w listopadzie 1994 roku w indonezyjskim Surabaja po kreczu Ai Sugiyamy przy stanie 2:6, 6:0. Po tym sukcesie awansowała na 64. miejsce rankingu WTA.

W 1996 roku wygrała kolejne trzy turnieje ITF w Redbridge, Southampton i Murcji. W tym ostatnim pokonała w finale Patty Schnyder 6:4, 6:3. Później doszła do półfinału w Budapeszcie, wystąpiła we wszystkich turniejach wielkoszlemowych w roku, a podczas US Open w pierwszej rundzie pokonała Gigi Fernández 6:1, 6:4, dochodząc do drugiej rundy (porażka z Barbarą Paulus 5:7, 6:7(5)). Dzięki tym wynikom 9 września 1996 została sklasyfikowana na najwyższym w karierze 62. miejscu rankingu singlowego WTA.

W 1998 roku wygrała ostatni tytuł rangi ITF w Woodlands, w finale pokonując Annę Smasznową 2:6, 6:1, 7:5. Na przełomie lipca i sierpnia drugi raz w karierze wystąpiła w finale turnieju WTA. W meczu mistrzowskim w Sopocie uległa Henrietcie Nagyovej 3:6, 7:5, 1:6. Karierę zakończyła w 2001 roku po przegraniu trzech kolejnych eliminacji do turniejów WTA. Była wówczas sklasyfikowana na 320. miejscu rankingu.

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy turniej deblowy ITF wygrała już w 1989 roku – w parze z Marion Maruską wygrała we włoskim Bari. W tym samym roku, wspólnie z Silke Meier, wystąpiła w dwóch finałach WTA – w Sofii i Atenach. W drugiej połowie 1992 roku wystąpiła w czterech finałach turniejów ITF, wygrywając dwa – w Modenie i Nottingham.

W 1996 starty w grze podwójnej rozpoczęła dopiero od kwietnia. Wspólnie z Åsą Svensson osiągnęła ćwierćfinał w Hamburgu (porażka z Conchitą Martínez i Patricią Tarabini 4:6, 6:4, 3:6), półfinał w Budapeszcie (z Olhą Łuhyną porażka z Katriną Adams i Debbie Graham 4:6, 6:4, 2:6). Podczas French Open, wspólnie z Ukrainką, doszły do trzeciej rundy, w drugiej eliminując rozstawione z numerem 11 Amandę Coetzer i Brendę Schultz-McCarthy 6:4, 6:7(3), 6:3. We wrześniu nastąpił kolejny przełom – doszła do finału w Karlowych Warach (wspólnie z Evą Martincovą, porażka z Kariną Habšudovą i Heleną Sukovą 1:6, 7:5, 2:6) oraz wygrała turniej trzeciej kategorii w Warszawie (ponownie z Łuhyną). Po turnieju w Polsce została sklasyfikowana na najwyższym w karierze 38. miejscu rankingu deblowego WTA (23 września 1996).

W 1999 roku, z Evą Martincovą, osiągnęła półfinał w Warszawie i ćwierćfinał w Antwerpii. Wraz z Vanessą Menga doszła do trzeciej rundy French Open (porażka z Sereną i Venus Williams), wcześniej eliminując Lisę Raymond i Rennae Stubbs. W sierpniu osiągnęła ostatni sukces na zawodowych kortach, wygrywając trzeci turniej WTA – w Knokke-Heist.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 Tytuły Z–P
Australian Open A A 2R A A A A 1R A 1R 2R 2R A A 0 / 5 3 – 5
French Open A A 2R 1R A A A 1R 1R 1R 2R 1R A A 0 / 7 3 – 7
Wimbledon A A A 2R A A A 1R 1R A 1R 3R A A 0 / 5 3 – 5
US Open A A 1R A A A A 1R 2R 3R 1R 1R A A 0 / 6 3 – 6
Ranking na koniec roku 426 123 101 134 190 163 70 221 92 100 69 123 298 418 0 / 23 12 – 23

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 Tytuły Z–P
Australian Open A A 1R A A A A 2R A 1R 2R 1R A A 0 / 5 2 – 5
French Open A A 3R 2R A 2R 2R 2R 3R 1R 1R 3R 1R A 0 / 10 10 – 10
Wimbledon A A A A A A 2R 1R 1R 2R 1R 1R A A 0 / 6 2 – 6
US Open A A 1R A A A A 2R 1R 1R 1R 1R A A 0 / 6 1 – 6
Ranking na koniec roku 573 107 137 196 106 178 86 83 53 71 86 69 234 226 0 / 27 15 – 27

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A 1R A A A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 1 0 – 1

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza 2 (1-1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 13 listopada 1994 Surabaja Twarda Japonia Ai Sugiyama 2:6, 6:0, krecz
Finalistka 1. 2 sierpnia 1998 Sopot Ceglana Słowacja Henrieta Nagyová 3:6, 7:5, 1:6

Gra podwójna 8 (3-5)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 5 sierpnia 1989 Sofia Ceglana Niemcy Silke Meier Włochy Laura Garrone
Włochy Laura Golarsa
4:6, 5:7
Finalistka 2. 17 września 1989 Ateny Ceglana Niemcy Silke Meier Włochy Sandra Cecchini
Argentyna Patricia Tarabini
6:4, 4:6, 2:6
Finalistka 3. 15 września 1996 Karlowe Wary Ceglana Czechy Eva Martincová Słowacja Karina Habšudová
Czechy Helena Suková
1:6, 7:5, 2:6
Zwyciężczyni 1. 22 września 1996 Warszawa Ceglana Ukraina Olha Łuhyna Francja Alexandra Fusai
Włochy Laura Garrone
1:6, 6:4, 7:5
Finalistka 4. 4 stycznia 1997 Auckland Twarda Polska Aleksandra Olsza Słowacja Janette Husárová
Belgia Dominique Monami
2:6, 7:6(5), 3:6
Finalistka 5. 27 kwietnia 1997 Budapeszt Ceglana Czechy Eva Martincová Południowa Afryka Amanda Coetzer
Francja Alexandra Fusai
3:6, 1:6
Zwyciężczyni 2. 19 lipca 1998 Palermo Ceglana Bułgaria Pavlina Stojanowa Austria Barbara Schett
Szwajcaria Patty Schnyder
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 3. 8 sierpnia 1999 Knokke-Heist Ceglana Czechy Eva Martincová Rosja Jewgienija Kulikowska
Sandra Naćuk
3:6, 6:3, 6:3

Finały turniejów rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 14 (12-2)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Zwyciężczyni 1. 30/10/1988 Szwajcaria Baden 10 000 Ceglana Polska Katarzyna Nowak 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 2. 04/12/1988 Australia Melbourne 10 000 Twarda Meksyk Xóchitl Escobedo 7:6(3), 6:2
Zwyciężczyni 3. 28/05/1989 Grecja Ateny 10 000 Ceglana Bułgaria Dora Rangelova-Zdravkova 6:1, 6:7, 6:1
Zwyciężczyni 4. 16/07/1989 Niemcy Erlangen 25 000 Ceglana Niemcy Wiltrud Probst 6:1, 2:6, 6:3
Zwyciężczyni 5. 20/08/1989 Węgry Budapeszt 25 000 Ceglana Niemcy Silke Frankl 6:4, 6:7, 6:0
Zwyciężczyni 6. 08/07/1990 Niemcy Vaihingen 25 000 Ceglana Słowacja Denisa Krajčovičová 6:3, 6:3
Finalistka 1. 22/11/1992 Wielka Brytania Nottingham 25 000 Dywanowa (hala) Rosja Jelena Makarowa 6:3, 2:6, 5:7
Finalistka 2. 20/03/1994 Francja Reims 25 000 Ceglana (hala) Francja Catherine Mothes 1:6, 2:6
Zwyciężczyni 7. 30/10/1994 Indonezja Dżakarta 50 000 Twarda Japonia Hiromi Nagano 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 8. 03/12/1995 Francja Limoges 50 000 Twarda Hiszpania Paula Hermida 7:5, 6:3
Zwyciężczyni 9. 25/02/1996 Wielka Brytania Redbridge 25 000 Twarda Japonia Haruka Inoue 6:4, 6:4
Zwyciężczyni 10. 03/03/1996 Wielka Brytania Southampton 50 000 Dywanowa (hala) Francja Isabelle Demongeot 6:3, 4:6, 6:4
Zwyciężczyni 11. 21/04/1996 Hiszpania Murcja 75 000 Ceglana Szwajcaria Patty Schnyder 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 12. 29/04/1998 Stany Zjednoczone Woodlands 25 000 Twarda Izrael Anna Smasznowa 2:6, 6:1, 7:5

Gra podwójna 13 (8-5)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 1. 04/12/1988 Australia Melbourne 10 000 Twarda Australia Kristin Godridge Australia Natalia Leipus
Australia Bernadette Randall-Marshall
4:6, 7:6(5), 2:6
Zwyciężczyni 1. 09/04/1989 Włochy Bari 10 000 Ceglana Austria Marion Maruska Węgry Andrea Noszály
Niemcy Eva-Maria Schuerhoff
walkower
Zwyciężczyni 2. 14/06/1992 Włochy Modena 25 000 Ceglana Rumunia Ruxandra Dragomir Francja Alexandra Fusai
Szwajcaria Nathalie Tschan
6:3, 7:6(5)
Finalistka 2. 05/07/1992 Niemcy Vaihingen 25 000 Ceglana Południowa Afryka Joannette Kruger Czechy Eva Martincová
Czechy Pavlína Rajzlová
4:6, 0:6
Finalistka 3. 15/11/1992 Wielka Brytania Manchester 25 000 Dywanowa (hala) Szwajcaria Nathalie Tschan Rosja Jelena Lichowcewa
Rosja Jelena Makarowa
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 22/11/1992 Wielka Brytania Nottingham 25 000 Dywanowa (hala) Belgia Els Callens Rumunia Ruxandra Dragomir
Rumunia Irina Spîrlea
7:6(3), 6:4
Zwyciężczyni 4. 11/04/1993 Francja Limoges 25 000 Dywanowa (hala) Włochy Silvia Farina Elia Stany Zjednoczone Stephanie Reece
Stany Zjednoczone Danielle Scott
6:2, 6:7(5), 6:2
Zwyciężczyni 5. 31/10/1993 Francja Poitiers 25 000 Twarda Ukraina Olha Łuhyna Belgia Els Callens
Belgia Nancy Feber
6:4, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni 6. 11/12/1994 Francja Cergy-Pontoise 50 000 Twarda (hala) Francja Angelique Olivier Czechy Kateřina Šišková
Czechy Eva Melicharová
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 7. 29/10/1995 Stany Zjednoczone Lakeland 50 000 Twarda Czechy Eva Martincová Stany Zjednoczone Sandra Cacic
Australia Tracey Rodgers
1:6, 6:2, 6:1
Finalistka 4. 03/12/1995 Francja Limoges 50 000 Twarda Czechy Eva Martincová Czechy Eva Melicharová
Czechy Helena Vildová
3:6, 6:0, 4:6
Zwyciężczyni 8. 28/07/1997 Chorwacja Makarska 75 000 Ceglana Ukraina Olha Łuhyna Rosja Maria Goloviznina
Rosja Jewgienija Kulikowska
7:5, 5:7, 5:7
Finalistka 5. 26/04/1998 Czechy Prościejów 75 000 Ceglana Ukraina Olha Łuhyna Czechy Lenka Cenková
Czechy Kateřina Šišková
4:6, 6:4, 4:6

Występy w igrzyskach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992, reprezentując państwo  Bułgaria
I runda  Japonia: Mana Endō 6:7(4), 6:7(8)

Zwycięstwa nad zawodniczkami z TOP 50[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Przeciwniczka Ranking Wynik
19/09/1989 Paryż Argentyna Bettina Fulco-Vilella 46. 6:4, 6:4
10/07/1990 Båstad Holandia Nicole Muns-Jagerman 50. 6:1, 6:2
11/07/1990 Båstad Argentyna Mercedes Paz 33. 7:5, 6:4
08/11/1994 Surabaja Indonezja Yayuk Basuki 29. 6:7(4), 6:0, 6:2
21/04/1997 Budapeszt Szwecja Åsa Svensson 32. 6:3, 6:1
13/07/1998 Palermo Hiszpania Magüi Serna 25. 2:6, 6:3, 6:3

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]